STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ

BÖLÜM 89

CHA'DAN

Grup için düzenlediğim programları JYP'ye teslim ettikten sonra mola için ilk kattaki yemek reyonuna girdim.

Bir nevi kantin gibi bir yer diyebilirdik veya cafe.

En köşede oturan, telefonuna giren Eun'u görünce yanına gittim.

Onun da molada olduğunu bilmiyordum, onu görmem iyi olmuştu.

Anlatmam gereken bir olay vardı çünkü.

Onu görünce selam verdim, beni görünce selamıma karşılık vererek gülümsedi.

Aynı anda:
–Sana anlatmam gereken şeyler var!

Aynı anda söyleyince garip hissetmiştim.

Ben:
–İlk sen söyle!

Eun:
–Ah, hayır! İlk sen anlat!

Ben:
–Hayır, sen anlat

Eun:
–Yok ben sonra anlatırım ilk sen anlat

Durum biraz daha böyle ilerleyince dayanamayıp başımdan geçenleri anlatmıştım.

Dong Hyun'un üzerine kahveyi döktüğüm için hem tebrik etmişti, hemde gülmüştü.

Kendisi de başından geçenleri anlatınca beraber oflamıştık.

İçeceklerimiz geldiğinde dalgın bir şekilde bir yudum aldım.

Eun:
–Bangchan Oppa'ya anlatacak mısın?

Ben:
–Bilmiyorum ki? Hem Bangchan sakin bir insan dahi olsa Dong Hyun'un tavırları onu sinirlendirecektir, kariyerine zarar gelmesinden korkuyorum

Eun:
–Haklısın ama ona anlatmazsan ya başına bir iş gelecek ya da sana çok kızacak, bunu da biliyorsun değil mi?

Ben:
–O şerefsiz durmazsa anlatacağım

Eun:
–Kendini koruyabileceğine eminim ama lütfen, dikkatli ol

Elini tuttum, sakinleştirmek istercesine.

Ben:
–Merak etme, kendimi korumak konusunda iyiyimdir, söz veriyorum başıma bir iş gelmeyecek!

Hafifçe gülümsediğinde elimi çektim.

Eun:
–O Kwang Jin belası durmazsa ben anlatacağım Lee Know'a, başka türlü peşimi bırakmaz çünkü

Ben:
–Lee Know'a anlatmak konusunda emin değilim ama seni korumak için elinden geleni yapacaktır

Eun:
–Bunu biliyorum ama biraz bekleyeceğim sanırım

Aslında beklemekten çok sabırlı olmayı düşünüyordum, bunu da sabırsız bir insan olarak söylüyordum...

***

Şirketin önüne gelen iki arabadan üyelerin inmesini bekliyordum.

İlk arabadan Bangchan, Lee Know, Seungmin ve Jeongin çıkmıştı.

İkinci arabadan ise Hyunjin, Changbin, Felix ve Jisung çıkmıştı.

Korumaların engel olmaya çalıştığı hayran topluluğunun önünde bekliyordum.

Üyeler beni görünce gülümsemiş ve belli etmeden selam vermişlerdi.

Kameramanların üyelerin bir nefes alışını dahi çekmek için sıraya girdikleri sırada üyelerin yanına geçerek onlara yol gösterdim.

İlk başta çalıştığım grup, şuanda ne yapıyorlar bilmiyordum ama onlar ile hiç böyle bir anım olmadığı için bu duyguyu ilk defa tatmıştım.