EUN'DAN
Elektrikler gitmişti.
Hepimiz boş boş oturuyorduk.
Hiç kimse konuşmuyordu.
Herkes telefonlarını tavana doğru tutmuştu.
O yüzden etrafı rahatça görebiliyordum.
Üyelerin yüz ifadeleri hariç...
Hiç kimse konuşmuyordu çünkü herkes bir yere dalmıştı.
Son günlerde sürekli olarak yağmur yağıyordu ve elektriklerin gitmesi gayet normaldi.
Hyunjin:
–Hep böyle mi duracağız?Yapacak birşey yok mu?
Changbin:
–Tamda en heyecanlı bölümdü ya
Felix:
–Sen hala orada mısın?Herneyse yapacak birşey var, DC oynayalım
Jisung:
–Karanlıkta mı?Allah'ım ben ne günah işledim de düştüm buraya?
Hyunjin:
–Bence güzel olur
Lee Know:
–Ya boşverin gitsin oynamayalım hem saat kaç?
Cha:
–20:59
Lee Know:
–Offf...
Çok sıkıcı...Gebereceğim!
Felix:
–Işık hayattır...
Ben:
–Ama siz daha sönmediniz
Hyunjin:
–Uyyyyy...
Küçük bir kahkaha attıktan sonra sessizliğe büründük.
Yapacak hiç birşey yoktu.
Aklıma gelen tek şey dışarı çıkmaktı.
Ben:
–Dışarı çıkalım mı?
Jisung:
–Yağmur yağıyor
Ben:
–Hemen arabaya bineriz oradan lunaparka gideriz
Seungmin:
–Tabi canım lunaparka yağmur yağmıyor zaten
Ben:
–Ee...O zaman siz söyleyin ne yapalım?
Lee Know:
–Uyuyalım
Tam Lee Know'dan beklenecek bir hareketti.
Hyunjin:
–İyi fikir, ben yatmaya gidiyorum
Jisung:
–Bu karanlıkta nasıl gitmeyi düşünüyorsun odana Hyunjin?
Hyunjin:
–Ben istesem yapamayacağım hiç birşey yoktur
Hyunjin ayağa kalktı.
Bir adım attı ve PAAATTT...
Düştü.
Kahkahalara boğulan üyelerle birlikte Hyunjin ile dalga geçiyorduk.
Hyunjin:
–Ayy, çok komik...
Seungmin:
–Evet, öyle o yüzden gülüyoruz
Cha:
–Tamam, hadi herkes yatağa
Herkes ayaklandı ve görebildikleri kadar ilerlemeye çalıştılar.
Herkes odasına dağılmıştı.
En azından ben öyle sanıyordum.
Odaya gitmeden önce tuvalete gitmek istedim.
Cha odaya girmediğimi bir şekilde fark etmişti.
Cha:
–Nereye gidiyorsun Eun?
Ben:
–Tuvalete gideceğim, sen git ben birazdan gelirim
Cha:
–Tamam
Ve tuvalete gittim.
Ama birşeyler dönüyormuş gibi hissettim.
Ve benim altıncı hislerim güçlüdür.
Buna inanın...
Evet, birşeyler içimi yemeye başlayınca bende tuvalete gitmedim.
Odamızın kapısı açıktı.
Cha açık unutmuş olmalı ki, içeriden konuşma sesleri geliyordu.
Kapı açık olduğu için kendimi belli etmeden içeri girdim.
Sonuçta ev karanlıktı.
Sesler çok tanıdıktı.
Cha, Jisung ve Seungmin...
Bu karanlıkta ne konuşuyorlardı ki?
Merak etmeye başladım.
Ama sessiz olmalıydım yoksa herşeyi kaçırabilirdim.
Aslında Cha benden gizli birşey yapmazdı.
Ama son zamanlarda çok garipti.
Yani ne duysam inanırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ
Fanfiction"Bu oyun iki kişilikti ama kaybeden olmadı..." "Nasıl yani?" "Ben seni kazandım, sen imkansızı..."
