~Yoongi
Nihayet evimize geldiğimizde Hoseok'a anahtarı verip arabayı garaja park ettim. Bagajdaki poşetleri alacağım sırada ısrarla çalan telefonumu açtım. Arayan özel doktorum bay San'dı.
"Evet?"
"Bay Min. Çok acil buraya gelmelisiniz."
"Önemli bir şey yok ya?"
"Malesef. Hastamız çıldırmış durumda. Bir de sizin kontrol zamanınız geldi. Geciktirmeseniz iyi olur."
"Durumu nedir?"
"Fazla agresif davranıyor ve sürekli kaçmaya çalışıyor."
"Peki. Ben en yakın zamanda gelmeye çalışacağım. Ben gelene kadar idare edin. Gerekirse onu mahzene kapatın."
"Eğer zorlarsa yapacağım. Lütfen geç kalmayın. İğnelerinizi yapmalıyım."
"Yakında görüşürüz."
Telefonu kapatıp düşünmeye başladım. Sabrımı zorluyordu. Hemen gitmeliydim ama nasıl? Hoseok'u evde tek bırakmam çünkü illlaki garip bir şeyler olduğunu anlayacaktır. Ama onu evine de geri yollayamam. Orda da Kim Taehyung var.
Kontrollerdi, yoldu, hastane girişiydi, en fazla 2 günümü alırdı. Onu kimseye de bırakmazdım. En iyisi yerlerini değiştirmek. Hızla garajdan çıkıp açık kapıdan içeri girdim. Sevgilim salonda oturmuş etrafı inceliyordu. Ne kadar yakışmıştı evime!
"Hoseok?"
"A geldin mi?"
"Evet de sen neden yerleştirmedim bavulları?"
"Şey ben...pek bilmiyorum da evini. Yani... Yanlış bir yere girmek istemedim."
"Hoseok! Burası ikimizin evi! Hadi gel kıyafetlerini yerleştirelim sonra da, sana evi gezdireyim."
Hoseok'la yukarı gittikten sonra bavulunu tek yerleştirmek istemişti. İşi bittiğinde ona tüm evi gezdirdim. Elbette bodrum kat ve tabiki diğer oda hariç. Evi tanıma işi bitince birlikte akşam yemeği yedik.
Şimdi ise oturmuş kahve içiyorduk. Ne kadar sohbet etmeye çalışsamda çok utangaçtı. Elbette ki farklı bir ortamda olduğu için de ister istemez gergindi.
"Hoseok sana bir şey söylemeliyim."
"Elbette."
"Benim yarın Daegu'ya gitmem gerekiyor."
"Ne? Neden?"
"Çünkü...birkaç evrak işi varda. Ailemin vefatından sonra bu tapu işlerini hep erteledim ama eğer gitmezsem devlet elimden alacağını söyledi."
"Peki neden Young Hyung gitmiyor? O senden daha büyük."
"Çünkü o...onu hastaneye yatırmak zorunda kaldık."
"Ne? Kötü bir şey mi oldu ona?"
"Onun...bir süredir...akıl sorunları vardı...bizde mecbur kaldık."
"Çok...üzgünüm Yoongi...seni üzmek istemedim. Ben bilseydim sormazdım."
"Önemli değil."
Sonunda uyumak için odasına çıktığında bende çantamı hazırladım. Aslında onunla uyumak isterdim ama kendini toplaması gerektiği için bir süre ara verdim. Telefonu alıp Kai'yi aradım.
"Evet bay Min?"
"Ne yaptınız? Girdiniz mi?"
"Evet efendim. Tüm fotoğraf, kâğıt, hoparlör, sis makinesi her şeyi topladık. Etraftaki tüm kameraları da hallettik ve kimseye görünmeden çıktık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Enchule° / Yoonseok
Fanfic"Karşımda oturan bu adam; Yoongi değildi. Bir zamanlar sevdiğim, Şefkatle öptüğüm, korktuğumda sıkıca sarıldığım; o güven veren adam değildi, korkunun ta kendisiydi..." Enchule°→ Birisine olan aşkınızdan her şeyi yapabilecek kadar deli olmanız m...
