Marriage For Money - Taekook

21 - Sakinleş Güzelim

Herkese merhaba! Naber? Ben aynı fic falan.

Özlediniz biliyorum ama bu bir geçiş bölümü... Yani yaklaşık 1k kelimeden oluşuyor...

Şimdi bana söveceksiniz 1k kelime için mi 2 haftadır bekletiyorsun diye de, arkadaşlar cidden fic yazasım hiç yok. Böyle öyle bir haldeyim ki full uyumak istiyorum ve sadece uyumak istiyorum.

İnstagramda aktifim ama bilen bilir sadece 10 kişi ile konuşuyorum. Yani öyle ahım şahım kişiler yok. Burada artık kimlerle konuşacağım tek tek isim de verebilirim. Baya kavga falan oldu keyfim hepten bok oldu.

Neyse öhöhm, fice dönersek.

Dediğim gibi sadece bir geçiş bölümü. Çok olay olduğundan böyle küçük masum bir bölüm bırakayım dedim. Diğer bölüm 4k kelime olma olasılığıyla beraber bir çok gerici öge de bulunacak ve artık her şeye bir cevap bulacağımız bir bölümde olacak.

BÖYLE ARKADAŞLAR YANİ NE DİEBİLİRİM DAHA FALZA BİLMİYORUMM.

Umarım bölümü beğenirsiniz. Haydiii, bölüme geçelim!

Kalbimiz bazı durumlarda sıkışırdı. Nefes almamızı engelleyecek kadar sıkışırdı. Nefesimiz kesilirdi, kalp sıkışırdı.

Bunun bir sürü sebebi olurdu. Ama en ağırı aileden gelenle olurdu ve ben en ağırını yaşıyordum.

Yüzleştiğim gerçek canımı öyle yakmıştı ki, kalbimin sıkışmayı geçtim, durduğunu hissetmiştim. Durmadıysa da durmasını istemiştim.

Ama Taehyung, kalbimi attırmıştı.

Durmasını istediğim kalbimi, beni kolları arasına alıp sıkı sıkıya sararken attırmıştı.

Taehyung'un kaslı kollarından biri belimi biri sırtımı sarıyordu. Ben ise kollarımı sıkıca boynuna dolamış, başımı boynuna gömmüştüm. Rahatlatıcı kokusu ciğerime dolarken tek istediğim tüm bu yaşanılanların bir kâbus olması ve böyle uyanmaktı.

Ama olmadı.

Babam beni bir milyon dolara satmıştı.

Yavaş yavaş Taehyung'dan çekildiğimde onun kolları gevşedi ama bedenimi salmadı. Başımı kaldırıp yüzüne baktığımda ağlamaktan kızarmış burnumun ucuna bir öpücük bıraktı.

"Taehyung," dedim çatlamış sesimle. O ise sesimi önemsemeyip elmacık kemiğime bir öpücük bırakıp "Söyle küçük bebeğim." dedi.

Derin bir cesaret nefesi aldım. "Onun evine gidebilir miyiz?"

Taehyung'un kaşları çatıldı. Yüzü anlamsız bir ifadeye bürünürken "Kimin?" dedi.

O kişinin adını ağzıma almak istemiyordum.

Derin bir nefes daha aldım ve kendimi içten içe sakinleştirmeye çalışırken "Bay Jeon'un." dedim.

Taehyung'un gözleri irice açıldı şaşkınlıkla. "Cidden mi?" dedi ifadesi gibi şaşkın bir sesle. "Gerçekten baban olan o adi şerefsizle görüşmek mi istiyorsun? Dediklerime inanmadın mı?"

Yanlış anlaşılmam ile başımı hızla iki yana sallarken "Hayır tabii ki de," dedim, kendimi açıklama ihtiyacı duymuştum. "Senin dediklerine tabii ki inanıyorum ve bu da onla yüzleşmem gerek demek oluyor. Lütfen Taehyung, bari ona son bir kaç kelime söyleyeyim."

Dudaklarımı büzüp ona bakarken Taehyung'un bakışları dudaklarıma kaydı. Derin bir nefes verip zar zor bakışlarını gözlerime çıkarırken "Ne söyleyeceksin ki yavrum?" dedi endişeli sesle. "Onla konuşmak seni daha üzecek, daha üzüleceksin."