EUN'DAN
Sabah kalktığımda yatağımda bir süre oturmaya karar verdim.
Dün gece fazlasıyla yorulmuştuk.
Etrafa bakınırken birden aklıma buraya nasıl geldiğim geldi.
Hakikaten ben nasıl geldim ki buraya?
En son hatırladığım şey üyeler ile evi toparlayıp, koltuğa oturup sohbet etmemizdi.
Hemen yanı başımda horul horul uyuyan Cha'ya baktım.
Üstündeki kıyafetler ile uyuyordu hala.
Ona rağmen çok rahattı.
Bende mi böyle uyudum?
Kendime bakmaya başladım.
Hala aynı kıyafetler ile uyuyordum.
Dün gece sanırım uykuya daldım.
Cha'ya tekrar baktım.
Hala uyuyordu.
Bıraksam gün boyu uyurmuş gibi görünüyordu.
Bir süre sonra yatağımda durmanın bir faydası olmadığını düşündüm.
Hemen kalktım ve yatağımı toplayıp balkona çıktım.
Etrafa bakındım.
Kimse yoktu ortalıkta.
Korkuluklara doğru ilerledim ve yaslandım.
Etrafa bakınırken aşağıdan seslerin geldiğini farkettim.
Jisung, Hyunjin ve Lee Know bahçede havuzun yanında kurulmuş olan masaya kahvaltı kuruyorlardı.
Yılın ilk günü güzel geçecekti, belli ki.
Onları izlemeye başladım.
Hyunjin masayı dekore ediyordu.
Jisung kaşık ve çatalları getirmişti.
Lee Know ise sandalyede oturmuş Hyunjin ile sohbet ediyordu.
Sesimi çıkarmadım.
Onları duymam çokta kolay değildi ama dinlemeye çalışıyordum.
Ama hiç başarılı bir yanı yoktu.
Aniden omzuma dokunan bir elle irkildim.
O korkuyla arkamı döndüm hemen.
Seungmin:
-Burada ne yapıyorsun?Ben:
-Iıııı...Hiçbir şeyİnanması için güldüm.
Bana garip bir şekilde bakmaya başladı.
Giydiği pijamalar ile çok komik görünüyordu.
Üzerime baktıktan sonra aşağı baktı.
Bana tekrar baktıktan hemen sonra korkuluklara yaklaştı.
Ve aşağı baktı.
Seungmin:
-Demek Lee Know Hyung'u izliyordunBen:
-Dur, ne?Ne alakası var?Bir kere orada Lee Know tek yok kiSeungmin:
-Öyle olsaydı onca kişinin arasından onu seçmezdinKalakaldım.
Seungmin aşağıya bakarken bende ne diyeceğimi düşünüyordum.
Lee Know'a baktım.
Elindeki çatalla Jisung'u tehdit ediyor, Hyunjin kahkaha atarken Jisung kendini savunmaya çalışıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ
Fanfic"Bu oyun iki kişilikti ama kaybeden olmadı..." "Nasıl yani?" "Ben seni kazandım, sen imkansızı..."