Karantina 6

4. Bölüm Aras

Hayatta ne olacağı hiç belli olmazdı, ve bunu tahmin etmeye çalışmak işleri zorlaştırabilir, onun için işleri bazen
akışına bırakmak en iyisidir. İçerden gelen ses sonucu Burak ile telaşla odalara bakmaya başladık. Biz Ender'i falan bekliyorduk ama gördüğümüz şey biraz, aslında baya garipti. Normalde bu olaylar olmasa fazla şaşırmadım, ama beklediğim şey bu değildi hemde hiç değildi. Onur ve Mert Gece'nin odasındaydı. Onur ortalamanın üzerinde uzun, kumral saçları olan ve yeşil gözleri olan çocuğu duvara yapıştırmıştı ve ona sorular soruyordu Mert Onur'u sakinleştirmeye çalışırken Gece ise çok gergindi, tırnaklarını yiyordu. Onur beni görünce durdu. Şaşkın bir şekilde,

“Noluyo burda? Onur bu kim?” dedim.

Onur sinirle gülümseyerek,

Onur,“Gece'nin sevgilisi, sabah onu kontrole geldiğimde Gece'yi öpe öpe bir olmuştu.” dedi sinirle.

Burak araya girerek,

Burak,“E abi kız gene geç kalmış, Zeyno 19 yaşındayken Gece'ye hamileydi.” dedi gülerek.

Onur sinirle,

Onur,“Aynı şey mi Burak!(?)” dedi.

Mert,“Aynı şey abi, en azından dede olmayacaksın(!)” dedi.

Onur şaşkın ve sinirle,

Onur,“Sende mi Mert?” dedi.

Mert,“Evet abi bende çünkü ne kadar katılmak istemesem de Burağa katılıyorum.” dedi.

Ben hala şoktaydım.

Burak,“Ah sevgilim gel öp beni, ilk defa beni haklı buluyorsun(!).” dedi Mert'e öpücük atarak.

Mert göz devirdi.

“Onur Boysan çocuğu bırak, annem ve babam gibi davranıyorsun, elbette Gece evlenmeden hamile kalmayacak abartma bu kadar.” dedim

Onur göz devirerek çocuğu yere bıraktı.

Çocuk,“Teşekkür ederim efendim. Gece hep babasının tepkisinden korkardı. Bu yüzden size söyleyemedik. Bu arada ben Aras.” dedi.

Aras demek, ne kadar güzel bir isim.

“Tanıştığımıza memnun oldum Aras, bende Zeynep, babası Onur ve amcaları Burak ile Mert.” dedim gülerek.

Onur bana bakıp dişlerini gıcırdatmamak için kendini zor tutuyordu buna o kadar emindim ki. Onur'u boş verip Aras'ı salona götürdüm, hepimiz oturduk ve sohbet etmeye başladık.

“Eee Aras'cığım derslerin nasıl?” dedim.

Onur kimsenin duyamayacağı bir şekilde “Aras'cığım ha?” dedi.

Kıkırdadım sonuçta beni bir çocuktan kıskanmıştı.

Aras,“Gayet iyi efendim, saatlerimi derslere harcıyorum, bundan dolayı Gece'me hiç zaman ayıramaz oldum.” dedi yüzünü asarak.

“Merak etme bundan sonra sık sık görüşürsünüz, ne de olsa artık bizde biliyoruz ” dedim.

Aras,“Çok teşekkür ederim Zeynep Hanım bu cümleniz beni çok mutlu etti.” dedi gülümseyerek.

Onur ayağa kalktı ve Aras'a yaklaştı.
Sırıtarak,

Onur,“Ee Aras Gece'ye takmış bir psikopat ile başa çıkabilirmisin?” dedi alayla.

Herkesin kanı donmuştu.

Aras yutkunarak,

Aras,“Eğer biri Gece'nin saç teline zarar getirirse, onu doğduğu güne pişman ederim!” dedi gergince.

Onur,“O zaman Ender işi halloldu değil mi güzelim?” dedi alay ederek.

Gece şaşkınlıkla,

Gece,“ENDER ÖLMEMİŞ MİYDİ!(?)” dedi.

O an kapı çaldı ve kapıya bakmak için odadan çıktım Onur'un o an Gece'ye herşeyi anlattığına emindim.

Kapıyı açtığımda karşımda Rüzgar vardı...