EUN'DAN
Eve dönmüştük.
İçeri girdiğimizde rahatladık.
Bangchan, aynı bir baba gibi Hyunjin'i azarlarken uyumak için odama çıktım.
Dediğim gibi çok uykum geliyordu.
Cha:
–Nereye gidiyorsun?Ben:
–UyumayaCha:
–TamamOdama girdiğim gibi yatağıma atladım.
Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı.
Ve artık, hakkın rahmetine kavuştum...
CHA'DAN
Herkes odasına kapanmıştı.
Sadece Bangchan, Hyunjin ve ben uyanıktık.
Hyunjin:
–Tamam Hyung, bir daha olmayacakBangchan:
–Sana inanıyorum, neyse hadi yatmaya gitHyunjin:
–Sonunda ya, torununa bir hikâyeyi iki defa istifini bozmadan okuyan dede gibisin, çok sıkıcıBangchan:
–Hadi dırdır yapma hadi, iyi gecelerHyunjin:
–İyi gecelerHyunjin bıkkınlıkla yukarı doğru çıktı.
Bangchan:
–Sende uyu, hadiBen:
–Uykum yokBangchan:
–Senin için ne yapabilirim?Ben:
–BilmemBangchan:
–Doğrusunu söylemek gerekirse şu aralar hiç yalnız kalmıyoruzBen:
–Evet, doğruBangchan:
–Ee...Ne yapmak istersin?Şeytan:
–Cha uykum geliyor de, yoksa çok kötü şeyler olacakDur, bir dakika...Ne!?
Şeytan bile böyle düşünüyorsa yandık.
Ben:
–Neler düşünüyorsun?Bangchan:
–Hiç...Ben:
–Biliyor musun?Uykum gelmeye başladı...Evet, şeytana uyuyorum.
Bangchan:
–Oradan bakınca kanacak gibi mi duruyorum?Ben:
–HayırTövbestağfurullah...Ben neyin içine düştüm böyle?
Ben:
–Tamam, ben gideyimBangchan:
–Kaçabilirsin ama kurtulamazsınBen:
–Nasıl yani?Bangchan:
–Anladın artık, hadi iyi gecelerBen:
–İyi gecelerHemen odama doğru koştum.
Eun uyuyordu.
Yatağıma atladım ve yorganın altına girdim.
Biraz düşündükten sonra belki uykum gelirdi.
EUN'DAN
*Bir Süre Sonra...
Aniden uyandım.
Herkes uyuyordu.
Etraf karanlıktı, hemen yatağımdan çıkıp ışığı açtım.
Cha uykuya dalmıştı bile.
Etrafıma bakındım.
Konuşamıyordum, istemsizce balkona doğru yürümeye başladım.
Neler oluyor ya?
Balkonun kapısına yaklaştığımda birisinin korkuluklara yaslanıp manzarayı seyrettiğini farkettim.
Gecenin bu saatinde mi?
Hala konuşamıyordum.
Aniden kapıyı açtım.
Ve o kişinin yanına gittim.
Beni farkedince bana döndü.
Bu kişi Lee Know'du.
Ağzımdan tek bir cümle çıkabildi.
Ben:
–Lee KnowSadece bunu söyleyebildim.
Tek ışık kaynağı ay ışığıydı.
Bir süre bana baktıktan sonra konuştu.
Lee Know:
–Hatırladıysan, seninle bir iddiaya girdik ve ben o iddiayı tahmin ettiğimiz gibi kazandım, biliyorsun ki kazanan kişi kaybedenden birşey isteyecektiLee Know iddiayı kazanmış mı?
Biz ne ara barıştık ki?
Biraz bekledikten sonra sözlerine devam etti.
Lee Know:
–Bana benden ne istiyorsun diye sormuştun, ben düşündüm ve kararımı verdim, senden istediğim şey...Ben:
–Evetİstediğim gibi konuşamıyorum...
Neden?
Lee Know:
–Her istediğimi vereceksin amaKafamı evet anlamında salladım.
Lee Know:
–Senden istediğim şey...Aniden uyandım.
Ne!?
Rüya mıydı?
Nasıl ya?
Şimdi ben bir rüya mı gördüm?
Kafam karışmaya başladı.
O yüzden konuşamadım ya da istediğimi yapamadım.
Ah, şuan aklıma takılan tek şey bu değil, tabi ki de...
Lee Know iddiayı kazanacak mıydı?Ve benden ne isteyecekti ki?
Bilinçaltıma yatmıştır, diye düşündüm.
Ama içimi yiyip bitiren bir kurt vardı.
Çok merak etmeye başladım.
Resmen heyecandan öleceğim.
Rüyaların bu huyunu sevmiyorum.
Çünkü en heyecanlı bölümde uyanıyorsun.
Neler olacağını çok merak ediyorum.
Sizce Lee Know benden ne isteyecekti?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ
Fanfic"Bu oyun iki kişilikti ama kaybeden olmadı..." "Nasıl yani?" "Ben seni kazandım, sen imkansızı..." ★ *Bu kitap tamamen kurgu eseridir. Gerçek olay ve kurumlarla ilgisi yoktur. Olayda geçen grup üyelerinin sadece isminden esinlenmiş olup, gerçek kara...