~Hoseok
Hyunjin'in beni eve bırakıp gitmesinden neredeyse 1 saat geçmişti. Neden kendimi böyle kötü hissediyordum? Üstelik Yoongi karşı daha tam olarak ne hissettiğimi bile bilmiyordum.
Ona bir zamanlar aşıktım, delicesine. Sonra onu unutmam çok zamanımı aldı. Üniversite son yıllarımda Taehyung ile tanıştım. Onunla yaklaşık 7-8 aylık bir ilişkim olmuştu.
Sonra aniden gelen bir tır, ve 3 kayıp. Bugün mezarlarına gittiğimde hiçbir şey hissedemedim. Unutmuş muydum onları? Yoksa unutmaya mı başlıyordum?
Ya Taehyung? Jungkook? Onlar...gerçekten? Ah! Aman Tanrım! Ben? Şu 1 ay içerisinde ne yaşadığımı inanın bilmiyorum. Önce onları hayatımdan çıkardım.
Beni bir kere olsun bile aramamışlardı. Her ikiside. Sonra her şeyi geride bırakıp, buraya yerleştim. Şehirden uzak bu yerde, tutsak gibiyim sanki. Burda olmak istemediğimden değil.
Dışarı çıkmıyorum, konu komşu yok. Tanıdık kimse yok, gezilecek yer yok, iletişime geçebileceğim kimse yok. Keşke Namjoon ve Seokjin Hyung'un numaralarını alsaydım.
Hoş onlar da bir garip zaten. Her zamanki gibi değillerdi. Tedirgin gibiydiler. Her zamanki o rahat tavırları yoktu bu sefer. Yoksa gerçek anlamda olgunlaştılar mı?
Yoongi'ye karşı ne hissettiğini tam olarak bilmiyorum. Yıllar sonra karışma çıktığında ne hissedeceğimi bilemedim. Ona tamamen güveniyordum, inanıyordum, ama bu aşk mı bilemiyorum.
Aşkı unutmuş olmam mümkün mü? Bugün onu Yeji'yle konuşurken gördüğümde, içimde bir yerlerde bir fırtına koptu sanki. O Yoongi'nin eski sevgilisiydi. Hala arkadaş mıydılar?
Onunla öyle güzel konuşuyordu ki. Güzel gülumsemesini bile ona hiç çekinmeden sundu. Onun için beni resmen kovdu. Evet öyle yaptı! Şimdi kim bilir ne yapıyorlardır?
Yoongi beni unutur muydu? Beni seven son kişi de beni bırakır mıydı gerçekten? Korkuyordum. Beni bırakacak diye korkuyordum. Beni bir başıma bırakacak diye.
Akşam saat 9'a doğru Yoongi geldiğinde, ona kocaman sarılıp, birlikte odasına geçtik. Üzerini değiştirdikten sonra birlikte uyuduk.
Ve ben, kendi haberim bile olmadan, dilime dökmeden bir söz vermiştim kendime ve Tanrı'ya. Ben; Yoongi'yi sevecektim. Öyle çok, öyle güzel sevecektim ki, ne benden sıkılacaktı, ne de beni bırakacaktı.
Şimdi onun kolları arasında, kendimi bulutların arasında hissediyordum. Bu bulutlardan yere düşmemek için elimden gelen her şeyi yapacak, ve tamamen Yoongi'nin olacaktım.
∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆
Ay Helü! Nasılsınız? Ben iyiyim diyelim.
Biraz mental çöküş yaşıyorum kusura bakmayın. Bölüm biraz kısa oldu. Geçiş bölümü gibi düşünün. Şunu bi anlatayım. Hoseok, Yoongi'den hoşlanıyor şuanda. Aşık değil. Bu olaydan sonra onun kendini bırakma ihtimalini düşünüyor ve kendince Yoongi'yi mutlu etmek için her şeyi yapacağına söz veriyor. Yani tüm olay korkudan kaynaklı. Umarım anlamışsınızdır.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın!
Sope'la Kalın☀🌙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Enchule° / Yoonseok
Fanfic"Karşımda oturan bu adam; Yoongi değildi. Bir zamanlar sevdiğim, Şefkatle öptüğüm, korktuğumda sıkıca sarıldığım; o güven veren adam değildi, korkunun ta kendisiydi..." Enchule°→ Birisine olan aşkınızdan her şeyi yapabilecek kadar deli olmanız m...
