UNKNOWN PRINCESS (Completed)

Chapter 30

This chapter was dedicated to "ArataM8"

Denver's Pov

Kasabay ng paglaho ni Aubrey ay ang paglaho din ng babaeng nagpapanggap na siya. Napatingin si Jake sa akin at masama ang kanyang tingin ngunit wala akong pakialam. Ang iniisip ko ay ang digmaan sa kasalukuyan dahil alam kong dehado ang lahat pag si Aubrey na ang makakalaban. Vienna was crying pero kumalma ito ng dumating ang kanyang ina at ama.

Natulala ang lahat sa mga nangyari dahil kasabay ng paglaho ni Aubrey ay ang pagbasag ng barrier na ginawa niya. Wala kaming alam sa pangyayari na para bang kusang gumalaw ang aming katawan. Hindi ko nga alam kong bakit nagkapasa ako sa mukha at sa likod. Dumiretso ako sa room ng mic room.

"Ladies and gentlemen thank you for performing this quest and congratulations to our winner ,you did a great job! Thank you also for the queens and kings that attended together with their staffs and children and you may proceed to the reception hall. Thank you and please I want you all to keep this happenings inside the academy.", announcement ko bago lumisan doon

Nakita kong tumatakbo si Ziana sa akin kaya bago pa niya ako maabutan ay naglaho na ako. Dumiretso ako sa bahay ni Aire I mean Aubrey dahil alam kong nandon sila. Bumungad sa akin ang protektadong bahay. Hinawakan ko ang barrier at pinilit basagin pero walang nangyari. Kitang kita ko si Jake na papalabas sa kabahayan. Dumiretso siya sa akin pero hindi siya lumabas sa barrier.

"She's not here", saad nito

"I know she's there because this is her home", I coldly said

"You ruin her , everything about her, you scumbag!", sigaw nito

"I'm sorry I admit it but", napayuko kong saad kahit hindi ako sanay sa ganito

"She's gone and wait her for her return", saad nito bago ako tinalikuran

"Jake!", sigaw ko habang sinuntok ang barrier

"Jake! I can't come in ! Anong nangyari?!", sigaw ko

"I add another protection", sigaw nito bago pumasok sa loob

"Fvck you!", sigaw ko bago lumisan

Dumiretso ako sa palasyo at nakarating ako sa kwarto. Tahimik ang palasyo gaya ng inaasahan ko. Nagbihis ako at naligo bago dumiretso sa balkonahe. It's peaceful here ,kitang kita mo ang nagtatayuang mga malalaking mga puno at nagkukumpulang pananim na nabubuhay lamang sa taglamig. Mga ibon na lumilipad sa ilalim ng mga nagsiliparang snow. It's calm and peace. Napaupo ako sa upuan at sumimsim ng kape. I'm turning into pieces. Nagulat ako ng bumungad sa harap ko si Raiden.

" I know that it is hard for us but bro kailangan ka sa school nagkagulo na ang bawat grupo",he coldly said

"Oum", habang sumimsim ako ng kape

"Denver it's time to get Aubrey or else we're all gone for good", saad nito

"Fvck you Raiden!", sigaw ko kasabay ng tawa nito

Natulala ako kay Raiden. Marunong pala itong tumawa ,hindi ko man lang alam.

"You're laughing", natulalang saad ko sa kanya

"And you're smiling", he coldly said

"Idiot!", sigaw ko

Ngumiti lamang ito bago naglaho kaya sumunod na lamang ako. It's almost 4 in the afternoon. May panahon pa para maghanda kung sakaling darating ang digmaan. Naglaho ako at dumiretso sa dean's office. Bumungad sa akin ang nakatulog na si Vienna sa sofa katabi ang kanyang nakaupo na ama.

"Good afternoon sir", yumukong saad ko

"What's bring you here Denver? Sisihin mo din ba si Vienna sa lahat?", nakataas kilay na saad ni Tita Miya