Chapter 19: Forgiveness?

672 22 2
                                    

Third Person's POV
How Mika new that Ara is back? Simple.

*Flashback*
To give the other girls a chance to chat, Nagpaalam si Kim na may gagawin siya saglit sa office. They allowed her to not knowing that she'd call Mika.

"Ano ba kasi yun Kim? Busy ako" inis na sabi sa kaniya ni Mika from the other line.

"Pumunta ka dito sa GBC please." Patuloy na pamimilit sa kaniya ni Kim

"Kim naman. Kaya nga ikaw ang Manager diyan eh! Ibig sabihin, ikaw na ang bahala. Bat pa kailangan ako diyan?!" Sabi pa nito.

"Gaga. Siyempre. Kailangan kahit minsan nakikita ka ng mga staff. Eh isa ka sa mga owners nito!" Sermon sa kaniya ni Kim.

"Next time. Wag ngayon. Nasa training pa si Jeron. Sige." Mika was about to hang up when Kim stopped her. A reason para magbago ang isip ni Mika

"Okay okay! Ara is back! And alam kong hindi kayo okay. So I want you to come here." Frustrated na sabi ni Kim. Mika was silent. Not knowing what to say.

"I am busy." Is just what she was able to say because she ended the call immediately. Should I come? She said in mind.

Kim just muttered. "She's a little rude." Was the thing she has in mind.

"Good morning po Mam Mika" she heard the staffs greeting her. Yes. She really came.

"Yes. Hi to you all" Mika replied then smiled to the staffs. Kim just secretly laughed, probably thinking, "pupunta ka din pala eh"

"Uh.. Ars. Kakatext lang ni Arnold. I'll have to go." Paalam ni Cienne at isa isa na ding nagpaalam si Carol at Kim. Now. It's finally time for Mika and Ara to talk.

"Kamusta?" Sabay na sabi nila. Kim laughed while watching them. First word palang ang awkward na ng atmosphere.

"I'll ask them to get you something to drink" paalam ni Ara na tatayo na sana.

"No. I am fine Ara. (Smile) let's just talk" she was somehow relived. At least she smiled at her. This is a good sign though.

"I am sorry" sabay nanaman na sabi nila. They just laughed.

"For what?" Tanong ni Ara kay Mika

"For getting through the line. I know I was too much. Hindi ko dapat sinabi sayo yun. Kasi, kaibigan lang naman ako. I am not even your mother nor your family. I am sorry for interfering with your life." Page explain ni Mika na nagpangiti naman kay Ara.

"No. I was the one who made the wrong thing here. Hindi ko narealize na you were just being a good friend. And about what you said that you're not even my family. You were wrong. I never treated you as somebody else Mika. I always thought of you as a family. Masyado lang akong nagmarunong at hindi ko kayo sinunod. I became selfish just because Thomas had his second chance" sabi ni Ara while pretending that she wasn't bothered by her tears.

"I didn't realize the circumstance that might happen. Hindi ko naisip na baka mas lalo pang lumala yung problema ko kapag hindi ko agad sinabi sa kaniya. I didn't realized that friends are like parents. Yes sometimes, friends are out of the line but you're just doing that because you love your friends and you care for them. You want the best for them. I am really really sorry Mika. I hope, hindi pa huli ang lahat para mapatawad mo ako." Dagdag pa ni Ara. Napangiti nalang tuloy si Mika

"Hindi pa huli ang lahat? Syempre naman Ara mapapatawad kita! This simple misunderstanding cant ruin our years of friendship. Alam kong mahirap sa part mo. Kaya sorry din kasi pinilit kitang sabihin yung totoo kahit alam kong mahirap." Sabi ni Mika

"Well I guess, okay na tayo? Si Camille nalang" saying that, biglang lumungkot ang mukha ni Ara. Yes. There's two more problems left. One, Camille. Two, Thomas. Now that she reconciled with her friends she needs to tell him the truth too.

"We're okay too" said a familiar voice from Ara's back. Kim just smiled and went back to her work, Mika was also smiling. Ara was curious and surprised, while the girl behind her was smiling all over.

"Camille." Ara said as soon as she turn around.

"I heard everything. and I forgive you too" she said smiling. Ara stood up to hug her. Starting to cry again.

"I am so sorry Cams. I am sorry hindi ako agad nakinig sa inyo. Sorry." Camille was happy. And irritated sa kaka sorry ni Ara kaya she broke the hug.

"Hindi ka dapat sa amin nagso sorry. You have to feel sorry for Thomas for hiding this thing from him." Sabi ni Camille at nag agree naman agad si Mika.

"I am going to tell him when he come back!" Confident na sabi ni Ara.

"Bat. Nasan siya?" Curious na tanong ni Mika

"He's in Korea. Tumawag kay Kib 3am kan..." Hindi na naituloy ni Camille yung sasabihin niya. Opps. I got caught. Isip niya.

"Huli ka!" Sabay na sabi nila Carol at Cienne na nasa cafe pa din pala.

"Isusumbong talaga kita kay ate Cha twin" pananakot sa kaniya ni Cienne

"Tumigil ka nga! Para namang hindi niyo yun ginagawa ni Arnold dati ha" sabi ni Camille dahilan para mainis at mag blush si Cienne.

"Teka nga muna, hindi ba umalis na kayo?" Naguguluhang tanong ni Ara kina Carol at Cienne.

"Hmm"

*flashback*
As soon as makalabas si Carol hinila siya ni Cienne at sinabi ang balak niya.

"Tara Cars. Dun na tayo sa back door dumaan tas tignan natin sa CCTV kung magbabati oh magaaway nga yung dalawa." Excited na sabi ni Cienne.

"Oo na sige sige. Teka. Akala ko ba kailangan ka na ng mga anak mo?" Biglang tanong ni Carol.

"Andun naman si Mama sa bahay. Nagpaalam naman ako. (Laughs) kaya taraaa naaa" excited na yaya niya.

"Tawagan mo na din si Camille dali!" Utos sa kaniya ni Carol bago sila pumasok sa Back door ng cafe.
*end of flashback*

"(Laughs)" yan lang ang tanging nagawa ni Cienne at Carol dahil sa mga reaction ng mga kaibigan nila.

"Tara na nga. Dun na tayo lumipat sa bahay ko. Baka nagiiyakan na yung mga anak ko dun!" Yaya ni Mika. So, naiwan nalang sa GBC yung Team Manager nila, which is... Hmm sino kaya?

Thomas' POV
Katatapos ko lang sabihin kay Jhuliana ang lahat. At katatapos ko lang maka receive ng isang malakas na sampal from her. HAHAHAHA nice no?!

"Eh baliw ka din kuya eh! Kung alam mo na, edi sana bumalik ka nalang sa Manila para sabihin mo sa kaniya! Hindi yung nagtatago ka dito!" Sermon sa akin ng YOUNGER cousin ko.

"Pano ako babalik dun Yong. Eh ni hindi ko nga alam kung paano ko siya haharapin?! Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya!" Sigaw ko pabalik.

"Kung tinago niya yun sayo, edi malamang may reason siya. Kuya naman, dapat inaayos mo na ngayon yung relationship mo with Ate Ara imbes nage enjoy ka dito eh" sermon nanaman niya.

"Akala mo ba madali para sa akin ha, Yong? Akala mo ba madali lang dahil nalaman ko na ang lahat? Mahirap din Yong. Mahirap kasi nalaman kong bestfriend ko pala namatay para sa akin. Nakokonsensya ako. Nasasaktan ako kasi hindi to dapat mangyayari kung conscious ako nung mga oras na yun. Kaya pala. Kaya pala wala na si Arra sa tabi ko pag gising ko kasi nasa akin na yung puso niya. Masakit Yong. Kung pwede lang na mamatay ako nung araw na yun ginawa ko na."

"Hindi rin naman to ginusto ni Ate Ara eh" malungkot na sabi niya at pumasok na sa kwarto niya.

Hindi ginusto ni Ara? Ano ang hindi niya ginusto?

Back To Square One (WBL Book 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon