"පොඩ්ඩෝ.....ලෑස්ති උනාද පුතේ?"
"ඉන්න අම්මේ.....කමිසෙ ඇඳගත්තෙ නෑ තාම"
"බැනියම පිටින් වරෙං කොල්ලො....බත් කටක් කවන්න"
නිර්මලාගෙ සද්දෙ එක්ක ඉක්මනටම ඇවිත් සාල කෑල්ලෙන් ඉදගත්තු නේත්ර පිලිවෙලට මැදල තිබ්බ සරම පොඩි නොවෙන විදියට හදාගෙන ඒ උඩින් රෙද්දක් එලාගත්තෙ බැරි වෙලා හරි ඉඳුල් වැටෙයි කියන බයට.නේත්ර ලගට ආව නිර්මලා බත් කටවල් අනලා නේත්රට කවද්දි පුංචි එකා හෙමින් සැරේ බත් ටික කන්න ගත්තා.කොහොමත් පාන්දරම නැගිටලා හෙමීට ලෑස්ති වෙන නේත්රට කවදාවත්ම කලබල වෙලා ඉස්කෝලෙ දිව්ව ලමයෙක් නොවුණා.නිර්මලාට කියලා බත් කටවල් ටික බඩට බස්සවගත්තු නේත්ර ආයෙම වතාවක් දත් මැදගෙනම ගෙට ගොඩ වෙලා කමිසෙ ඇදගෙන බොත්තම් ටික දාන්න ගත්තා.
"නිර්මලා නැන්දේ! ඔයාගෙ පුතා කෝ අනේ! නේත්ර!!! ඔයාගෙ සිහින කුමාරයා ආවා!!!"
දිවාෂගෙ කෑ ගැහිල්ල ඇහුණු නිර්මලා ඉස්තෝප්පුවට ඇවිත් දිවාෂට ඉදගන්න කියලා කියද්දි නේත්රගෙ සන්සුන් හඬ කාමරෙන් එලියට ගලාගෙන ආවා.
"මම එන්නම් දිවාෂ කොණ්ඩෙ පීරං.....විනාඩි පහක් දෙන්න හොදද?"
"ඔයාට දෙන්නැති විනාඩි පහක් තියේද නේත්ර මම ලග? බලා ඉන්නම් කල්ප ගාණක් උනත් මං අනේ"
"දිවාෂ පුංචි මහත්තයා කාලාද ආවෙ?"
"ඔව් නැන්දෙ කෑවා....ජානකී කවනවා උදේට අනේ බත් ගුලි....කොකිසයක් එහෙම නෑද ඉතුරු වෙලා?"
"තියෙනවා තියෙනවා....ඉන්නකො පුංචි මහත්තයා ඩිංගක්"
නේත්ර කොණ්ඩෙ පීරන් එලියට එන්න කලින් කුස්සියට දිව්ව නිර්මලා පරිස්සමට ඔතලා තියලා තිබ්බ කොකිස් දෙක තුනක් පත්තර කොල කෑල්ලක ඔතන් ඇවිත් දිවාෂගෙ අතින් තියද්දි දිවාෂ හිනා වෙලා ස්තූති කරලා නිර්මලාගෙ අතින් ඒ කොකිස් ටික ගත්තා.එතනදිම එක කොකිසයක් අතට ගත්තු දිවාෂ ඒක කන්න ගනිද්දි කොණ්ඩෙ පීරගත්තු නේත්ර බෑගයත් එල්ලන් එලියට ආවා.
"නිර්මලා නැන්දගෙ කොකිස්.....දෙයියනේ චූචියො ඔයාගෙ ලස්සන!!!!"
YOU ARE READING
නිවාලන්න මා...
Fanfiction"ලස්සනම දේ?" "නමේම තියෙන්නෙ......" "ආහ්?" "නේත්ර " ........................................................ "ආසම තැන?" "මෙතන" "ආහ්?" "සුදු බේබිගෙ පපුතුරුල" ......................................................... "නස් නාරං?" "ඔව්....නේත්ර ආසයිනෙ"...