Sabah kalktığımda biraz midem bulanıyordu, mutfağa gittiğimde gene geç uyandığımı anlamıştım. Herkes kalkmıştı, beni bekliyorlardı. Evde sadece biz değil Cennet, Ece, Burak ve Mert'te vardı.
“Günaydın, keşke beni beklemeseydiniz. Siz kahvaltınızı yapsaydınız.” dedim.
Onur, “İstediğin saatte uyan ama ben seni hep beklerim güzelim.” dedi.
Burak, “Ee Zeyno'da kalktı artık kahvaltı yapabilir miyiz? Yoksa açlıktan ölcem.” dedi.
Mert, “Burak kes sesini, çarparım bir tane görürsün.”
Burak, “Ya tamam sustum.”
“Tamam daha fazla uzatmadan kahvaltımızı yapalım, siz yapmaya başlayın ben üstümü değiştirip geliyim, malum Burak beni daha fazla böyle görmesin.” dedim Burağa göz devirerek.
Burak, “Zeyno bak bugün şanslısın, bugün gülmeyeceğim tuttu desem de inanma AHAHAHAHA.”
Ben daha fazla dayanamayıp üzerimi değiştirmeye gittim. Geldiğimde Herkes kahvaltısını yapıyordu. Bende hemen masaya oturup kahvaltımı yapmaya başladım, bugün biraz daha iyiydim, ama hala mide bulantım vardı. Anlaşılan o ki bugünde evdeydim. Herkes kahvaltısını yaptı, benim midem bulandığı için hemen lavaboya gittim, Onur'da arkamdan gelmeye başladı.
Benim midem çok bulanıyordu,
Onur, “Güzelim bu böyle olmaz, bugün hastaneye gidelim ” dedi.
“Gerek yok iyiy-” derken kusmaya başladım.
Onur, “Güzelim iyi değilsin işte. Biraz daha iyi olduğunda hastaneye gidelim.” dedi.
Ben tamam anlamında başımı salladım, mide bulantım hafiflemişti. Daha fazla zaman kaybetmeden hastaneye gittik.
(Hastanede...)
Doktor, “Zeynep Hanım şikayetiniz neydi?”
“Dün biraz ateşim vardı, bugünde midem bulanıyor.”
Doktor, “Boğazınıza bakmam lazım.”
Ben tamam diyip ağzımı açtım, doktor ağzıma çubuk soktu ve boğazıma baktı.
Doktor, “Tahmin ettiğim gibi üşütmüşsünüz.”
Onur, “Peki doktor Bey bu ne zamana kadar böyle sürer?”
Doktor, “Ben şimdi iki tane ilaç vericem, onları düzenli olarak kullanırsa hiçbir şeyi kalmaz.”
Onur, “Tamam teşekkür ederiz.”
Doktor hemen masasına geçip ilaçları yazmaya başladı. Biz odadan çıkarken,
“Bak sadece üşütmüşüm endişelencek bişey yokmuş, değil mi?”
Onur, “Sana bişey olması beni her zaman endişelendir.” dedi.
Arabaya geldik ve Onur ilaçları almak için bir eczanenin önünde durdu. İlaçları aldıktan sonra eve gittik, ben halsiz olduğum için direkt içeri uzandım. Onur yemem için bişeyler getirdi çünkü ilaçlarımı içmem lazımdı. Bişeyler atıştırdıktan sonra ilaçlarımı içtim.
Bugün canım dışarı çıkmak istiyordu, ama bu halimle çıkmam imkansızdı. Yoksa daha fazla hasta olabilirdim.
İlaçlarımı içtim ve çok halsiz olduğum için uykum geldi. Ben hemen yattım...
(8 saat sonra...)
Uyandığımda her yer karanlıktı, anlaşılan o ki çok fazla uyumuştum. İçerden sesler geliyordu. Anlaşılan o ki Burak, Ece, Cennet ve Mert bizdeydi. Ayağa kalkıp içeri gittim, herkes bana bakıyordu. Bende ne olduğunu anlamadığım için üzerimd bakmaya başladım. Anlaşılan o ki sorun halsiz olmamdı,
Burak, “Zeyno her halini gördüm ama bu halini ilk defa görüyorum. Bi üşütme seni ne hale getirmiş.” dedi.
Onur, “Burak bu sefer kaçışın yok, bi buna laf etmediğin kalmıştı.” diyip Burağın yüzüne yastık fırlattı.
Burak, “Abi neden birşey yaptığımda yüzüme yastık fırlatıyorsunuz ki? Yastıklar benden bıktı.” dedi.
Mert, “Burak çeneni kapamazsan bu sefer başka bişey gelir yüzüne.”
Burak, “Ne gibi?”
Mert, “Yumruk gibi.”
Burak, “Tamam ben yastıklarla mutluyum teşekkür ederim kalsın.”
“Size iyi eğlenceler, ben yatacağım.”
Onur, “Hayır yatmıyorsun, ilaçlarını içmen için bişeyler yiyeceksin.” dedi.
“Peki.” dedim.
Kendime bir tost yaptım, tostu yedikten sonra ilaçlarımı içtim.
“Şimdi yatmaya gidiyorum, size iyi eğlenceler.” dedim.
Hepsi iyi geceler dedi, bende yatağa gittim, uyku beni hemen içine çekti...
___________________________________________
Arkadaşlar dediğim gibi okullar açıldığı için fazla bölüm atamıyorum. Umarım bölümü beğenmişsinizdir. =)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karantina 6
AçãoBeyza Alkoç'un karantina kitabını kendim devam ettiriyorumm umarım beğenirsiniz<33
