CHAPTER TWENTY TWO

26 1 2
                                    

Loi Dren Cuarez

Ang saya ko ng malaman ko kay Kobe na masquerade ang theme ng acquiantance party namin. Ayon sa kanya ay sya ang nag-suggest nito at sumang-ayon naman ang buong student council. Buti na lang talaga ay may kaibigan akong officer, nalalaman ko agad kung anong mga ganap dito sa school.

Inaya naman ako ng bestfriend kong si Noah na bumili ng susuotin namin para sa party sa boutique na pagmamay-ari ng family ng girlfriend niyang si Misha. Isinama na rin namin si Kobe. Nang makarating kami sa boutique ay sinalubong naman kami ni Misha.

Noah: Hi bal, miss you 

Misha: Miss you too bal

Noah: Bat kasi di ka na lang sa school namin nag-aral e para lagi tayo magkasama

Misha: Ayaw ko nga baka bigla kang magsawa sakin

Noah: Not gonna happen

Loi: May langgam pala rito sa shop nyo Misha no 

Misha: Ay sorry naman Dren 

Noah: Naiinggit ka na naman, ayaw mo pa kasi ligawan yong crush mo

Misha: Ay may crush naman pala

Noah: Oo bal, yong president ng student council namin ang crush nyan first year pa lang kami crush nya na yon tapos ano na kami ngayon third year na, e yong president ggraduate na

Misha: Di kita kinaya Dren haha, simula first year, mahal mo na ata yan

Loi: Magpaparamdam na ko no

Noah: Paparamdam ano ka multo

Kobe: Ako bahala sayo Dren, tulungan kita kay Ate Roan

Noah: Ayon naman pala e

Namili na kami ng susuotin namin, tinulungan naman kami ni Misha upang madali kami makapili. Pagkatapos namin magbayad ay nagkayayaan naman na kumain, sumama na rin sa amin si Misha, may employee naman sila sa store kaya pwede itong iwan ni Misha, pumunta lang talaga sya roon dahil alam nyang pupunta kami. Nagkwentuhan at asaran lang kami habang kumakain. Nang matapos ay umuwi na rin ako, nagsabay na kami ni Kobe dahil naiwan pa sila Noah at Misha, may date pa ata sila.

Sumapit na ang araw ng acquiantance party, sabay sabay kaming dumating nina Kobe at Noah. Agad din namang nagsimula ang programa ng dumagsa na ang mga estudyante. Emcee naman si Roan kaya target locked agad. Nakatingin lang ako sa kanya mula rito sa crowd, bakit ang ganda? 

Nang matapos ang ritwal para sa mga freshmen ay socialization na. Nilapitan naman ako ni Kobe.

Kobe: Tol, it's your chance, after that lively music ay slow music naman ang patutugtugin. Lapitan mo na si Ate Roan para maisayaw mo. Bilisan mo kasi baka maunahan ka

Loi: E kasama nya pa si Kuya Marcus e

Kobe: Okay lang yan

After ng pag-uusap namin ni Kobe ay naglakad na ko patungo sa harapan, malapit na matapos ang music, konti na lang ito na ko Roan. Biglang napalitan na ang music, sakto nasa harap ko na sya. Bakas sa mukha nya ang pagkagulat ng magtanong ako kung pwede ko syang maisayaw pero pumayag naman sya. Dinala ko na sya gitna upang makasayaw na kami. Di ako makapagsalita, di ako makapaniwala na hawak ko ang kamay nya, na malapit sya sa akin. Nang matapos ang tugtog ay ibinalik ko naman sya kay kuya Marcus. Bumalik ako sa pwesto ko at agad na nagsulat ng tula, dinaan ko na lamang dito ang nararamdaman ko. I put my initials on the last part of the poem, LD, short for Loi Dren. Hinanap ko si Kobe upang pakisuyuan na ilagay sa locker ni Roan sa may student council room, allowed naman sya roon dahil officer sya.

The Two IdolsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon