වාට්ටුවෙ කොණේම තිබ්බ ඇඳේ හාන්සි වෙලා හිටියෙ නේත්‍ර ළඟට දුවගෙන ගිය සුදු බේබි දිහා ඒ ඇඳ ගාවම තිබුණු ලී පුටුවට වෙලා ඉඳන් හිටිය නිර්මලා බලාගෙන උන්නෙ පුදුම වෙලා.කී වෙනි වතාවට දන්නේ නෑ,අතීතෙ කවදාවත් නොවුණු දේවල් දැන් වෙන එක ගැන නිර්මලා හිටියෙ පුදුම වෙලා.
"සුදු බේබි කොහොමද මේවයෙ ආවෙ?"
"නේත්‍රට අමාරුවක් නෑ නේද?"
නිර්මලා අහපු ප්‍රශ්නෙ කනකටවත් නොගත්ත සුදු බේබි තමන්ගේ ප්‍රශ්නෙ නිර්මලාට ඉදිරිපත් කරද්දී නිර්මලා බයාදු හිනාවකින් මුණ සරසගෙන නේත්‍රගෙ ඔලුව අතගෑවා.සුදු බේබි ඇහිපිය ගහන්නේ නැතුව බලාගෙන හිටියේ නේත්‍රගෙ මුහුණ දිහා.
වෙනදට හැමවෙලේම බෝල වෙලා දිලිසෙන ඒ ඇස් දෙක අද පියවිලා තිබ්බා.රෝස පාට බෝල කම්මුල් දෙකත් සුදුමැලි වෙලා ගිහින් තිබ්බ වගේම කොයි වෙලෙත් නස් නාරං ඉස්ම ගෑවිලා දිලිසෙන ඒ රෝස පාට තොල් දෙකත් අද සුදුමැලි වෙලා ගිහින් තිබ්බා.හැමවෙලේම පුළුවන් විදියට සතුටු වෙන ගමන් හිනාවෙන නේත්‍රගේ මූණ පොඩිත්ත අද විඩාබරව මැලවිලා ගිහින් තිබ්බා.
"මැහුම් තුනක් දැම්මා සුදු බේබි.ලේ හුගක් ගිහින් නිසා ටික දවසක් යනකං ඇගේ පතේ පණ නැති ගතිය තියෙයි කියලා කිව්වා දොස්තර මහත්තයා"
නිර්මලා කියන දේ ඇහුණු සුදු බේබිගෙ ඇස් කඳුළු වලින් බර වෙන්න ගත්තා.මොන දේ වෙන්න හරි ඊයෙ තමන් නේත්‍රත් එක්ක හිටියා නම් මෙහෙම දෙයක් නේත්‍රට වෙන්නේ නෑනේ කියන දේ සුදු බේබිගෙ හිතට වද දෙද්දී, තමන් එහෙම නේත්‍රත් එක්ක උත්සවය වෙලාවෙදි එකට හිටිය නං අප්පච්චිගෙන් නේත්‍රට ගුටි කන්න වෙනවා කියන එකත් සුදුබේබි සහසුද්දෙන්ම දැන ගෙන හිටියා.
ඇස්වලට උනපු කඳුළු තමන්ගේ උරහිසෙන් පිහිද ගත්තු සුදු බේබි හෙමිහිට තමන්ගෙ අත නේත්‍රගෙ මූණ ලඟට ගේද්දි නිර්මලා එහාට වෙලා සුදුබේබිට ඉඩ දුන්නෙ සුදු බේබි ගැන තිබ්බ ගෞරවය නිසා වගේම සුදු බේබිට එහාට වෙන්න හිටගෙන හිටපු ආරියසිංහ නෝනා වගේම දිවාෂවත් දැක්ක නිසා.සුදු බේබිට නේත්‍ර ලඟට ලං වෙන්න ඉඩ දුන්නු නිර්මලා ආරියසිංහ නෝනා ළඟට ගියේ වේදනාත්මක විදිහේ හිනාවකින් මුණ සැරසෙද්දී.
YOU ARE READING
නිවාලන්න මා...
Fanfiction"ලස්සනම දේ?" "නමේම තියෙන්නෙ......" "ආහ්?" "නේත්‍ර " ........................................................ "ආසම තැන?" "මෙතන" "ආහ්?" "සුදු බේබිගෙ පපුතුරුල" ......................................................... "නස් නාරං?" "ඔව්....නේත්‍ර ආසයිනෙ"...
