იმ ღამეს ტკბილად მეძინა.მეორე დღით ბებომ მე და ვაჩეს გოზინაყი გვაჭმა და "ასე ტკბილად დამიბერდით ბებივო" გვითხრა.ჩემი საყავრელი ირმა ბებო.მერე ყველა გამოვიპრანჭეთ.მე ნატას ნაჩუქარი, ულამაზესი, მწვანე კაბა ჩავიცვი და საყურეები დავიკიდე.ყველანი მივედით, მთრლი უბანი ბავშვები, დიდები, იქ ვიყავთ.ნატა ისეთი ლამაზი იყო, სიტყვები არ მაქვს მის აღსაწერად.დავსხედით, ერთად ვისუაბროთ დავილოცეთ.
ნატა:ლამარა დეიდა, მეკვლე ვინ გყავდათ?
ლამარა:ჯერ არავინ საყვარელო. წუთი წუთზე მოვა მეკვლეც.
მეზობელი: ვინ მოვა? ჩვენ არ ვიცნობთ?რამაზის თანამშრომელია ალბათ ხო?
ლამარა:არა უფრო მაგარი.კოტაშვილები.
დედა:ვაა, ძაან მაგარია.
კართან მანქანები გაჩერდა.
ლამარა: აი, მოვიდნენ კიდეც, სტუმრები.
ვიწრო მისაღებში, ტრიო და მათი მამები შემოვიდნენ.შემდეგ, დედებიც მოჰყვნენ.ყველა გარს მოეხვია, ულოცავდნენ.მალევე, სუფრასთან დავსხედით და დიდხანს გაეწელათ სმა-ჭამა.მე და ნატამ მოვიწყინეთ, გარეთ გამოვედით.
მე:რა მაგარია არა? ახალი წელი, ხვალ ბედობა, მერე შობა.
ნატა:ხო.აუ, მცივა. ძაან ცივა გარეთ.
მე:ჰო, ძაან ცივა. ცოტა ხანსაც ვიყოთ და შევიდეთ.
მალე რაღაცეების ძახილით აკაკი და ლევანი გამოვიდნენ.ხალხი კუდიში დასდევთ.ძლივს გამოეღწივნენ და მოაჯირს მიეყუდნენ.
ლევანი:გოგოები, გილოცავთ მრავალს დაესწარით.
მე: თქვენც გილოცავთ ლევან,აკაკი. სულ ბედნეირები იყავით .
ნატა:მეც გილოცავთ ყველას .აუ ცივა ხო? წავიდეთ რა.
მე:ხო წამო, მეც მცივა.
ლევანი: იმათი სადღეგრძელოების მოსმენა არ გეზარებათ? იყავით.
ნატა:აუ კი, მაგრამ, მე აქ გაყინვა უფრო მეზარება.
მე: ჩემთვის, ეხლა ორივე ერთნაირად რთული ასატანია, მაგარმ სადაც ნატა იქაც მე.
YOU ARE READING
წითლის ეპოქა
Adventureაქვითინებული გოგონა ყვირილით ხსნის ხის კარს და სახლში შედის. ნატა:ვაჩე!ვაჩეე! ბებო!ნატო დეიდა!სად ხართ,დაყრუვდით ყველა?! ყველანი მალე იკრიბებიან და გაოცებულები უყურებენ,ატირებულ გაწეწილ გოგოს. ვაჩე:რა მოხდა ნატა,თქვი, რა გჭირს?! ნატა:ანა,ან...
