Spor Salonu | Minsung ~

17

1 Hafta sonra

Minho'nun bakış açısı

"Nasılsın Jisungie."

"Bomba gibiyim! Her an patlayabilirim ha dikkatli ol." Hafifçe kıkırdamıştım.

"Sen hep böyle ol yeter. Toparlandın mı."

"Ne?"

"Unuttun mu? Okula geri dönüyoruz ya."

"Haaa, doğru ya. Unutmuşum."

"Şarj kablonu almayı unutma."

"Tamam tamam dur toparlanayım."

1 telaşlı haftanın sonunda okula geri dönüyorduk. Ben Jisung'un odasındaki koltuğa oturmuş onu beklerken o da aynı zamanda toparlanıyordu. O toparlanmasını bitirince odaya Yeji girdi. "İkiniz de hazır mısınız? Önce evlerinize uğrayacağız. Üstümden izin aldım, gerekli olan kıyanfet ya da eşyalarınızı alabileceksiniz. Ama sadece 1 saat evde kalabilirsiniz." Jisung'un suratı düşmüştü. "Siz ikiniz maskelerinizi takıp girişe inin. Benle birlikte gideceksiniz, bakıcınız benim." Yeji dedikleriyle odadan ayrılmıştı. Jisung telefonunu da çantaya atıp direk kapıya doğru yürümüştü. "İyi misin Jisung?" Sorduğum soruyla henüz açılmamış kapının önünde dikildi. "İyiyim."

"Değilsin Jisung. Bana anlatabilirsin, biliyorsun."

"Lütfen sadece gidelim."

"Peki."

Bende küçük çantamı aldıktan sonra Jisung kapıyı açtı ve ikimiz de girişe doğru yürümeye başladık. Yeji ise orda bizi bekliyordu. İkimiz de siyah arabaya yürüdük. Yeji şoförümüzdü, ben öne, Jisung ise arkaya oturmuştu. Yeji aynadan Jisung'a bakıp telefonunu çıkardı ve bana mesaj attı.

Yeji Noona - Minho

Yeji Noona
O iyi mi?

Minho
Değil ve nedenini de söylemiyor

Yeji Noona
Sizi yemeğe götürsem. Bana sizi saat akşam 4'e kadar okula bırakmam söylendi
Şuan saat 1'e geliyor
Ne dersin?
Hem belki kendine gelir

Minho
Ben galiba nedenini anladım
Yani kötü olmasının

Yeji Noona
Neden?

Minho
Evimize gideceğiz dedin ya
Hani annesi...

Yeji Noona
Ohh tabi ya
Peki senin için de uygunsa senin evine gelmesini teklif etsen
Onu tekrar tetiklemek istemeyiz

Minho
Lafı bile olmaz
Hadi benim eve o zaman

Yeji açtığı navigasyonu takip ederek benim evime doğru sürdü."Ailen evde mi? Virüsten dolayı biraz sakınca olabilir." 20 katlı apartmanın önüne park etmiştik, henüz ayrılmadığım için babamla kaldığım eve. "Merak etme bu saatlerde evde kimse olmaz. Hey Jisung! Sen de gelmek ister misin?" Başımı arkaya çevirip sorduğum soruyla bana bakan suratla karşılaştım. "Senin için bi sakıncası olmazsa.."

"Ne sakıncası olucak! Hadi gel."

"Unutmayın, 1 saatiniz var. Ben arabada sizi bekleyeceğim."

"Sağol Yeji."

Jisung'la arabadan indiğimizde apartmana doğru yürümeye başladık. Apartmana girdiğimizde Jisung koluma girmişti. "Ben evime gitmek istemiyorum." Gözleri dolmak üzereydi. "Merak etme, tahmin etmiştim. Benim evimde istediğin her ihtiyacını karşılayabilirsin Jisungie." Asansöre binip 17. kata basınca Jisung'un gözleri açılmıştı. "Oha! 17. kat ne."

"Kprkeoşeld, bi süre sonra alışıyorsun. Korkma, ben varım."

Bastığım kata gelince bizim kapının önünde durdum ve cebimden çıkardığım anahtarla kapıyı açtım. "Şey Minho, eğer uygunsa tuvaleti kullanabilir miyim?"
Ben ayakkabılarımızı içeriye kaldırırken sormuştu. "Tabi ki de. Bana sormana gerek bile yok." Dudakları biraz gerilip gülümseyince ben de gülümsemiştim. "Ben bi duşa giricem haberin olsun."

Belime sardığım havlu ile odama bağlı banyodan çıkınca gördüğümde şaşırmıştım. Jisung masamdaki tabloları inceliyordu. "Jisung?"

Jisung'un bakış açısı

"Jisung?"

Ah şimdi sçtım. Aklıma gelen odasına bakma fikrini skeyim. "M- Minho, ben sadece merak etmiştim odanı özür dile-" yavaş yavaş arkamı dönüp banyo kapısının önünde bana bakan Minho'yu görünce nefesim kesilmişti. Beline bağladığı havlu ile olduğunca seksi gözüküyordu. Gözlerimi vücudundan ayırıp yüzüne yönelttiğinde sırıttığını gördüm. "Gerçekten özür dilerim! Sadece merakımdan bakınmak istemiştim!" Domates gibi olan yüzümü saklamak için başımı eğmiştim. "Özür dilemek zorunda değilsin ki. Rahat ol, kendini ev-" duraksamıştı. "Ben özür dilerim. Öyle demek istem-"

"Merak etme Minho, sorun değil." Bi anda düşen yüzüne tekrardan bi sırıtış yerleşmişti. Ben daha ne olduğunu anlayamadan belimi sıkıca tuttuğu gibi kendi çıplak göğsüne bastırdı.

...