"ම්....ම්....."
ඉස්තෝප්පුව ලගට ආව නේත්‍ර ඉස්තෝප්පුවෙ ඈදි පුටුවෙ ඈදිගෙන ඉන්න මහ මුදියන්සෙට කතා කරන්න හැදුවත් නේත්‍රගෙ කටින් වචන පිට වුණේ නෑ.පුංචි එකා තමන්ගෙ ගැහෙන කකුල් දෙකත් දරාගෙන වචන පිට කරන්න උත්සාහ කරද්දි ඒ හීනි කටහඩ ඇහුණු ලොකු මැණිකෙ නේත්‍රව දැකලා එන්න කියලා සන් කලා.
"මෙහෙ වරෙං කොල්ලො.....අපේ මහත්තයා,"
"ආ....මූ ඇවිල්ලා නේද? ඔන්න ඔය කොහෙන් හරි ඉදගනින්කො"
මහ මුදියන්සෙ නේත්‍රට කියද්දි තමන්ගෙ කමිසෙ අත් දෙකෙන්ම මිරිකගත්තු නේත්‍ර ඉස්තෝප්පුවට නගින්න තියෙන පඩියක් උඩින් ඉදගත්තා.නේත්‍ර ඉදගත්තු තැන ගැන සෑහීමකට පත් වුණු මහ මුදියන්සෙ ලොකු මැණිකෙ දිහා බලලා නේත්‍රට කතා කරන්න ගත්තා.
"මට නාස්ති කරන්න කාලෙ නැති නිසා කෙලින්ම කියන්නම්කො.උඹ සුදුබේබිගෙ මග ඇරෙන වැඩ කරගන්න උදව් කරනවලු නේද?"
"............"
"කට ඇරලා උත්තර දීපං කොල්ලො! මම උඹව මරන්න ඇහුවා නෙවෙයිනෙ!"
"එ....එහෙමයි මහ මුදියන්සෙ"
"හ්ම්ම්.....සුදුපුතාගෙ වැඩ සමබරව කරගෙන යන්න උඹත් නොසෑහෙන්න උදව් කරනවා කියලා මැණිකෙ මට කිව්වා"
"............."
"අවුරුදු ගාණකට කලින් මම මැණිකෙ කියන දේ අහලා ගත්ත තීරණේ වරදක් නෑ කියලා මට තේරෙන්නෙ දැන්....උඹ ඇත්තටම අපේ සුදුපුතාට හොද සේවකයෙක්!"
නේත්‍රගෙ මූණෙ ඇදුණෙ වේදනාබර උනාට ලස්සන හිනාවක්.සේවකයෙක් වෙලා හරි සුදුබේබි ලග ඉන්න තියෙන එක තරම් වටින දෙයක් නේත්‍රට මේ ලෝකෙවත් තිබ්බෙ නෑ.
"එ....එහෙමයි මහ මුදියන්සෙ"
"උඹ සුදුපුතාගෙ නෝට් එහෙම ලියලා දෙන බව මම දන්නවා....දවසක් සුදුපුතා කිව්වා උඹ පොත් වගේකුත් උස්සන් ආවෙ ඒකයි කියල"
"එහෙමයි මහ මුදියන්සෙ"
"හ්ම්ම්ම්.....ඉරුගල්බණ්ඩාර පරම්පරාවෙ කවුරුත් කාටවත් ණය වෙන්න කැමති නෑ.සුදුපුතාට තාම මේවා නොතේරුණාට සුදුපුතා උඹෙන් කරගන්නෙ වැඩකාරකම්....ඒවට නොගෙව ඉන්න එක අපිට මදිකමක්"
YOU ARE READING
නිවාලන්න මා...
Fanfiction"ලස්සනම දේ?" "නමේම තියෙන්නෙ......" "ආහ්?" "නේත්‍ර " ........................................................ "ආසම තැන?" "මෙතන" "ආහ්?" "සුදු බේබිගෙ පපුතුරුල" ......................................................... "නස් නාරං?" "ඔව්....නේත්‍ර ආසයිනෙ"...
