5

11K 150 7
                                    

GAIA'S POV



"SAAN KA GALING, GAIA!" sigaw ni mommy ang bumungad sa akin. "Jusmiyo naman, gaia! Wala ka na bang alam na ibigay sa amin bukod sa sakit ng ulo?!" Dagdag nito. Hindi ako nagsasalita at nakayuko lang ako, gaya ng lagi kong ginagawa.



"Gaia, pinag-alala mo kami! Anong oras na oh! Hindi namin alam kung saan ka hahanapin!" Si kuya Gelo naman ngayon ang nag sasalita. Ramdam ko ang pag pipigil nya ng galit. Alam kong nag aalala sya. Pero sila?



"Wala kang kwenta! Puro landi ang inaatupag mo! Tumigil ka na nga sa pag aaral puro ka pa perwisyo! Hindi ka naman nag tratrabaho at pinabayaan mo na ang trabaho mo, hindi ka na pumapasok! Bakit hindi mo gayahin ang mga kapatid mo?!"



Tama na. Tama na, please. Baka hindi na ako makapag pigil. Napapagod rin ako.



"Ano bang problema mo at nag kakaganyan ka, ha?! Lumalaki kang bastos at pariwara!"



I chuckled. "W-wow...just wow" dahan-dahan akong nag angat ng tingin sa kanila. Isa-isa ko silang tinitigan.



"May pake pa pala kayo sa anak nyong bunga ng rape? May pake pa pala kayo sa akin? Kasi since dad died and since that girl came, everything change!" Sigaw ko habang unti unting tumutulo ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan.



"You're asking me where did i go? Bakit hindi nyo tanungin si Ella. She knows where i go. Yet she remained silent. Bakit, ha Ella? Kasi gusto mong masaktan na naman ako? Ganun ba?!" Sigaw ko dito at tinulak ang balikat nito.



Ngunit malakas na itinulak ako ni mommy. "Wag mong saktan si Ella! Sumusobra kana talaga, Gaia!"



"Ma kayo ang sumosobra! Lahat ng atensyon at pagmamahal nyo nasakanya na! You're telling me na lumalaki akong pariwara? Bakit nasa tabi ko ba kayo habang lumalaki ako? Wala! Kasi nakatutok kayo dyan sa ampon nyo! Sino ba namang magbibigay ng atensyon sa katulad ko kung ako yung bunga ng nangyari sayo!"



"Shut up, Gaia!" Sigaw ni kuya Gani.



"You shut up! Hindi pa ako tapos so don't cut me off! You want to know kung anong nangyayari sa akin? Yet kahit katiting na atensyon wala kayong ibinibigay sa akin!"



I saw my mom cry. I hate it. But i want them to know that I'm hurt. I want them to feel my anger and my longing towards them.



"Ma. Nasasaktan ako. Pero alam mo kung anong mas dumudurog ng puso ko? Nasasaktan ako pero hindi mo man lang napapansin yun. Since i was a child, I'm always begging for your attention. I'm always begging you to loved me."



"Kaso ang damot nyo naman ma. You're always comparing me to them. Ni hindi mo nga alam ang rason kung bakit ako tumigil. Kasi never mo namang inalam yung mga bagay tungkol sa akin. You never gave me any single attention."



Tumaas ako sa kwarto ko at nag kulong. This is the first time that i saw mom cry since dad died. This is the first time that i shouted at them.



I cried and cried again and again. Wala na ba itong katapusan? Puro iyak na lang ba ang magagawa ko? Lagi na lang bang ganito?



I walk towards my cabinet at kumuha ng stainless blade. I cut my self. Masakit. Pero wala ng mas sasakit pa sa nararamdaman ko.



Tama na please. Baka hindi ko na kayanin. Alam kong nakikinig ka sa akin. Pakiusap. Tama na. Nag mamakaawa ako. Hindi ko na kaya. Ang sakit sakit na.



I chatted Raden. I need him. I need my best friend. I spam him messages but there's no any single reply from him. I view his story at nalaman kong kasama nya pala si Ella. Siguro ay pumunta sya dito pag kataas ko.



I need comfort from him but busy pala sya icomfort si Ella. Tangina lagi nalang Ella, Ella, Ella. Kelan ba magiging ako? Yung ako naman, oh.



In this dark room. I cried my heart out. My last message for Raden ay magkita kami bukas sa favorite place namin.



I want to be with him. Kahit ilang araw lang.



Kinabukasan ay maaga akong pumunta sa favorite place namin. Tatlong oras na ako mahigit nag aantay sa kanya.



Kanina pa rin ako puro chat ng chat sa kanya pero wala akong reply na natatanggap. Raden, dadating ka pa ba?



Ok lang yan, Gaia. Magintay ka pa baka may ginagawa lang sya o kaya na traffic. Wag kang iiyak. Kalma.



Ilang oras pa ako nag intay hanggang sa bumuhos ang malakas na ulan. Tangina naman, Raden. Dadating kapa ba?



Napaangat ang tingin ko ng maramdaman kong hindi na ako natatamaan ng patak ng ulan. Ang nag aalalang si Raden ang bumungad sa akin. Pinapayungan nya ako.



"I-i'm sorry, Gaia. Kasama ko kasi si Ella i forgot about our meeting."



Tumulo ang luha ko sa narinig. Sya na naman nga talaga.



"Did you know that i waited for you for 6 hours, Raden?"



"I-i'm sorry. Dapat kasi hindi ka na naghintay."



I chuckled. Oo nga naman, Gaia. Hindi nga ikaw ang gusto diba. Bakit ba umasa pa ako? Tumayo ako at hinarap ito.



"Sorry. Kasalanan ko ata. B-bakit"



Huminga muna ako ng malamim. Bumibigat na naman ang paghinga ko. Sumabay pa ang giniginaw kong katawan.



"B-bakit dati tuwing kailangan kita dumadating ka naman? Bakit dati lagi ka namang nandyan para sa akin? Bakit dati a-ako muna yung inuuna mo?"



Hinilot ni Raden ang sentido nya. Halatang napipikon na sya. Ngayon lang nangyari ito sa kanya. Ngayon lang sya halos mapikon ng dahil sa akin.



"Dati yun, Gaia. I need to put Ella first. She needs me more than you do! Hindi naman ata ganoon kaimportante yang sasabihin mo hindi ba? And of course sya na ang uunahin ko. I'm already courting her, Gaia."



Tumigil ang mundo ko. B-bakit ang bilis naman ata. Tangina. Hindi ba pwedeng ako nalang talaga, Raden? Hindi mo ba kaya?



"7 days, Raden. Hayaan mong magkasama tayo ng 7 days. Ituring mo ako kung paano mo tinuturing si Ella. Gusto ko sa loob ng 7 days tayo lang." Umiiyak kong hiling dito. Please, Raden. Please.



"Gaia! Alam mong nililigawan ko na si Ella! Mas sinasaktan mo lang ang sarili mo. Stop this shit, Gaia."



"Please, Raden."



Lumuhod ako sa lapag at nag mamakaawang tignan sya habang umaagos ang luha mula saking mga mata.



"7 days lang ang hinihiling ko, Raden. After that I'll let you be with her. Never ko na kayong guguluhin. Just 7 days."



"Gaia! Tumayo ka dyan!"



Hindi ako nagpatinag kahit hinihila nya ako patayo. Mas lalo lamang lumalakas ang iyak ko. I know it's a selfish act. But i really do love him.



"Fine! You won, Gaia. 7 days lang. Just stand up, please"


A/N: DON'T FORGET TO VOTE, COMMENT, AND FOLLOW ME! HAPPY READINGS!

The Girl Who Lost Everything (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon