6 yıl önceOkulun yıl sonu balosunda diğer tüm öğrenciler gibi arkaşalarıyla içip dans etmek yerine tek başına, sessizce, bahçedeki minderlerin birine oturmuş yıldızları seyrediyordu Jennie.
Üstünde beyaz mini bir elbise vardı. Saçlarını salık bırakmıştı.
Behçede yanlız başına oturuyor olması kendi tercihi değildi. Arkadaşı yoktu. Bu yüzden diğerleri gibi eğlenemiyordu. Bunun yerine yıldızları seyrediyordu.
Bu okuldan kurtulacağı için mutluydu Jennie. Üniversiteye geçecekti. Yeni arkadaşları olacaktı. Umutluydu.
Ancak bir yandan da huzursuz hissediyordu. Onu özleyecekti. Kendisini üzen, ağlatan onu özleyecekti. Çünkü onu seviyordu. Keşke sevmeseydim dedi içinden.
Çok zarar görmüştü. Buna rağmen onu seviyor olmak kendisine olan sevgisini düşürüyordu.
O sırada yanında bir hareketlilik hissetti. Kafasını yana çevirdiğinde onu gördü. Yanına gelmesini beklemiyordu. Çünkü günlerdir yüzüne bile bakmıyordu.
Jennie neden geldiğini merak ediyordu ancak bir şey söylemedi. Sadece kafasını tekrar gökyüzüne, yıldızlara çevirdi ve onun anlatmasını bekledi.
'Dayanamadım.' Jennie neyden bahsettiğini anlamamıştı. Fakat yine sessiz kalmış ve devam etmesini beklemişti.
'Senden bu kadar uzak kalmaya dayanamadım.' Jennie duydukları ile kafasını Taehyung a çevirmişti.
'Seni özledim.' Taehyung un kafasını eğerek söylediği şey Jennie nin kalbinin göğüs kafesini zorlamasına neden olmuştu. Ancak Jennie nin bu heyecanı kısa sürmüştü. Jennie Taehyung a güvenmeyi kısa bir süre önce bırakmıştı. Ona inanmıyordu. Onun bu sözlerinin altında bir şey olduğunu düşünüyordu.
Oysaki Taehyung un hiçbir planı yoktu. O sadece gerçekleri, hislerini söylüyordu.
'Dediğime inanmıyorsun değil mi?' Taehyung Jennie ye hak veriyordu. Onu bu hale kendisi getirmişti. Hak ediyordu. Ancak yine de canı acıyordu. Dudaklarına acı bir tebessüm kondurup devam etti.
'Seninde canın böyle mi yandı?' Jennie tekrar döndü Taehyung a. Acaba gerçketen pişman olabilir mi dedi. Çünkü Taehyung un sesi ve yüz ifadesi... Jennie daha önce görmemişti onu bu halde. Taehyung'un sesini ilk defa bu kadar zayıf duymuştu. Sonra onun ne kadar iyi rol yapabildiği geldi aklına. Acaba yine rol yapıyor olabilir miydi? Belki de onun vicdanını kullanarak kendisini acındırıyordu dedi Jennie.
'Benden uzak durman canımı acıtıyor. Belki benden intikam almak istiyorsundur diye canımı acıtmana izin verdim. Göz göze geldiğimiz her an bakışlarını kaçırdığında kalbimin sızlamasına engel olmadım. Çünkü biliyorum, bende senin canını böyle yaktım. Belki daha fazla. Ben hak ediyorum evet. Ama Jennie artık dayanamıyorum. Yapamıyorum.'
Taehyung şuan ne kadar berbat bir halde olduğunu biliyordu fakat umrunda değildi. Aylardır düşünmekten kafayı yediği şeyleri bir anda söylemek ağır gelmişti. Bu yüzden susmuş az önce Jennie gibi gökyüzündeki yıldızlara çevirmişti kafasını.
'Benden intikam almak için yapıyorsan tüm bunları, bilki aldın. Canımı yaktın.'
Jennie, Taehyung'un yıldızları seyrederek söylediği son cümleyle afallamıştı.
'Taehyung ben hiç bir şey yapmadım ki'
Doğru söylüyordu Jennie. Sadece olması gerekeni yapmış Taehyung tan uzak durmuştu. Daha fazla üzülmemek için.
'Haklısın. Hiçbir şey yapmadın.'
Taehyung ta biliyordu Jennie nin hiçbir şey yapmadığını ancak mutsuzdu. Jennie ondan uzak durmuştu. Olması gerektiği gibi ama bu Taehyung u hiç beklemediği bir şekilde üzülmesine neden olmuştu.
'O zaman neden kalbim ağrıyor?'
Taehyung sorduğu soruyla birlikte gözünden bir damla yaş düşmüştü. Jennie bunu gördüğünde ne yapacağını bilememişti. İçinde bir şeyler kırılmıştı. Bir şeyler parçalanmıştı.
Her şey numara olsa bile bu yaş olamazdı. Jennie anlamıştı Taehyung un ne kadar pişman olduğunu.
'Benim de ağrıyor'
Taehyung ta kafasını Jennie ye çevirmişti şimdi.
'Nasıl geçecek?'
Taehyung un sorduğu soruyla Jennie kafasını tekrar yıldızlara çevirdi
'Bilmem. Belki de hiç geçmez.'
Dudaklarına tebessüm kondurdu. Verdiği cevaptan sonra Taehyung hiçbir şey dememişti. Çokta uzun olmayan sessizliği Taehyung bozmuştu.
'Seni seviyorum.'
Jennie duyduğu cümle ile şaşırmıştı. Kafasını Taehyung a çevirmemiş, sadece dediğini idrak etmeye çalışıyordu. Ondan bu cümleyi duymak Jennie için hep hayal olmuştu. Şimdi canlı canlı duymak afallamasına neden olmuştu.
'Bu geçirmez mi?'
Yine de içi buruktu Jennie nin. Daha farklı beklemişti. Kalbinin hiç kırılmamış olmasını dilerdi. Belki o zaman geçerdi o ağrı.
Ama Taehyung a geçirmez diyemedi. Sustu. Ufacık gülümsedi. Onu daha fazla kırmak istemiyordu.
Taehyung ise Jennie nin sessizliğinden korkmuş kalbi telaşlanmıştı. Taehyung onu seviyordu. Bu Jennie yi mutlu etmiyor muydu? Oysaki Jennie ona aynı cümleyi söylese ondan daha mutlusu olmazdı.
Yoksa diye geçirdi içinden. Sonra hayır dedi. Olamaz dedi. Tutunduğu tek şey buyken hayır olamaz dedi Taehyung. Yüzü düştü. Kafasını önüne eğdi. Gözleri dolmaya başladığında kafasını tekrar kaldırdı. Kalbi daha fazla sızladı.
Ne ara bu hale geldiğini çözemiyordu. Normalde bu kadar ağlak birisi değilken şuan bu kadae duygulanmasını anlayamamıştı.
Korkuyordu bir yandan. Eğer sormazsa Jennie ye kendini yer bitirirdi ama alacağı cevap onu deli gibi korkutuyordu. Tutunduğu tek şeyin yok olmasını istemiyordu. Sevdiği kızı kaybetmek istemiyordu.
Jennie ise öylece gökyüzünü izliyordu hala. Yıldızlar çok güzeldi ve o bakmaya doyamıyordu. Taehyung ta Jennie ye doyamıyordu. Kafasını yana çevirdiğinde gözlerindeli parıltıyla yıldızları izleyen Jennie yi izledi.
Eğer beni istemiyorsa bilmeliyim, onun yanında kalarak ına daha fazla zarar veremem diye geçirdi içinden.
Sonra ne kadar korksa da sordu o soruyu.
'Beni sevmeyi bıraktın mı?'
___________________________________
FİC İN KONUSU HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
did you stop loving me | taennie
FanfikceSonra ne kadar korksa da sordu o soruyu. 'Beni sevmeyi bıraktın mı?'