🦋 Lütfen önyargılı yaklaşmayın!
🦋 Hikâye'yi (ç)almayın!
🦋 Destek olmayı unutmayın!
🦋 İyi ve keyifli okumalar!
🦋 Hikâye'deki her şey kurgudan ibarettir!
~TEŞEKKÜRLER~
🐚HATIRLATMA🐚
Dedim ve telefonumu ve çantamı alıp çıktım. Hızlı adımlarla eve ilerledim ve anneme özel olan o odaya gittim. Kapının kilidini açtım, derin bir nefes aldıktan sonra sağ ayağımla içeri girdim. Yere çöktüm ve ağlamaya başladım. O gün olanlar...
(Yazar:Vallaha değiştirdim gitti.) Suga yine bana öyle demişti fakat bu sefer babam işte annem görevindeydi. Yani suga'yı kimseye şikayet edemedim... Çok çaresiz hissettim... Olacakları bilseydim yemin ederim çıkmazdım evden... Yemin ederim gitmezdim o sokağa...
Neyse nerede kaldım? Evet çok çaresiz hissettim gerçekten... O sinirle evden çıktım ve ara sokağa doğru yürümeye başladım. Bir adam vardı. Bana zorla dokunmaya çalıştı sonra ben bağırınca Hyunjin onu, annemi, üvey annemi getirdi yanıma boğuşurken öldü annem adamda kaçtı bulunamadı zaten... Kendimi o kadar kötü hissettim ki keşke annem gelmeseydi, belkide ben ölürdüm annemin yerine, suga söylemeseydi öyle şeyler, çıkmazdım belki sinirle o sokağa... Kim bilir herşey benim gerizekalılığım mız mızlamazdım belki delice(!) Salaklığım tuttu işte o gece!
Aşağıdan sesler gelmesiyle irkildim ve ayağa kalktım hemen olabildiğince sessiz odadan çıkıp kapıyı kilitledim. Merdivenlerden aşağıya doğru eğildim ve görüş açıma giren her yere dikkatlice baktım. Kimse yoktu. Lanet olsun belkide yanlışlıkla duymuşumdur!
🧚:Kafam hiç yerinde değil Tanrım!
Dedim ve arkamı döndüm. Dönmez olaydım aklım çıktı.(!) İnce bi ses tonu ile çığlığı bastım...
🧚:AAAAYYYYYYĞĞĞĞ
X:3!
💗SİZCE KİİMM???💗
