Marriage For Money - Taekook

22 - Kırık Kalpler

Herkese merhaba. Naber? Ben aynı fic falan.

Çok beklettim üzgünüm arkadaşlar ama maalesef ki ailesel sorunlarım çok ve tek ailesel değil, çevremle de aram böyle fıt fıtlı.

Çok havamda değilim, bölüm yazamadım, umarım anlayış gösterirsiniz.

Bir kalp bir defa kırılırdı. Bu olabilirdi.

Bir kalp ikinci defa kırabilirdi. Bu olmamalıydı ama olurdu.

Bir kalp üçüncü defa kırılamazdı. Çünkü ne kırılacak kalp kalırdı, ne de düzeltebilecek bir beden kalırdı.

Benim kalbim hep babam yüzünden kırılırdı. Yasakları, ağır sözleri, dominantlığı, sert tutumu ve davranışları benim kalbimi kırar, ondan uzaklaşmama neden olurdu.

Fakat babam ise bunu hiç anlamazdı.

Babama göre en iyi yetiştirme stili buydu. Tutsak etme, zincirler sarma ve onun emri altında olma. O ne derse onu yapmamı isterdi. Seçim hakkı verirdi ama bu iki ucu boklu değnek olurdu ve en ideali onun istediği olurdu. Sonuç olarak istediği yere varırdı.

Beni Taehyung'a verirken, pardon, beni satarken de bunu görmüştüm. Ya onun ölü bedenini görecektim ya da Taehyung ile olacaktım.

Bir hafta önce bana bu soru sorulsa asla Taehyung demezdim. Ama babamın ölümünü de istemezdim. Bu yüzden istemeye istemeye Taehyung'u seçerdim.

Ama şimdi bu soru bana gene sorulsa aynı cevabı verir, fakat bu kez içimde başlayan duygular olurdu sebebi.

Ya babamın ölümünü seçseydim? O zaman ne olacaktı? Bunun cevabını babamdan net bir şekilde alacaktım.

Babam. Hayır, Bay Jeon.

Ondan baba diye bahsetmek midemin bulanmasından başka bir şeye sebep olmuyordu. Bir boka yaramayan Bay Jeon, iyi bir baba da olamadı, iyi bir çalışanda olamadı ve iyi bir eş de olamadı.

Sahi, annemin ölme sebebi babamın ihmalkârlığından başka ne olabilirdi? Taehyung'dan borç isteseydi eminim ki Taehyung seve seve borç verirdi.

Yani öyle olabilirdi. Onu hâlâ tam tanımıyordum.

Derin bir nefes verdiğimden düşüncelerden sıyrılmamı sağlayan cama vuran başım oldu.

Dudaklarımdan küçük bir inleme dökülürken başımı tutarak doğruldum ve alt dudağımı dişleyerek başımı ovaladım.

"Güzelim iyi misin?" Taehyung derin sesi ile konuşurken vitesin üzerindeki elini uyluğuma koyup okşadı.

Güveni hissettim. Onun dokunuşları beni güvende hissettiriyordu. O beni güvenli hissettiriyordu.

Bakışlarımı ona çevirdim ve küçük bir tebessümle başımı sallarken "İyiyim," dedim ve soruyu ona yönelttim. "Sen nasılsın?"

Uyluğumdaki eli kucağımaki sol elimi tuttu ve bakışları yoldayken elimin üzerine küçük bir öpücük kondurdu. "Benim güzeller güzelim iyiysi, bende iyiyim."

Dudaklarıma utangaç bir gülümseme yerleşirken "Eee..." diye mırıldandım. "Bay Jeon'un evinden çıktıktan sonra eve geri dönecek miyiz?"

Taehyung ilk afallasa da ardından başını sallayıp kendine geldi. Benle kısa bir göz teması kurduktan sonra yola döndü. "Eğer istersen kitapçıya gideriz, ardından seni papatya tarlasına götürürüm, ne dersin?"