BÖLÜM 2

175 28 16
                                    

Şuan tam karşımda STRAY KİDS duruyordu.

Hala bir cevap vermemiştim.

Aniden bana sorulan bir soru ile irkildim.

Soruyu soran kişi Lee Know'du.

Lee Know:
-Bu soruyu daha kaç kere sormam lazım!?

Ben:
-Efendim?

Lee Know:
-Sana buraya bizi sen mi çağırdın, diye bir soru sordum

Ben:
-Evet, ben çağırdım

Lee Know:
-Neden?

Ben:
-Sadece bir şakaydı

Lee Know:
-Yani bir şaka için mi bizi oyaladın?

Ben:
-Bunu istememiştim

Jisung:
-O zaman sen kimsin?

Ben:
-Ben Eun Kyung, ben bir stilistim ve gruplarla çalışıyorum

Bangchan:
-Bizimde bir stiliste ihtiyacımız vardı, bunu nereden anladın?

Ben:
-Aa, şey...

Aniden Cha, yerinden bağırarak çıktı.

Cha:
-Aaaaaaaaaa, burada bir örümcek var, yardım edin

Aslında bu çok komikti.

Ama gülersem Cha beni kesinlikle öldürürdü.

Aniden durdu ve karşısında STRAY KİDS grubunu görünce hortlak görmüş gibi baktı.

Cha:
–Yoksa bu...Gerçek mi?

Sonra ortalığı yumuşatmak için konuşmaya başladı.

Cha:
-Ee, ne bekliyoruz sakin bir yere gidip konuşalım haaa, ne dersiniz?

Bunu kabul ettikleri zaman yola koyulduk.

Arabaya bindiğimiz zaman Hyunjin sanki beni öldürecekmiş gibi bakıyordu, ödüm kopmuştu.

Sanki onları çok önemli bir işin ortasında çağırmışım gibi olmuştu.

Ama sadece iki ya da bir kişi gelebilirlerdi.

Bu yüzden kendimi suçlu hissetmiştim, yani evet zaten suçluyum da neyse...

Bir kafeye geldiğimiz zaman konuşmaya başladık.

Aslında böyle bir şaka yaptığım için özür diledim.

Ama bence o kadar ağır bir şaka değildi.

Ama neyse ben hatamı kabul ettiğim için ve özür dilediğim için çok mutluydum.

Tabii, onlarda özürümü kabul ettiler.

Buna sevinmiştim.

STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin