"නේත්ර....."
".........."
"මැණිකෙ...."
"ම්ම්ම්ම්"
"ම්....මම එක්ක කතා කරන්නකො වස්තුවෙ"
"හ්...හා....මට මුකුත් මතක නෑනෙ ඒත් සුදුබේබි"
කලන්තෙ දැම්ම නේත්ර ආපහු ඇස් අරිද්දි සම්පූර්ණයෙන්ම නිහඬ චරිතයක් වෙලා හිටියා.පැය ගාණක ආශවගෙ පෙරැත්තයෙන් පස්සෙ නේත්ර ආශව එක්ක කතා කලත් නේත්රට පහු ගිය කාලෙ කිසිම මතකයක හරිහමන් සිහියක් තිබුනෙ නැහැ.නේත්රට සුදුබේබි කියන කෙනාව,ඒ කෙනාගෙ රූපෙ මතක තිබ්බට සුදුබේබි එක්ක ගත කල හෝරා වල පැහැදිලි මතකයක් තිබුනෙත් නැහැ.නේත්රගෙ මනස,හදවත දැනන් උන්නු එකම දේ සුදුබේබි කියන්නෙ තමන්ට ආදරේ කරන කෙනෙක් වගේම තමන් සුදුබේබිට ආදරේ බව විතරයි.අඩුම දෙන්නා පෙම්වතුන් උනා කියලවත් නේත්රට ඇති උනු කම්පනේ එක්ක හරිහමන් මතකයක් තිබුනෙ නැහැ.
එක අතකට ඒක සැනසිලිදායක තත්වයක් උනා.නැත්තං රධීන්ගෙන් ලැබුනු අමිහිරි මතක එක්ක ආශවගෙ මතකයන් පැටලිලා ආශව තමන්ව පිලිකුල් කරයි කියන හැඟීම නේත්රගෙ මනසට බලපාන්න ඉඩ තිබුනා.තවම නේත්රට කිසිම මතකයක් ලැබිලා තිබුනෙ නැහැ.ඒත් ආශව හිටියෙ දැඩි පීඩනේකින්.මොකද මොන වෙලාවක හරි නේත්රගෙ මතක නේත්රට ලැබෙනව වගේම නේත්ර ඒ දේවල් කොහොම දරාගනියිද කියන බය ආශවගෙ හිතේ තදේටම තිබුණා.
මේ වෙද්දිනුත් ආශව හිටියෙ නේත්ර නිදන් උන්නු ඇඳේ නේත්රගෙ ඔලුව තියාගෙන හිටිය හරියෙන් ඉදගෙන.අතේ තිබ්බ සුප් බදුනෙන් බින්දුවක්වත් නොබිව්ව නේත්ර ආශවට පිටුපාලා හැරිලා නිදන් උන්නා.ඇස් වල පිරුණු කදුළු පාලනේ කරගත්තු ආශව නේත්රට ආයෙම වතාවක් කතා කලා.
"නේත්ර"
"............."
නේත්රගෙන් කිසිම විදියක ප්රතිචාරයක් ඒ ආමන්ත්රණේට තිබුනෙ නැහැ.තමන්ගෙ නම අමතක වුණු පුංචි එකා ආශවගෙ පැත්තට පිට දාලා අනික් පැත්තට වකුටු වෙලා ඇඟිලි වලින් සෙල්ලම් කර කර හිටියා.වෙනදට දෙපාරක් නොහිතා නේත්රව තමන්ගෙ තුරුලට ඇදගත්තු ආශව අද සියපාරක් හිතල නේත්රගෙ උරහිසට හෙමිහිට තට්ටු කලෙත් නේත්ර බයවෙයි කියලා විස්සෝප වෙන ගමන්.ආශවගෙ උණුහුම් නොරිද්දෙන ස්පර්ශෙ එක්ක ආශවගෙ පැත්ත හැරුණු පුංචි එකා ආශව දිහා බලලා ලාවට හිනා උනා.වේදනාවෙන් බර වුණු ආශවගෙ හැඬුම්බර කටහඩ කැඩි කැඩී අවදි වෙද්දි නේත්රගෙ හදවතත් වේදනාවෙන් පිරෙන්න ගත්තා.
YOU ARE READING
නිවාලන්න මා...
Fanfiction"ලස්සනම දේ?" "නමේම තියෙන්නෙ......" "ආහ්?" "නේත්ර " ........................................................ "ආසම තැන?" "මෙතන" "ආහ්?" "සුදු බේබිගෙ පපුතුරුල" ......................................................... "නස් නාරං?" "ඔව්....නේත්ර ආසයිනෙ"...