Yarım Kalan Aşk

1.Bölüm-Aşka Dönüş

İlahi bakış açısı

" Özür dilerim Algın çok özür dilerim güzelim, gerçekten böyle olmasını ben istemedim!"

Belki yüzüncü defa söylemişti aynı cümleyi Kutay. Ama artık harflerin, kelimelerin, cümlelerin bir anlamı yoktu. Çok kırılmıştı çünkü.

Güven diye birşey kalmamıştı. Belkide hiç yoktu. Hatta Algın hala seviyormuydu Kutayı kendi bile bilmiyordu. Tek bildiği şey artık onlardan olmayacağıydı.

Oysaki mezara kadar demişlerdi. Aslında şuan Kutay kendini ölü gibi hissediyor, yaşamak istemiyordu. Çünkü Algı'nın gözlerindeki acı, onun canını daha çok acıtıyordu.

Ama oda anlamıştı onu affetmeyeceğini. Zaten beklediği bişeydi ama yinede kabullenemiyordu. Artık bittiğini kabul etmek istemiyordu. Fakat bitmişti. Artık onlar için sadece Yarım Kalan Aşk denebilirdi.

~1 Ay önce~
Algından

Gelmiştim. TÜRKİYE'nin cennet topraklarına, vatanıma gelmiştim. Ağlayarak gittiğim ama özlemle döndüğüm bu toprakları çok özlemiştim.

Havaalanından çıkar çıkmaz havadaki petrikor kokusunu içime çektim. Bir anlık sinirle, gittiğim Ülkemden özür dilerim. Halbuki gitmemem gerekti. Giden taraf ben olmamalıydım. Acaba şuan Kız Kulesi'nin önü nasıldır? Bir an önce oraya gitmem gerek. Gidip Kız Kulesinden özür dilemem gerek. Ben onun kadar harika bir eseri, adını bile anmak istemediğim bir adama olan sevgimin simgesi yaptım. Sonra sevgiye küsüp gidince Kız Kulesinide terkettim.

Hergün gitmeye çalıştığım yere, iki yıldır gitmemek beni cidden çok üzdü. Halbuki yaz- kış farketmeksizin elimde bir bardak çay, kağıt ve kalemle beraber önündeki banka oturup birşeyler yazmak,şiir söylemek, konuşmak... Ben onunla konuşunca, karşılık veriyormuş gibi hırçınlaşan dalgaları.

Ayrıca herşeyim olan, küçüklükten beri bağımı hiç koparmadığım arkadaşlarım. Hepsi benim için kardeş, abi, abla gibi. İçlerinden birine olan sevgim yüzünden onlarlada görüşemez oldum. Tabi bana ihanet eden adam her ne kadar suçlu olan taraf olsada, onlar onu sevmekten vazgeçmeyip aramızda kaldılar. Gitmemede hiçbişey diyemediler. Halbuki hepsi ihanetten nefret ederdi. Ama demekki ona olan sevgileri, içlerindeki kardeşlik duygusu bunun önüne geçemedi.

Tabi bazı kişiler  hariç, Buket, Ela ve Selim. Bu üç kişi hep yanımda olup, benimle beraber düşman kesildiler eskiden sevdiğim adama. Ela ve Buket ihanete uğradığımı öğrendiğim günden sonra benimle Amerika'ya gelmişlerdi. Selim'in işleri o aralar yoğun olmasa oda gelirdi.

Bu üç kişide yakındı aslında o adama. Hatta Buket onun kız kardeşi, Selim en yakın arkadaşı, Ela da manevi kardeşiydi.

Ben çok aşık olmuştum. Birisine bu kadar güvenmemem, bu kadar bağlanmamam gerektiğini biliyordum. Ama o çok farklıydı. Küçüklüğümden beri hep o vardı ve ben onu canımdan çok sevdim.

İlk başlarda herşey çok güzel gidiyordu ve işte diğer yarımı buldum dedim. Fakat küçüklüğümden beri herşeyim olan adam beni yarı yolda bıraktı. Benimle beraber aşkımızıda yarım bıraktı...

Hala ona deliler gibi aşık oluşum ve unutmamam aptallık olsada olmuyor. Maalesef ne kalbim, ne beynim dinlemiyor.

Buraya onu tekrardan göreceğimi bile bile geldim. Çünkü ailelerimizden tut, arkadaşlarımız, hobileriniz, sevdiğimiz yerler... Neredeyse herşeyimiz aynı.