Marriage For Money - Taekook

2 - Yeni Hayat

Herkese annyeong! Naber? Ben aynı fic falan.

İkinci bölüm çok geç geldi kusura bakmayın ama bir elim alçıdan yeni çıktı ve en hızlı size bu kadar zamanda aktara bildim.

Bu bölüm çok eğlenceli oldu yazarken ve bazı sahneleri yazarken kocaman sırıtıyordum.

Bu bölüm tam tamına 2600 kelime oldu ama bir dahaki bölümün daha uzun olacağına söz veriyorum. Ege sözü.

Ve küçük bir bölüm sınırı koymak istiyorum çünkü emer veriyorum. Ben hep derim ben kendim için yazıyorum ficleri ama siz benim vişne sularım bana küçük bir destekte bulunursanız çok sevirinirim.

Bölüm sınırı: 5 Oy + 20 yorum

Şu anlık sınırımız çok ama çok küçük evet ama yakında o sınırları umarım daha yükseltiriz. Okuyucu sayısına göre yazıyorum. Geçen bölümün mesela 7 okunması var ama tanıtım 15 okunma. Neden bu kadar az merak ediyorum çünkü bu fic çok güzel bir fic ve değer görmesini isterim.

Ayrıca CK JUNGKOOK İLE LOVE ME AGAİN TAEHYUNG'U GÖRDÜNÜZ MÜ???!!!

Ben bayılıp ayıldım çok güzel. Bol bol stream kasın lütfen çünkü çoook iyiii. Ayrıca Taehyung'un bu kadar az ilgi görmesi çok kırıcı gerçekten, o çok uğraştı :(

Sizi daha fazla tutup sıkmak istemem. Hayddiii dewam edelimm!

Hayatın zorluklarıyla bazen çok erken yüzleşebiliriz. Yüzleştiğimiz gerçekler bize hayatın nasıl bir kumar olduğunu gösterir. Ve kumarda bahis oyunudur. İşte hayatta böyledir, bahis oyunundan ibarettir.

On sekiz yaşındayım ve tam yedi ila sekiz yıldır bu dünyada her şeyin para olduğunu öğrendim. Hani insanlara Tanrı'dan beklentilerini sorduklarında sağlık derler ya, ben onların beynini cidden. Hastaneye gittiğinde sağlıktan önce cebindeki paraya bakıyorlar. Paran varsa yaşardın, paran yoksa hastanelerde bir çöpten farkın yoktur.

Benim annem yaşarken maddi durumumuz iyi değildi. Annemin kanser olduğunu, çektiği ağrılardan ve nefes alamamasından fark ettik. Hastaneye baktırmaya gittiğimizde annemin kötü haline değil, paraya baktılar. Dün gibi hatırlarım sekreterin bizi güvenlikle paramız yok diye hastaneden attırdığını.

Hayat işte böyle acımasızdı. Hayata kanmayacaktınız, hayat kumardır ve kumarda bahis oyunudur. Hile yapmayan avcunu yalardı. Çoğunlukla parası olan hile yapardı ve kazanırdı. Bu yüzden güven olmazdı kadere.

Ben şu an kaderin mahkumuydum. Ellerim bağlıydı ve yapabileceğim hiç bir şey yoktu.

Siyah, lüks bir Mercedes'in arka koltuğunda oturmuş, ellerim kucağımda, bakışlarımda ellerimdeydi. Başımı kaldırmadan bakışlarımı yanıma çevirdim. Bay Kim yayılarak koltukta oturmuş ve karşı koltuğumuzda oturan kedi gözlü, adının Min olduğunu öğrendiğim adamla iş konuşuyorlardı.

Ayrıca babamın da kaç yıldır nasıl bir pislik olduğunu da öğrenmiş olmuştum. Çünkü Bay Kim bir mafyaydı ve uyuşturucu baronu vardı! Babam hep barondan geldiğini söylediğinde polis olduğunu düşünmüştüm ama o uyuşturucu baronunda çalışan biriymiş!

"Eee, Jungkook," dedi Bay Kim'in derin sesi. Anında ürperip başımı çevirdim Bay Kim'e. Bu adam beni çok geriyordu. A dese, bir şey yapıp onu sinirlendireceğimi düşünüyordum. Tam anlamıyla kavrayamamıştım yaklaşık yirmi dakikadır. Çok ciddiyken bir anda gülebiliyordu. Ayrıca bunu söylediğime bin pişmanım ama çok güzel gülüyordu.

"Hey, dünyadan Jungkook'a, neye daldın ufaklık?" Bay Kim'in seslenmesi ile yutkunup ona döndüm. Sert bakışlarla karşılaşacağımı sanıyordum ama bakışları gayet normaldi. Bakışlarından cesaret bulup geri başımı eğip konuştum. "K-kusura bakmayın, ben sadece-sadece dalmışım."