Operation: Seducing My Husband

Chapter 14

We're both in silence after, right now we are inside of his car, his eyes on the road while mine was on my feet at hindi ko maintindihan kung bakit nga ba ako nakatingin doon.

Lumipas pa ang mga sandali at nanatili parin kaming tahimik, gustuhin ko mang magsalita o di kaya'y magtanong pero hirap akong mailabas ang aking sariling tinig.

It seems like my voice were trapped inside my throat which is giving me hard time to speak up.

Wife..

Automatic na napatingin ako sa kanya, inihinto nya muna ang pagmamaneho ng sasakyan saka ako tinitigan. I heard him clearing his throat. D-Don't leave me so soon please...

It doesn't make any sense to stay more with you Jeydon.. Para san pa? Ikaw na rin ang may sabing... I'm just here for revenge and nothing more to it.

Pero hindi ko iyan naisatinig nanatili lang akong nakatitig sa kanya, his eyes are full of sadness and it's making my heart melt. I tried to look away pero di ko mai-alis  ang tingin sa kanya.

Just give me more days to be with you and I'll do better... after those words I saw tears slowly running down his face. Nalito ako, bakit ang hirap sa loob ko na makitang umiiyak sya para lang hindi ko sya iwan?

Hinawakan nya ang magkabila kong balikat saka marahang nilevel nya ang mukha nya sa mukha ko. I love you beyond that words means Wife, so I am willing to do everything, I don't want to lose you again. So please stay with me.

He is really begging at me now.. pero di ba dapat masaya ako kase nakaganti na ako, I make him fall hard for me right?

But why my heart breaks little by little with his every single words?

Mommy when will you come home?

Isang tanong na mula sa isip ko nagpa-realized sa akin na hindi na ako dapat manatili pa sa lugar na ito. Na hindi ito ang lugar kung saan ako magiging masaya.

I should be in Cali where I used to lived at, together with my son.

Napailing ako. Sorry Jeydon but I have to leave. I can't stay with you any longer. Pagkasabi ko noon ay binuksan ko ang pinto ng kotse, aktong lalabas na sana ako nang pigilan nya ako sa pamamagitan ng pagyakap sa beywang ko.

Ten days will do and after that I'll let you leave even if it will hurts me I will let you go. Just don't leave me for ten damn days Wife...

But staying more days with you will be more painful Jeydon. I want to touch his face but I didn't do. Pikit mata bago ko marahas na inalis ang pagkakayakap nya sa aking beywang at lumabas na ng tuluyan sa sasakyan.

I know that was rude but I have to do. Para na rin iyon sa sarili ko, ang sabi ko noon hindi na ako iiyak at paninindigan ko na iyon ngayon kahit gaano pa kasakit ang mga nangyayari.

Akala ko hahabulin nya ako kaya binilisan ko ang paglalakad, nang makalayo na ng husto ay saka ko lang nilingon ang pinanggalingan ko, wala na ang sasakyan nya roon.

I took a deep breathe. I love Jeydon but I love our son Deejay more than anything else in this world.

I'll be coming home soon baby, just wait for Mommy.

---

Oh iha why are you here? I thought you're on a vacation with your colleagues? Salubong sakin ni Mommy pagkapasok ko palang sa entrada ng mansyon. Bakit kaya gising pa siya? Siguro nagbobonding na naman sila ni Dad sa garden.

Mahilig kasi silang magtayo ng tent doon at mag-star gazing.

Sa mansyon nila Jeydon, madaming maids na nakaparada sa entrada, dito samin yung pagkalaki-laking wedding portrait kaagad ng parents ko ang makikita mo sa pagpasok mo palang.