EUN'DAN
Eve sonunda varabilmiştik.
Arabadan indiğimiz gibi hızlıca kapıya doğru koştuk.
Ben üstümü başımı düzeltirken, Jisung yutkunuyordu.
Birbirimize korku ile baktıktan sonra kapıyı açtık.
İçeri önce kafamı soktum, herkesin bize baktığını anlayınca içeri girdim.
Kimse birşey dememişti.
Jisung kapıyı kapatıp yanıma gelmişti.
Ben:
-Oppa...
Jisung'a baktım, sonrada kafamı öne eğdim.
Süt dökmüş kediye dönmüştük.
Ben:
-Biz özür dileriz...Hepinizi telaşlandırdık
Bangchan derin bir nefes alıp, elleri ile yüzünü ovuşturdu.
Bangchan:
-Bu evde bu daha kaçıncı kere olacak Eun?
Ben:
-Cidden...Dikkat etmeyi unutmuşuz
Bangchan:
-Hadi seni anladım, telefonun yok! Peki, Jisung Bey'e ne oluyor o zaman?
Buna karşılık Jisung kafasını kaldırdı.
Jisung:
-Hyung...Telefonu arabada unuttuğumu anlayınca...
Sonra bana baktı ve kafasını öne eğdi, tekrardan.
Jisung:
-Hemen döneriz diye düşünmüştüm...Noona beni uyardı ama ben hemen döneriz dedim
Bangchan:
-Hm...Peki Noona'n seni uyardı da niye dinlemedin? Neyine güveniyorsun? Orada başına birşey gelseydi, başınıza birşey gelseydi, nasıl haberimiz olacaktı Jisung?
Ben:
-Ama olmadı...Hem koskoca AVM'de başımıza birşey gelse de illaki haberiniz olurdu
Bangchan:
-İnsanlara mı güveniyorsunuz? Hadi haberimiz olacaktı diyelim, kim nasıl haber verecekti Eun?
Ben:
-Oppa...Özür dileriz, bir daha asla
Bangchan:
-Bu kaçıncı söz çocuklar? Sadece ikinize kızmıyorum, ben herkese söylüyorum bunu
Cha:
-Tamam...Bak, çocuklar özür diledi, sende affet
Bangchan, Cha'ya uzun bir süre baktı.
Cha iki kaşını da havaya kaldırarak Bangchan'a bakınca, Bangchan elleri ile yüzünü kapattı.
Bangchan:
-Peki, bu seferlik tamam diyorum ama telefonda yeterince bağırıp çağırdığım için, bir daha olursa affetmem
Jisung:
-Yok, olmaz
Lee Know aniden içeri girince herkes ona döndü.
Lee Know:
-Ne oldu? Bakıyorum da, SKZ kongresi yine toplanmış
Bangchan:
-Hm...Hoşgeldin
Lee Know:
-Hoşbulduk
Hyunjin:
-Hyung, Lee Know Hyung'un dediği gibi SKZ kongresi dağılabilir mi? Maske yapmam gerekiyor
Bangchan:
-Off...Herneyse, istediğinizi yapın
Bangchan'a umutla baktım, hafifçe güldü ve başı ile gitmemiz için işaret yaptı.
Jisung ile sanki kaçarmış gibi salondan ayrıldık.
Üyeler olmasaydı belki de Bangchan felaket kızacaktı.
Allah razı olsun, ne diyelim...
***
Saatler sonra herkes akşam yemeği için masada toplanmıştı.
Cha ile yemekleri servis edip yerlerimize oturmuştuk.
Kimse birşey konuşmuyordu, ki bu haliyle çok can sıkıyordu.
Jeongin:
-Birşey sormak istiyorum
Jeongin'in lafa başlaması ile ölüm sessizliği ortadan kalkmıştı.
Hyunjin:
-Sor, seni dinliyoruz
Jeongin:
-Hani kafeye gittiğimiz gün bir çalışan yanımıza gelip adresimizi istemişti ya, ona ne oldu diye merak ediyorum, şu arkadaş hala gelmedi de
Jeongin'in lafı ile herkes birbirine bakmaya başladı.
Jisung:
-Hakikaten o tamamen aklımdan çıkmış
Bangchan:
-Yani daha erken olduğunu düşünüyorum ve hemen geleceğini sanmıyorum
Seungmin:
-Aslında Eun ve Cha'yı tanıdığını söylemişti
Ben:
-Ben, Cha'dan başka diğer hiçbir arkadaşımı da hatırlamıyorum ki
Cha:
-Aslında benim aklıma birisi geliyor da ismini hatırlayamıyorum
Changbin:
-Biraz düşünsen belki aklına gelir
Cha:
-Yok ya, ben hatırlayamıyorum
Felix:
-Cidden yeni birisi gelecekse hiç uğraşamam
Jisung (Lee Know'un omzuna vurarak):
-Bu laflar bana çok tanıdık geliyor Felix, çok büyük konuşma
Lee Know:
-Seni döverim Jisung
Jisung:
-Ay hoşt ulan
Bangchan:
-Tamam bu kadar şamata yeter, biraz sessiz olun da düşünelim
Changbin:
-Off...
Herkes düşünmeye çalışırken aniden kapı çaldı.
Ben:
-Birisini mi bekliyordunuz?
Lee Know:
-Sanmıyorum...Git, bir bak istersen
Ayağa kalktım ve kapıya doğru ilerledim.
Herkes merakla kapıya bakıyordu.
Kapıyı açtığım an karşımda güzeller güzeli bir kız belirdi.
Hiçbir şey anlamamıştım.
Arkamı dönüp üyelere baktım, bu kim bakışı atarcasına.
Jeongin ne bilelim biz dermiş gibi omzunu silkeleyince tekrar kıza döndüm.
Kız:
-Ee...Eun? Beni içeri almayacak mısın?
Dur, bir dakika ya...İsmimi nereden biliyor bu?
Şaşkınlık içerisinde kıza bakarken biraz geri çekildim ve içeri girdi.
El salladı ve kollarını birbirine bağladı.
Kız:
-Selam çocuklar!
Kapıyı kapattım ve üyelerle birlikte olanları anlamaya çalıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ
Fanfic"Bu oyun iki kişilikti ama kaybeden olmadı..." "Nasıl yani?" "Ben seni kazandım, sen imkansızı..."
