LEE KNOW'DAN
Seungmin'in şakalarından sonra herkes birşeyler düşünmeye başladı.
Korku hikayesi anlatmak için ama kimse korkunç birşey yaşamamıştı.
Hyunjin:
–Ah, maalesef ki çok düzgün ve sade bir hayatım var.Korkunç birşey olmadı, çok şükür.Bangchan:
–Tamam, yani korkunç birşey bulamıyoruz.O zaman yanımızda ki ile sohbet edelim.Bangchan bunu söylediği zaman Seungmin hemen Jisung'un yanına oturdu, konuşmak için.
Hyunjin, Felix'e doğru döndü.
Hyunjin:
–Ee...Yok mu?Dedikodu falan...Felix:
–YokBangchan:
–Biraz sessiz olunBangchan hem konuşuyor, hem de Cha'ya doğru dönüyordu.
Karşılıklı oturmuşlardı.
Bende herkes birbirine dönünce Eun'a doğru döndüm.
Eun:
–Ee...Ne konuşalım?Ben:
–Bilmem...Düşünmem lazımDüşünmeye çalışıyordum.
Ama Eun dikkatimi bozuyordu.
Ben:
–Olmaz...Ben böyle düşünememEun:
–Neden?Ben:
–Bana engel oluyorsun?Eun yavaş yavaş gülmeye başladı.
Eun:
–Neden?Ben:
–Nedeni yok.Karşımda birisi olunca düşünemiyorum da ondan.Eun:
–Tamam, senin için ne yapabilirim?Ben:
–Hiç...Her neyse rastgele birşeyler anlat gitsinEun:
–TamamBen:
–Hah...Tamam diyorsun ama konuşacak bir konu yokEun:
–Bangchan ile Cha ne güne duruyor?Ben:
–Ah, bide o konu var demeEun:
–EvetBen:
–Bence birbirlerine yakın olunca daha iyi oluyorlarEun:
–EvetBen:
–Yani aralarında birşey olduğu kesinBunları o ikiliye bakarak söylüyordum.
Eun:
–EvetBen:
–Yani kanıtlanabilir bir yanı yok.Zaten onlara bakınca anlıyorsunEun:
–EvetAniden Eun'a döndüm.
Ben:
–Sen beni dinlemiyor musun?Eun:
–DinliyorumBen:
–Ama hep evet evet başka cevabın yok mu?Hem ne gülüyorsun sen?Gülüyordu, yüzünde büyük bir tebessüm oluşmuştu.
Eun:
–KıskanıyorsunBen:
–Ne alakası var?Eun:
–Bangchan'ın çok güzel bir ilişkisi olacakBen:
–Evet, olsun ama kıskanmıyorumEun:
–KıskanıyorsunBen:
–Eun kıskanmıyorum.Ben sadece benimde güzel bir ilişkim olsun istiyorum.Hem boşverseneEun:
–Boşvermek, söylemesi kolay ama işlemesi zor bir kavramdırBen:
–Bende zorluk işlemezEun:
–Hah...İşliyor sadece farkında değilsinGözlerimi kısarak Eun'u süzmeye başladım.
BANGCHAN'DAN
Herkes birbirlerine dönmüş, sohbet ediyordu.
Bende Cha'ya döndüm.
Ben:
–Ateşin çıtırtısı çok güzel değil mi?Cha:
–EvetBen:
–En az senin kadar güzel ChaCha:
–Hm...Gerçekten güzel miyim?Ben:
–Tabii ki deCha:
–Sen öyle düşünüyorsan.Ah, her neyse ne konuşalım?Ben:
–Bilmem...Hah, ben birşey söyleyecektimCha:
–SöyleBen:
–Üyeler...Onlar aramızda birşey olduğunu düşünüyorCha:
–Ee...Ben:
–Yani aramızda birşey yokCha:
–Rahatsız mı oluyorsun?Ben:
–Hayır, aksine hoşuma gidiyorCha:
–Hoşuna mı gidiyor?Ben:
–EvetCha:
–Ne diyeceğimi bilmiyorumBen:
–Boşver, hiçbir şey söyleme.Gerekirse gözlerime bak, onlar yalan söylemezCha:
–Ah, göz okuma konusunda iyi değilimBen:
–Sadece gözlerime bak Cha, ne hissettiğimi anlayacaksınCha:
–PekiBir süre gözlerine bakma fırsatı bulmuştum.
Bu benim için çok iyi olmuştu.
Cha:
–Gözlerin...Biraz durduktan sonra devam etti.
Cha:
–Onlar parlıyorBen:
–Çünkü sana bakıyorlarCha:
–Ah, Bangchan...Ben:
–Bir çift göze bağımlı olmak nedir bilir misin?Cha:
–Neymiş?Ben:
–Hep onlara bakmak istersin, sürekli onunla olmak istersinCha:
–Peki...Bu duyguyu en çok kimde hissediyorsun?Ben:
–Söylemesi kolay ama tarif etmesi çok zorHiç birşey söylemedi.
Gözlerime sessizce bakmaya devam etti.
Bu durum çok hoşuma gitmişti.
Sonsuza kadar devam edebilirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ
Hayran Kurgu"Bu oyun iki kişilikti ama kaybeden olmadı..." "Nasıl yani?" "Ben seni kazandım, sen imkansızı..."