"දෙවිනා මේ ආපංකෝ...."
"ඕ ආසව කියපංං...."
"උඹ දන්නවද මට මේ ලෝකෙ වැඩියෙන්ම වටින දේ?"
"ඇට දෙක?"
"නෑ හු#තො! නේත්‍ර....කවුද....නේ....ත්...ර"
"ආ....නේත්‍ර....හරි හරි"
"ඒත් ආසව චූචියව බදින්න ඉන්නෙ මම....කවුද? දි...වා...ස..."
"උබව මරනවා පොඩි බල්ලා! තෝ පුංචි හින්දා ගහන්නැත්තෙ මම"
"දෙව් මේ බලන්න....අර පියාඹන පත්තෑයා....අරි ඌර්තල් නේද?"
"නේත්‍ර තරම්....පත්තෑයෙක්වත් ඌර්තල් නෑ යකෝ!!!"
"අනේ නවත්තගනිල්ලකො!!! අන්තිමට මෙතන සිහිය තියෙන මිනිහෙක්ට ඉතුරු උනේ මම!!!"
තෙවින් තමන්ගෙ ඔලුව පොල් ගහක ගහගෙන ගහගෙන යද්දි තත්පර ගාණකට නිහඬ උනු අනික් හතර දෙනාම තෙවින් දිහා බලලා ආයෙමත් මහ හයියෙන් බෙරිහන් තිය තිය හිනාවෙන්න ගත්තා.හතර දෙනා? දිවාෂ කොහෙන්ද මෙතනට?
නේත්‍රව දිවාෂලාගෙ ගෙදර නැවැත්තුව ආශව තෙවින් එක්ක පිටත් වෙලා ගියාට පස්සෙ නේත්‍රයි දිවාෂයි දෙන්නා කතාවක් බල බල කාලෙ නාස්ති කලේ නොනගතේ වෙලාවට වෙන කරන්න දෙයක් නොතිබ්බ නිසා.අන්තිමට නේත්‍රලාගෙ ගෙදර ගිහින් පොත් කියවන්න තීරණේ කල දිවාෂයි නේත්‍රයි ගෙදර දොර අගුළු දාලා නේත්‍රලාගෙ ගෙදෙට්ට යන්න පිටත් උනේ අම්මලා හැමෝම පන්සල් ගිහින් උන්නු නිසා.දිවාෂගෙ පුට් සයිකලේ නැගලා නේත්‍රලාගෙ ගෙදර ගිහින් දොරවල් එහෙම වහගෙන නේත්‍රගෙ කාමරේ ඇඳ උඩට උනු ඉලන්දාරි දෙන්නා පොත් දෙකක් කියවන්න ගත්තා.අතරින් පතර කරන විහිලු තහළු,බඩගිනියි කියලා දිවාෂ කරන කෑ ගැහිලි,නේත්‍රගෙ හිනා සද්ද එක්ක ගත කල වෙලාවට පුංචි බාධාවක් උනේ දිවාෂගෙ දුරකථනයට ආව ඇමතුමක් නිසා.
"මේ ඇයි දන්නෑ?"
"ඇයි දිවාෂ?"
"දෙනෙත් අයියා වීඩියෝ කෝල් එකක් ගන්නෙ...බලමු ඇයි දන්නෑ"
නේත්‍ර මොකවත් කියන්න කලින් ඇමතුමට සම්බන්ධ වුණු දිවාෂ දුරකථන තිරේ දිහාට එබිලා බැලුවෙ ඒක හොදටම කළුවර උනු නිසා.එකපාරටම කහපාට එලියකින් තිරේ ආලෝකමත් වෙනවත් එක්කම මතින් වැනෙන දෙනෙත්ගෙ මූණ කෑ ගහගෙන තිරයට ලං වෙද්දි දිවාෂයි නේත්‍රයිත් මරහඬ තලලා කෑගැහුවා.හොල්මනක් වගේ දත් ටිකත් එලියෙ දාන් හිනා උනු දෙනෙත් තිරේට තොල් තද කරලා හාද්දක් දෙද්දි දිවාෂයි නේත්‍රයි එක ඇහැක් පියං එක ඇහැක් ඇරං හරි අමාරුවෙන් දෙනෙත් දිහා බලන් හිටියා.
YOU ARE READING
නිවාලන්න මා...
Fanfiction"ලස්සනම දේ?" "නමේම තියෙන්නෙ......" "ආහ්?" "නේත්‍ර " ........................................................ "ආසම තැන?" "මෙතන" "ආහ්?" "සුදු බේබිගෙ පපුතුරුල" ......................................................... "නස් නාරං?" "ඔව්....නේත්‍ර ආසයිනෙ"...
