MAFYA VE AŞÇI +18

10

Bölüme hoş geldiniz 💗

Yeni bölüm için sınırımız 70 vote 30 yorum

Hepinize iyi okumalar diliyorum yorumlarınızı tek tek okuyor ve cevaplıyorum. Lütfen özgür olduğunuz yorumlamada bölümü eksik bırakmayın.

Hatalı yazımları yorumlarda belirtirseniz sevinirim.

Instagram hesabım  yag_ley_ sorularınız ve yorumlarınız için oraya da bekliyorum. 🤍

Bölüm marevls ve Sinemelift2 kişilerine ithaf edilmiştir. Yorum çoğunluğu kimse aitse diğer bölüm onlara ithaf edilecektir

_________________________________________

Odada uyuya kalmıştım bir anda uyandırıldım. Ellerimin bağını çözdüler yine apar topar bir yere götürülüyordum. Ne kadar bağırsam da nafileydi adamlar benden güçlüydü. Arabaya bindirilince biri yine elinde bezle bana yaklaşmaya başladı.

- Hayır hayır bayıltmayın beni yeni uyandım nolur

Acıyla yalvarma onlar da işe yaramadı çırpındım bana bezi koklatmaya çalışan adama hızlı bir yumruk indirdim ama arkamda kalan adam ellerimi tuttu. Zaten arabanın içi küçük ve alanım dardı artık kafamı sağa sola sallıyordum bezden uzaklaşmak için ben ne yapsam da kaçamadım.

Ne kadar solumamaya çalışsam da nefes aldıkça zihnim bulandı ve ben bayılıyordum.

Uyanıyordum ve yine ellerimi hareket ettiremiyordum. Ellerim başımın üstünde bağlanmıştı. Kollarım acıyordu. Ayaklarımı salladığımda boşluk hissi vardı. Gözlerimin kararması geçince karşımda gökyüzünü gördüm. Aşağıya bakar bakmaz kendimden metrelerce uzaktaki yeri gördüm. Anında bacaklarım titremişti.

Yerden yüksekliğimi algılar algılamaz çığlık atmaya başladım.

- imdat ! Kimse yok mu ? Yardım edin!!!

Sesine hiçbir şekilde yanıt bulamamıştım. Kollarım çok acıyordu. Başımı çevirebildiğimce etrafa bakmaya çalıştım yüksekte olduğumu kendime hatırlatmamaya çalışarak. Yüksek bir su deposu gibi bir şeyin üstünde kenardan aşağı sarkıtılmıştım. Ağlıyordum ama hiçbir şeye yaramıyordu.

2 saat önce Asaf'ın anlatımından:

Ülkedeydik ama kocaman bir ülkenin hangi bir köşesini arayabilirdim ki ?
Benim geldiğimi öğrendikleri için artık ona zarar da verebilirlerdi. Çok korkuyordum.

Kamera kayıtlarından bir şey çıkmamıştı. Büyük ihtimalle araba değiştirmişlerdi. Canını yakıyorlar mıydı bilmiyordum bile, umarım onun canı yanmıyordur onun canı yanacağına benim canımı yaksınlar istiyordum. Ben canımın yanmasına alışıktım ama o narindi, camdan bir gül gibiydi canını yakalarsa kırılırdı benim çiçeğim.

Evden başım önde sessizce çıktım. Bir odasında ona uyacak kadın kıyafetleri vardı. Anlaşılan üzerini değiştirebiliyordu. Kıyafetlerin hiçbiri o kokmuyordu. Koskoca 1 sene geçmişti ve kokusu da gitmişti.

O burda tutsakken en sevdiği yemek yapmaktan bile uzak kalmıştı. Sevdiği şeyleri yapamamıştı, güzel güzel kahvesini içememişti. Böyle düşündükçe kendimi çok aciz hissediyordum. Onu bir an önce bulmam lazımdı zaten çok geç kalmıştım.

Bu sırada arabada öylece oturuyordum. Sigaramdan bir dal alıp yaktım, derince içime çektim . Önceden sigara içmezdim ama onun yokluğu ölümden farksızdı. İyi ki ondan vazgeçmemiş aramıştım. Öldü deyip sussam bir gün gelip bana senden sonra başıma geldi bu nerelerdeydin derse ne derdim ona ?