STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ

BÖLÜM 92

EUN'DAN

Taksiye binmiş bir şekilde evin yolunu tutmuştuk.

Lee Know konuşmadığı için telefonumu çıkardım çantamdan.

Sosyal medyada dolaşırken üyelerin paylaştığı hikayelere baktım.

Lee Know:
–Eğleniyor olmalısın

Konuşması ile beraber ona döndüm.

Yan profiline hayranlıkla baktığım için cevap vermeyi unutmuştum.

Ona baktığımı farketmiş olmalı ki, aniden bana döndü.

Göz göze gelince gözlerimi kaçırdım.

Bana baktığını hissediyordum ama telefonuma çevirdim gözlerimi.

Ben:
–Hikayelere bakıyordum

Lee Know:
–Ondan bahsetmiyorum

Hala bana baktığını biliyordum ki ona döndüğümde gözlerini ayırmadı benden.

Ben:
–Neyden bahsediyorsun?

Sırıttı.

Lee Know:
–Bilmem?

O böyle söyleyince şoföre baktım.

Utandığımı biliyordu, bilerek yapıyordu.

Yavaş yavaş koltuktan kayarak gömülmeye başladım.

Ona baktığımda başını cama çevirdi ve gülmemek için dudaklarını ısırdı.

Allah'ım! Ne yaşıyorum ben!?

Taksi evin önünde durunca derin bir nefes aldım ve arabadan indim.

Lee Know inerken arabanın kapısını kapattım.

Ücreti önceden ödediğimiz için rahattık.

Eve doğru yürürken kolumu tuttu ve arkama yani ona dönmemi sağladı.

Gülüyordu, tek kaşımı kaldırıp ona baktım.

Lee Know:
–Utanmana gerek yok? Benim yanımda rahat olmanı istiyorum!

Ben:
–Ama sadece seninle yalnızken rahat olabilirim, yaşlı bir adamın yanında olamam!

Tek kaşını havaya kaldırarak imalı bir şekilde bakmaya başladı.

Lee Know:
–Benimle rahatsın? Üstelik yalnız kaldığımız da... Öyle mi?

Dudaklarımı ısırdım.

Pot kırdığım için içimden kendime küfürler ederken gülümsemeye çalıştım.

Ben:
–Sende amma fesatsın! Herşeyi yanlış anlıyorsun?

Sol eli ile bileğimi tutarken, sağ elini belime koyarak beni kendine çekti.

Refleks olarak ellerimi omuzlarına koydum.

Şaşkınlıkla ona bakarken hafif sırıtır bir şekilde baktı ama yüzünde tamamı ile ciddi bir ifade vardı.

Lee Know:
–Bunu başlatan sensin güzelim! Ben birşey yapmıyorum?

Ben:
–Bundan emin miyiz?

Lee Know:
–Emin olmasam, söyler miyim?

Gözlerimi kısarak ona baktım.

Göz ucuyla bana bakınca gözlerimi kapatarak güldüm.

Ben:
–Söylemezsin!

Başımı, gözlerimi kapatarak göğsüne yasladım.