8.BÖLÜM:KAZA

175 30 24
                                    


Gözlerim yavaş yavaş aralandığında, sanki göz kapaklarımın üstüne fil oturmuş gibi açmakta zorlanıyordum. Ve biraz da sallanıyordum. Gözlerimi yarım açtığımda bir çift telaşlı gözlerle karşılaşmak , beklediğim en son şeydi.

Bir arabada ve de Özgür'ün kucağındaydım. Evvet yanlış duymadınız ''kucağındaydım''.

''Hep senin yüzünden , anladın mı , senin yüzünden. ?'' Bu Barış' ın sesiydi. Arabayı o kullanıyordu ve de biz de arka koltuktaydık, biraz durakladıktan sonra devam etti. Bu sırada ben de gözlerimi geri kapatmış, nefes alışverişlerimi uyku pozisyonuna geri döndürmüş onlara ''kulak misafiri oluyordum.'' (!)

''Hani sen bu kızı göndermek istiyorsun ya. Unut bunu artık kardeşim. Eğer bu kız gidip babana ortağınızın oğlunu dövdüğünü söylerse senin bile gitme ihtimalin o kıza göre %50 artar. Biliyorsun ki baban bu işi çok istiyordu. ''

''Kes Barış uzatma, ben de biliyorum bunları. Ama ne yapayım tutamadım kendimi işte. O çocuk Eylül'e dokunurken dayanamadım. ''
Ikisinin de sesi çok sertti ve böyle giderse harbi kavga çıkacaktı. Bu yüzden numara yapmayı kesip sırf kavga çıkmasın diye yavaş yavaş gözlerimi araladım.

''Hah kendine geliyor. Eylül , Eylül iyi misin? "

''Ne oldu bana? ''Aslında olanları az da olsa hatırlıyordum ama bir de onlardan dinlemenin ne zararı çıkardı ki ? Demi ama?

''Bişey yok! Yalnızca yumruk adres değiştirdi. Ozan yerine seni buldu ama merak etme o adres tekrardan yerini bulacak! !''

''Özgüür'' dedi uyaran sesiyle Barış.

''Nee ne Özgür nee?''

''Tamam beyler kavga etmeyin. ''

''Sen zaten hiiiç konuşma. Sen nasıl o çocukla dans edersin? Hadi eceline susadın da ettin. Ah be gerizekalı sen nasıl o çocuğun önüne atlarsın. ''

Ben susunca ''cevap ver'' diye bağırdı.

''Ne var niye etmiycek mişim? Çocuk incelik etti dansa kaldırdı niye etmiycek mişim ha ? Bana söyler misin? Sen asıl hangi hakla, hangi sıfatla gidip çocuğu döversin? ''Ben bağırıp diklenince afalladı. Bi şey söyleyecek gibi oldu ama sustu.

''Neyse ayıldığına göre hastaneye gitmemize gerek kalmadı. Şişmeden buz koyarız, olur biter. Ha bu arada kimseye bi şey söylemek yok! ''Ben cevap vermeyince

''Tamam mı dedim'' dedi uyaran bi ses tonuyla.

''Iyi iyi söylemeyiz'' dedim ve arabadan indik . Bi buz torbasını gözüme koyarken seslice bi ''ahhh ''çektim. 15 -20 dakikaya yakın bi bankta oturduk ve o kadar süre gözümde kaldı buz torbası. Bu süre boyunca ikimizde tek kelime etmemiştik ki dayanamayıp sessizliği bozan taraf oldum.

NEFRETİN ŞAH DAMARI (ZeyKer!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin