Forget You

CHAPTER 42

Celestine's POV

MONTHS PASSED AND MY life is still busy. Gabi na nga lang ako minsan umuwi. Bihira nila ako makita sa bahay na gising. I'm being a workaholic according to Emmanuel.

Habang tumatanda ako mas gusto ko na lang magtrabaho. As a 28 year old woman, hindi ko maisip na magdate pa. Kahit may gustong manligaw hinahayaan ko sila bahala sila.

Sa mga buwan na lumipas, maraming nagbago. Una diyan ay lumipat si Daphne sa bahay nila Priston at Donna, binalak niyang gawin boarding house ang bahay. Para daw may income pa daw. Hinayaan ko na lang, basta hindi lalapit sa kwarto ko.

Sa pag-iwas ko makita ako ng aking mga kapatid o nila Blaze. Lalong nakikita ko sila sa lugar kung nasaan ako! Just like that one time, nasa Pampanga kami. Daphne saw Blaze there.

"Mamita may white doggy po doon just like Shadow. Daddy, I want one!" Sabi ni Sorrel sa amin.

Natataranta ako, mabuti talaga pauwi na kami non. Jusko, hindi pinangarap na magkita agad kami ni Blaze. After leaving and hurting him like that, hindi ko kaya magpakita kahit miss na miss ko na.

Nasa resort kami ngayon. Magbalak ni Priston pagbigyan ang anak na mag-swimming dahil request nito. Sumama na lang din ako para magkaroon din ng break from work and all.

Nakangiti lang akong pinapanood si Sorrel maglaro kasama si Shadow. Mukhang mahihirapan nanaman ako magpaligo dahil puro buhangin ang fur niya. Well, as long as they are happy.

Umalis lang ako saglit para kunin ang phone na naiwan ko sa room. Nang makabalik ako nakita ko si Emman at Daphne na natataranta. Nang makalapit ako nakita ko si Sorrel na ngumiti at tumakbo sa akin.

"Mamita!" He said.

"Hey, baby." I said.

Daphne pulled me. "Nakita namin kapatid mo."

Nanlaki mata ko. "Huh? Nandito sila?"

Tumango lang ang dalawa at nang mapalingon lingon ako. Lalo akong nagulat makita sila Gavi at Isaiah nasa dagat. Agad ako tumalikod and faced Emman and Daphne.

"Aalis muna ako, sasama ko na si Sorrel." Sabi ko at umalis na kami ni Sorrel. Nakasunod lang si Shadow samin.

"Mamita, saan tayo pupunta?" He asked.

I didn't know what to say but I just said we were going to his father. Mabuti at agad ko nakita si Priston at sinabi ang nalaman ko kay Daphne. Hindi naman siya nagulat pero tinanong niya ako kung okay lang ako.

I was about to answer when Donna came and took Sorrel. Napagdesisyonan na namin na pumunta sa mga kwarto namin muna ngunit nalaman namin na may problema ang staffs ng resto. The chef had an accident and needed a substitute.

"Ako na."

Napatingin si Donna sakin. "You should be relaxing!"

"Hindi yan." Sabi ko at pumasok na ng kusina.

I also told them na si Shadow ay ilagay lang sa loob ng kwarto kasama si Sorrel. Kailangan nandoon lang ang batang iton mamaya makita nanaman si Iya at pagkamalan na ako si Iya.

It was tiring to cook for a dinner for all Emman's guests in the resort. Well, it is enjoying actually. I mean it's been a while since I last came in the kitchen of the resto.

I remember my working student days, it was so hard and stressful, but yet here we are. I can consider myself successful. I sometimes make 6 digits or more per month and more if the bakery and restaurant is having a good month.