Aşk ihanete dönüşebilir miydi?
Çocukluk arkadaşı bunu yapar mıydı ona?
Onu babasız olduğu bataklıktan bir kız kurtarabilir miydi?
Belki de Nehir yaralarını sarardı.
Nehir'in anlatımından. Yorum ve vote atmayı unutmayınız..
-
Yankı gittiğin de eğildiğim yerden kalkamamıştım, kal gelmişti sanki. Bartu'nun bir elini omzumda hissettiğim sırada kolumdan çekip ayağa kalkmama yardımcı oldu. Teşekkür etmek istemiyordum, Yankıya olanlardan sonra kimseye güvenmek istemiyorum.
Ayağa kalktığım sırada Hera'nın bakışlarını üzerimde hissettim. Sahi bu kız niye bu kadar umursamazdı? Yankı'nın ona dediklerinde sonra bile umursamaz tavırlarına devam etmişti.
"Ne bakıyorsun aval aval? Derdin ne söylesene."
Dediğim şeyle timdekiler afallamış gibi bir bana bir Heraya bakıyordu.
"Emin ol burada olmasak sana yapacağımı iyi bilirdim"
"Narin'e yaptığın gibi benim de ölümüme mi sebep olacaksın? Söylesene Hera hiç üzülmedin değil mi? Bu senin işine gelirdi."
"Neyden bahsediyorsun sen embesil?"
"Herkes lojmanına, çabuk!"
Bartu'nun sesini duyduğum sırada kolumda ki eliyle beni götürmeye başladı.
"Çocuk değilim, kolumu bırakın komutanım."
Kolumu sakince bıraktı ve onu takip etmemi istermiş gibi kaşlarını kaldırdı. Peşinden gidiyordum, diğerlerinin bakışlarını ve düşüncelerini umursamıyordum. Tek umursadığım Yankıydı.
Askeriye'nin arkasına gelmiştik, bana söyleyeceği şey mantıklı olsa iyi olurdu yoksa derisini yüzmek isterdim.
"Dinliyorum."
"Bunu niye yaptın?"
"Niye mi yaptım? Ben hiçbir şey yapmadım. Erenle konuşmak istemiştim sadece Yankıyı görmemiştik bile, öğrenmesi onun için iyi mi oldu kötü mü bilmiyorum ama asla yalanla yaşamayacak."
Dediklerimde haklıydım, o çocuk ölse bile rahatlıkla, dürüstlükle ölecekti.
"Onu ipten kurtardığım günü hatırlıyorum." Duyduğum şeyle afallamıştım, tamam intihar düşüncesi böyle bir durumda akıldan geçebilirdi ama Yankı bunu yapmazdı ki.
"Orada can çekişirken gülümsediğini biliyorum, kardeşine gitmek için bana yalvardığını biliyorum, ben onu yeni toparlamışken tekrar kaybediyorum Nehir." Yankı tim için önemli bir insandı ama Bartu komutan için daha da önemliydi anlaşılan.
"Ben böyle olsun istememiştim sadece doğruları öğrenmek istedim."
"Senin doğruların bizim dağılışımız oldu Nehir, Yankı'nın ölümü olmasın, eğer bu olursa sana dünyayı dar ederim emin ol." Gözlerine baktığım sırada bana değil duvara bakıyordu, dediklerinde haklıydı. Ona bakıp gülümsedim ve o sırada bana döndü. Pişmanlık her yerimi sarmıştı ama yapabileceğim bir şey yoktu, ben böyle olsun istemedim.
"Özür dilesem de işe yaramayacağını biliyorum ama yine de özür dilerim."
"Görev 1 hafta sonraya ertelendi, herkese söyle o sırada toparlanmaya çalışsınlar. Yankı ile ben ilgileneceğim."
"Peki Hera? Ya doğruysa her şey?"
"Yeter artık susmayı bilmez misin, Susturmamı mı istersin?" Acısını küçük gamzelerine gömdüğünde içimde bir şeyler cız etmişti. Çenene sokayım Nehir!
Arkamı dönüp lojmana doğru yürüdüm, bu kadar aksiyon yeterdi. Bünyem artık yürüyen ceset olmaya doğru gidiyordu. Karşımda Herayı görmemle yerimde durdum.
"Senin işinin bitmesi için dua edeceğim."
"Kötülerin duası ne zaman tuttu?" Dediğime karşı sırıttı ve askeriyeye doğru ilerledi. Cevap vermek istemiyordu belli ki. "Sana bunu ödeteceğim sonunu ben getireceğim Hera." Arkasını dönüp bana baktığı sırada onu taklit ettim ve sırıttım. Eğer duyduklarım doğruysa bunu kanıtlamak benim görevimdi artık.
"Görüşeceğiz Nehir"
Bölüm sonuu<3 Bizimkiler emzik kavgası ediyor ve yazarlarımız bundan zevk alıyor 🙂 Yorum ve vote bekliyoruz!!! Instagram: liderofficialpage
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
