MASKELİ KOMUTAN (YARI TEXTİNG). (DÜZENLENİYOR)

-12 BÖLÜM-

Selam bebeklerim nasılsınız?
Umarım iyisinizdir.
Oy ve yorum yapıp takip etmeyi sakın unutmayın❤️
İyi okumalar.

———————————————————

-12 BÖLÜM-

"Siktiğim ameliyat niye bu kadar uzadı!" Kendimi tutamayarak ayağa kalktım. Sözlerim kısık ama sert çıkmıştı. Tolga yanıma gelip elindeki suyu bana uzattı. "Yüzbaşım gözleriniz kıpkırmızı lütfen şunu için." Elindeki suya baktım önce, sonra gözlerimi gözlerine çıkardım. "Sağol." Elinden suyu alıp bir kaç yudum aldım. Kafam patlıyordu. Arya, kendimden bile koruduğum kadın benim yüzümden zarar görmüştü. Ağlamak istiyordum ama ağlayamıyordum. Boğazımda bir yumru oturmuştu. Ben Arya'ya ne ara bu kadar aşık olmuştum. Kendi canımdan daha çok seviyordum. Allah kahretsin ki aşık olmuştum. Kendi kendime kurduğum duvarları kendim yıkmıştım.

Ameliyathanenin kapısı açıldığında düşüncelerimden sıyrılıp ayağa kalktım. "İyi mi kızım doktor bey?" Doktor boğazını temizleyip konuşmaya başladığında, her hangi bir negatif sözü kaldıramazdım. "Durumu iyi ama kurşun tam omurgasına isabet etmiş bir süre kadar yürümesi zor olacak." İyiydi güzelim yavrum, canım iyiydi çok şükür. "Ne kadar bir süre?" Doktor başını iki yana salladı. "Hayır hayır hiç düşündüğünüz gibi bir durum değil, yaklaşık bir hafta kadar." diyip uzaklaşmak isterken ben konuştum. "Göre bilir miyiz?" Başını olumlu anlamda salladığında rahatlamıştım. "Ama çok uzun sürmesin." Doktorun gidişini izlerken Songül hanım içeriye girdim. O sırada Erdem komutanımla göz göze geldik. "Kafeteryaya gidip içecek alacağım göz kulak ol." Başımı olumlu anlamda sallayıp ayağa kalktım. Oturmamı işaret ettiğinde oturdum.

Songül hanım çıktığında ben girmiştim. Onun o güzel gözlerin kapalı gördüğümde yüreğim bir kez daha sızladı. Orman gibi gözlerini bir gün görmezsem ölürdüm. Elini tutup dudaklarıma yaklaştırdım. Küçük bir buse kondurup güzel yüzünü inceledim. "Güzelim çok özür dilerim." Artık akmak içim an kollayan göz yaşlarımı tutamadım. "Koruyamadım o siktiklerimden seni koruyamadım, özür dilerim." Elim güzel saçlarına gitti. "Canım çok mu acıdı Arya?" Kapının açıldığını duydum ama önemsemedim. Elini omzuma koydu Erdem komutanım. "Kızıma aşık mı oldun?" Yutkundum. Oldum hemde çok. Hayatım olacak kadar çok. "Komutanım-"

"Tek bir cevap, evet mi hayır mı?"

"Evet." Omzumu sıktı. "Bakın amacım Arya'yı kullanmak değil. Arya'yı canımdan çok seviyorum. Önce vatanım sonra Arya benim için."

"Bir daha seni Arya'nın yakınlığında görmeyeceğim." İşte şu an yüreğimi söküp almışlardı. "Askerim olduğun için değil yada kızımı kıskandığım içinde. Korumak istediğim için. Anlamadım mı sanki? Ona nasıl baktığını onun sana nasıl baktığını anlamadım mı? Senin onu korucağını bildiğim için sesimi çıkarmadım. Böyle düşünememiştim." Yutkundum. Ne dese haklıydı, koruyamadım canımdan çok sevdiğim kadını. "Özür dilerim," dedim başımı aşağıya eğerek.

🙁

Arya

Gözlerimi aralamamla başımın ağrısı başlamıştı. Kafamı hafifçe oynatıp Biraz doğruldum. Etrafa kısık gözlerle baktığımda Tuana başımda oturmuş ağlıyordu. "Tuana," dedim cılız çıkan sesimle. Bana ne olmuştu? En son Özgür beni öpmüştü. EN SON ÖZGÜR BENİ ÖPMÜŞTÜ. Tuana bana şaşkınca bakarken hemen heyecanlanla dudaklarımı araladım. "Özgür nerede?" Tuana söylediğim şeyi takmadan bana sarıldı. "Uyandın bebeğim." diye fısıldadı. Ben vurulmuştum. Hemde Özgürle öpüşürken.  "İyi misin?"