"අතාරිනවා මාව"
"සුදු පුතා!!!"
"හව්ව්ව්ව්"
"සුදු බේබි!!!!"
ඉර බැහැගෙන යන ගොම්මන් යාමේ ඉරුගල්බණ්ඩාර වලව්ව පුරා පැතිර ගිය ඝෝසාවෙ තරම පෙන්වමින් වලව්ව ඉදිරිපිට තිබුණු අඹ ගහේ වහල හිටපු කුරුළු රංචුවකුත් අත්තටු ගගහා වේගයෙන් එපිටට පියාඹගෙන ගියා.වලව්ව පුරා දෝංකාර දීපු මේ ඝෝසාව ඉරුගල්බණ්ඩාර වලව්වේ මහා මුදියන්සේත්,මහා මුදියන්සේගේ එකම හිතුවක්කාර පුතන්ඩියාත්,වලව්වෙ අහිංසක රියදුරාත් අතර සිද්ධ වුණා.
කුමක් නමුත් දැඩි කේන්තියකින් උදේ පාන්දර වලව්වෙන් පිටවුනු මහා මුදියන්සේ සවස් යාමයේදී වලව්වට ආවේ කොළඹ උන්නු තමන්ගේ පුතණ්ඩියවත් උස්සගෙන.වලව්ව ඉදිරිපිට නවත්තපු කාර් එකෙන් බැහැගත්ත මහා මුදියන්සේ රියදුරාට සන් කළේ කාර් එක ඇතුලේ පුපුර ගග හිටපු පුංචි කුපාඩියව එළියට ගන්න කියලා.රියදුරාටත් මහ මුදියන්සේටත් කලින් ඉස්සර උණ පුතණ්ඩියා දඩි බිඩි ගාලා වාහනෙන් එලියට පැනලා දුවන්න හැදුවත් ඊටත් ඉක්මන්වුණු රියදුරා හා මහ මුදියන්සේ ඒ පුංචි ගල් ආඳාව පැනලා අල්ලගත්තා.
පුංචි එකාගේ මරහඩ තැලිල්ල තඹ සතේකට ගණන් නොගත්ත මුදියන්සේගේ අණින් රියදුරු තැන පුංචි එකාව ඇතුලට ඇදගෙන ගියේ,ඒ වලව්වේ ඉදිරියට වැජඹෙන මහ මුදියන්සේ කියන එක මතකෙකටවත් නොගෙන.මොකද මේ වෙද්දි මේ පුංචි මහ මුදියන්සේ තමාව ඇදගෙන යන රියදුරාට තමන් වලව්වෙ මහ මුදියන්සේ උනහම දෙන්න ඕනි දඬුවම් පවා තීරණය කරලා තිබ්බා.වලව් වත්තේ වැඩ කර කර හිටපු සේවකයෝ ටික වගේම වලව්ව ඇතුලෙ හිටපු සේවකයොත් වලව්වේ මැද මිදුලට කිට්ටු වුණේ තමන්ට ඇහෙන ඝෝසාව මොකක්ද කියලා දැන ගන්න තිබුණු උවමනාවට.
"අතාරිනවා මාව"
පුංචි හාමු මහත්තය කෑ ගැහුවේ තමන්ගේ අතින් අල්ලගෙන හිටපු රියදුරාගේ මූණ දිහා කෙලින්ම බලාගෙන.පුංචි වුණත් ඒ ඇස්වල තිබුණ බැල්මට මදක් ගැස්සුණු රියදුරා ඒ අත අත් නොහැරියේ මහා මුදියන්සේ තාම ඒ සඳහා තමන්ට අවසර ලබා නොදීපු හින්ද.පුංචි එකාගේ දැඟලිල්ලෙ නැවතුමක් නැති තැන මහ මුදියන්සේ තමන්ගේ ගාම්භීර හඬ අවදි කළා.
YOU ARE READING
නිවාලන්න මා...
Fanfiction"ලස්සනම දේ?" "නමේම තියෙන්නෙ......" "ආහ්?" "නේත්‍ර " ........................................................ "ආසම තැන?" "මෙතන" "ආහ්?" "සුදු බේබිගෙ පපුතුරුල" ......................................................... "නස් නාරං?" "ඔව්....නේත්‍ර ආසයිනෙ"...
