7.BÖLÜM : YALAN SÖYLEYEN GÖZLER

235 161 47
                                    

Herkese merhaba canlar
Uzun bir aranın ardından burdayım. Okulun açıklamasına az kaldı zaten bir yeni bölüm atayım dedim. Umarım beğenirsiniz size iyi okumalar dilerim 💌

🍷

Kitabı okurken dinleyebileceğiniz müzikler

Sertap Erener: olsun

Tuğkan : ellerinde çiçekler

Nilipek : gömülür

Yedinci ev :utanıyorum halimden

Turuncu gökyüzü: sevdim ama gülmedim

🍷

" kül olan bir bedende çiçek açmaz lordum"

🍷

Bakışlarımı ona çevirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bakışlarımı ona çevirdim . 1 saat önce titreyip kusmustum ve gecenin lordu beni buraya getirmişti . Siyah gökyüzünün altındaki sahile . Bilmem kaçıncı sigarasını çıkarıp çakmağıyla yakarken aramızdaki sessizliği bozdum .

" Konusmayacak mısın?"

Yeşil kahverengi gözlerini bana çevirdi .

" Kaç günüm kaldı kumral ?"

Yüzümü gökyüzüne çevirdim 10 günü kalmıştı. Gitmesini istiyor muydum hayır ama o gitmek istiyordu .

" Benimle kalmak zor olmalı senin için lordum . Sen bile benden bıktın"

Gökyüzünden bir yıldız kaydı o an .

" Bunu nerden çıkardın kumral "

" O zaman niye gidiyorsun ?"

Dedim yaşaran gözlerimle ama ona bakamazdım . Gözlerimin yaşardığını görmesini istemiyordum

"Bana masal anlatsana kumral "

Konuyu değiştiriyordu biliyorum ama çok üzerinde durmadan sahilin kumlarının üzerindeki deniz kabuklarından birini aldım ve denize attım .

" Bir zamanlar bir kelebek varmış. Mavi ve siyah karışımı kanatlarıyla
Ormanın en güzel kelebeğiymis . Ülkedeki herkes o kelebeği görmek için ormana gelir günlerce aramış kelebeği"

Bakışlarımı ona çevirdim bana bakıyordu. Elindeki sigaranın külleri yere dökülüyordu.

"Bir şey diyeceğim lordum birazını ben anlatayım birazını sen anlat bilmiyorum diye mazeretleri kabul etmiyorum bak "

KİMSESİZLER DURAĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin