İyi okumalar.
Yazardan;
Naz iki saattir bir ameliyatdaydı ve Tarık perişan olmuş bir şekilde hastane koridorunda bekliyordu.
Hastaneye geldiklerinde Naz'ın nabzı hala atıyordu, hayat damarına denk gelmemişti jilet. Yoksa şuan yaşıyor olmazdı.
Tarık'ın hala aklı almıyordu, onu hiç bir zaman sevmeyen bir anne için bunlar yapılır mıydı? Naz yapıyordu.
En sonunda ameliyat bitti ve normal odaya alındı Naz. Tarık'ın sevinci o an kimsede olamazdı. Sanki bir kabustan uyanmış gibiydi.
Tarık Naz'ın kaldığı odaya girdi ve uyanana kadar bekledi başında. Bir an olsun ayrılmadı.
Tarık'dan;
Naz gözlerini yavaşça açarken yerimde doğruldum.
Uyanıyordu sonunda.
Gözlerini açtı ama hiç bana doğru bakmadı. Direkt tavana bakıyordu. Konuşmadı. Normalde uzun zamandır su içmediği için su istemesi gerekmez miydi?
İstemedi.
"Naz?" sustu.
"Naz iyi misin?" yine sustu.
"Naz bak bir cevap ver lütfen. Susma böyle" konuşmadı.
"Naz-" sözümü kesti.
"Artık sus Tarık, sen getirdin hastaneye değil mi? Neden getirdin?! Ya ölmeme bile izin yok mu cidden?! Yaşamak istemiyorum ki kestim bileğimi, neden izin vermiyorsun ölmeme?"
"Çünkü seni seviyorum" sesim kısık çıkmıştı.
Derin bir nefes verdi. "Tarık biz ayrılalım, bizden olmaz, olmuyor."
Telaşla "Hayır, hayır Naz. Ayrılmayalım ben seni seviyorum, hem sende beni seviyorsun ki. Ayrılsak ben biterim yapma. Ayrılmayalım lütfen. Oluyo ki bizden yani oluyo ya. Yapma Naz ayrılamayız" dedim.
"Tarık sen gerçekten seviyorsun, ama olmaz işte. Tamam bak ben de seviyorum ama haline hiç baktın mı? Gözlerinin altı mosmor, içi kıpkırmızı. Rengin solmuş bak sana bir gecede yaptığıma bir bak. Sesin berbat çıkıyor kısılmış. Ben böyle biriyim, kaçıyorum ruhsal acılarımdan. Kendime zarar veriyorum. Sen buna dayanamazsın anlıyor musun? Ben belki bugün yalnış damarı kestim belki başka bir gün doğru damarı kesip öleceğim. Dayanabilecek misin? Dayanamazsın. Senin iyiliğin için ayrılalım." dedi.
"Hayır Naz, sana bir şey olmayacak. Ben izin vermem. Seni senden de korurum ben, yapma. Lütfen bu ayrılık beni daha da kötü yapar beni düşünüyorsan yapma bunu. Ayrılma benden. Lütfen Naz, lütfen." yalvarıyordum ama umrumda değildi. Yalvaracaksam da bir tek onaydı.
"Tarık anlamıyorsun, her zaman yanımda olamazsın. Belki de başka birini seversin, hep beni sevecek değilsin ya. Biter belki sevgin. Kendini düşün ve boşver, bitsin."
"Hayır Naz, hayır. Ayrılamayız lütfen ya bak sen yorgunsun bir de bunu konuşuyoruz evde konuşalım bunları sonra tamam mı? Hatta konuşmayalım, ne gerek var ki? Biz birbirimizi seviyoruz ayrılamayız"
Sustu, daha da bir şey demedi.
Ayrılmayacaktık, izin vermeyecektim.
☄︎
Bölüm sonu.
Kısa oldu kusura bakmayın
Nasıldı?
Final olmasın dediniz finali erteledim.
ÖNEMLİ OKUYUN LÜTFEN!
Ben daha önceden yeni bir kurgu yazmıştım, çook çok severek bayağı finaline falan da az kalmıştı onun atsam okur musunuz? Ben çok sevdim yazarken okursanız yayınlarım.
BU KADARDI BAY BAAY
ŞİMDİ OKUDUĞUN
voleybolcu |•texting•|
Short Story05**: Voleybolcu kızlara değil, 05**: Sana zaafım var. 05**: Bir insan nasıl bu kadar kör olur? 05**: Anlatsana biraz? Naz: Hay ben senin! Nur: Kimsin lan sen!? Naz: Sensin kör bi kere, Allah'ın cezası şimdi yazılır mı?! 05**: Fark etti mi? ...