MASKELİ KOMUTAN (YARI TEXTİNG). (DÜZENLENİYOR)

-11 BÖLÜM-

Yeni bölüme hoşgeldiniz.
Umarım beğenirsiniz.
Oy ve yorum yapıp takip etmeyi de unutmayın.
📍Aslında söylediğim gibi bölüm atmayacaktım ama kitapı bir an önce bitirmek istiyorum. Çünkü emeğimin karşılığı ödenmiyor. Kitap final olduktan sonra herkes olmasın diye yazdı. Bende belki emeğimin karşılığını verirsiniz diye tekrar yazmaya başladım ama maalesef. Kitapın 229 bin okuyucusu var 119 takipçim var🫠. 📍
iyi okumalar.

—————————————————

-11 BÖLÜM-

Maskeli aptal komutan: günaydın

Siz: ooo Özgür bey?

Siz: siz yazmayı bilir miydiniz?

Maskeli aptal komutan: gördüğün gibi biliyormuşum

Siz: kardeşin yaşından kızım

Siz: utanmadın mı öpmeye?

Maskeli aptal komutan: utanmadım

Maskeli aptal komutan: ayrıca

Maskeli aptal komutan: kardeşim yaşında değil,

Maskeli aptal komutan: karım yaşındasın Arya;)

(Çevrimdışı.)

Maskeli aptal komutan: Lapslspwmdjeows

Maskeli aptal komutan: utandın mı yine?

Siz: Özgür yürü git
(Çevrimdışı.)

"Kızım hadi!" Babamın sesiyle telefonu kenara cebime sıkıştırıp piknik sepetini elime aldım. Bügün babam izinliydi. Babam bizimle vakit geçirmeyi çok severdi. O yüzden haftanın bir günü izin alıp sabahtan akşama kadar bizimle vakit geçirirdi. Bügünde mahallede yakın olduklarımız ve teyzemlerle pikniğe gidiyorduk. Her ne kadar Emma'yı sevmesem de onu bugün tahammül etmem gerekiyordu. Acaba Özgür de mi gelecek? Aklıma gelen soruyla hemen telefonumu alıp mesajlara girdim.

Siz: Özgür sen de mi geliyorsun?

Bir kaç dakika bekledim ama cevap gelmedi. Arabaya bindikten sonra sorumun cevabını almıştım bile. "Özgür arkamızdan gel sen." Özgür başını olumlu anlamda sallayıp arabasına geçti. "Ay valla baba ben bunaldım oksijen alamıyorum, altı kişi doluştuk arabaya," diyip arabadan indim. "Ben Özgürün arabasına geçiyorum." Bana çatık kaşlarla bakan babamın cevabını bekliyordum. "İyi geç," dediğinde yanağına öpücük kondurdum. Arabasına doğru yaklaşıp ön kapıyı açıp oturdum. Bana şok olmuş gözlerle bakıyordu. "Arya?"

"Evet?"

"Ne yapıyorsun?"

"Babamdan izin aldım merak etme." Bir süre yüzüme bakıp önüne döndü ve babamın arabasını takip etmeye başladım. Gözlerim Özgürün yana profilindeydi. Keskin çene hatları daha da belirgindi yandan. "Yedin bitirdin?" Dudaklarımı birbirine bastırdım. Kafam sanki odamın gibi karışıktı ve dağınıktı. "Arya." İsmim dudaklarının arasından çıktığında bedenim adeta titredi. "Efendim?" Sorgulayıcı bakışlarımla ona bakarken o yola bakıyordu. "Neden hattın bir terörist'e ait?" Boğazım düğümlendi. Ne cevap vereceğimi bilmiyorum. Beyaz şapkalı bir hackerdim. Ve babam bunun gizli kalmasını istiyordu.