9

14.8K 454 145
                                    

Lütfen yorum yapmayı ve yıldızlamayı unutmayalımmm🌼

! (Sınır 60 vote 30 yorum)

Bende sınır koymayı istemem ama okuma oranına göre votem ve yorumum çok az lütfen yıldızlamayı unutmayalım

Bölüme en çok yorum yapan kişiye diğer bölüm ithaf edilecektir.
İyi okumalar diliyorum 🌼🥰

Ben buraya geleli üç gün oluyordu bunu da odadaki küçük pencereden anlıyordum. Saat kavramını kaybetmiştim. İçeriye siyah giyinmiş maskeli adamlar geliyor, beni bağladıkları yatakta oturur pozisyona getirip tek elimi açıp yiyecekleri önüme koyuyor kenarda bekliyorlardı. Burda bu yatakta bağlı hiçbir şey yapamıyorum yemeği yemem için sağ elimi açıp yemeğimi yedikten sonra dirensem de tekar bağlıyorlar.

Getirdikleri yemek malzemelerinin hepsi plastik onları da kullanamıyorum. Şuan akşam oluyor küçük penceremden kızıllık görünüyor. Galiba kimsenin benden haberi yok, kaçırıldığımı bilmiyorlar olsa gerek. Kimin kaçırdığını bile bilmiyorum, burada bana ne yapacaklar onu da bilmiyorum. Korkuyorum ve kimsem yok beni burdan kurtaracak.

Bembeyaz bir odada olmak bir süre sonra insanın sanırım psikolojisini bozuyor, kendimi deliriyormuş gibi hissediyorum. Geceleri uyuyamıyorum çünkü bana bir şey yapmalarından korkuyorum. Biraz sonra akşam yemeğini getirecekler ve ben üç gündür olduğu gibi yine onlara kim olduklarını, neden burda olduğumu soracaktım ve yine cevap vermeyeceklerdi.

Ben bunları düşünürken arkamdan yine kapı sesi geldi. Gelmişlerdi.
Başıma gelip yine beni oturttular ve sağ elimi açtılar. Elimi bağladıkları hizada elime gelen küçük demir günlerdir uğraştığım için gevşemişti. Elim açılmışken son kez yavaşça o demiri oynattım elime düştü.

Demiri alıp boynuma tuttum.

- kimsiniz ne istiyorsunuz benden ? Bağırmam dikkatlerini çekmiş ve bana dönmüşlerdi. Elimdekini görünce bana yaklaşmaya başladılar

- yaklaşmayın şah damarıma batırmam yeter bu yerden kurtulmama. Adamlar afallamıştı, günlerdir sadece soruyor ağlıyor ve bir şey yapamıyordum. Korksam da ciddiyetimi bozmadım.

Adamlar birbirine bakıp beklediler sonra hafif uzun olan adam odadan çıkıp gitti ben hâlâ bekliyordum. İçerde kalan adam günlerdir bir ilk yaptı ve bana sessizce

- buradan istesen de kurtulamazsın sana üzülüyorum ama kimsenin senden haberi yok belki burda aylarını belki yıllarını geçirirsin. Bence sana verilene razı ol. Dünyanın bir ucundasın isteseler de seni bulamazlar.

Dediklerini söylerken anlayamadım sanki beynim dondu. Dünyanın öbür ucuda neyin nesiydi.

- kimsiniz, neden yaptınız bunu bana ?

- biz senden bir şey istemiyoruz o istiyor biz yapıyoruz. Belki de o çok sevdiğin küçük evine ömrünce dönemeyeceksin, belki hayatın bu küçük odada son bulacak belki de delireceksin. Adamın dediklerine ağlayasım gelse de şuan da bir şeyler öğrenmek zorundaydım.

- kimmiş o kişi nerdeymiş ne istiyormuş benden artık bağırıyordum delirmek üzereydim galiba

- bizde bilmiyoruz belki bizim patron onun kaçıncı iş verenidir kaçıncı kişi olarak verdiği emiri tutuyorum bilmiyorum belki 50. Adamım belki 100

MAFYA VE AŞÇI +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin