Merhaba sevgili okur!
Bir çılgınlık yaptım ve böyle bir şey ortaya çıktı. Kurgumun arkasındayım.
Medya; kitap kapağımız nasıl olmuş?
♡ İyi okumalar...♡
Elleri belinde bana nefretle bakan anne(m) elini kaldırıp suratıma sert bir tokat attı. Yanağımın sızlamasını düşünecek zamanım yoktu. Tokadın etkisi ile sola yatan başımı çevirip gözlerinin içine baktım.
Ufacık bir merhamet aradım o gözlerde...
" Anne lütfen bu sene son senem zaten, hemen mesleğime atılacağım. Daha ne istiyorsun?! " Bir eli hemen bileğimi sertçe tuttu ve bedenimi sürüklemeye başladı. Ona karşı çıkmak istesem de yapamayacağımı biliyordum.
Yapsam da beni üniversiteye göndermemek için elinden geleni yapardı, biliyordum.
" Yürü kız, yürü! " Odamın kapısını açıp beni sinirle içeri itti. Yatağın yanına düşünce yüzüne döndüm.
" Okumamı falan istemiyorum benim çektiklerimi çekeceksin anladın mı?!"
Suratıma bile bakmadan hızla kapıyı kapatıp kilitledi. Eşarbım yere düşünce sinirle elimi yere vurdum. Elim acımıştı ama en çok kalbim acımıştı be...
Gözlerim yaşlarla dolarken yapacağım pek bir şey yoktu. Ayağa kalkıp yatağımın yanındaki çekmecenin içinden krem çıkardım. Morlukların üstüne sürdüm canımı acıtan morluklar değildi canımı acıtan; bana davranış şekilleriydi.
Kısaca kendimden bahsedeyim hemen;
Ben Bahar Alsancak Antalya'da yaşıyorum ailem ile birlikte, 25 yaşındayım. Mutlu bir hayatım olduğu pek söylenemez hatta hiç söylenemez. Annem ve babamın bana olan nefreti cinsiyetimi öğrendiklerinde başladı. 'Hadi ama Antalya'da böyle bir şey olamaz!' demeyin çünkü zorbalık için yer ve zaman yoktur.
İkisi de erkek bekliyorlarmış meğerse ama ben olmuşum. Baba(m), anne(m) bir erkek doğuramadığı için hamile haliyle dövüyormuş onu. Şiddetin sebebi de akrabalarımızmış. Evet şiddetin sebebi olmaz ama...
Annem hamilelikte içilmesi yasak olan ilaçlar almış sırf ben öleyim diye ama ben yinede ölmemişim. Ben doğduktan sonrada anne(m) bir daha hamile kalamamış çünkü aldığı ilaçlar hamile kaldığı an çocuğun gelişimine zarar verirmiş ve anne ile çocuğun ölümüne sebep olurmuş.
Ona erkek evlat veremediği için baba(m) pek sevmez annemi birde başlarına beni bela olarak getirmiş diye...
Az önce salonda ettiğimiz kavganın sebebi ise avukat olmama son bir sene kalmış olmasına rağmen beni okuldan almaya çalışmalarına karşı gösterdiğim baş kaldırıydı. Okuldan alındığım da evlendirileceğimi biliyordum. Kavganın sonucu iyi olmamıştı.
Bu sefer ciddi gibi görünüyordu anne(m) Kesin bu fikri babama da aşılayacaktı biliyordum. Ama son bir senem kalmıştı. Dayanmam ve mesleğimi elime alıp bu evden gitmem gerekiyordu...
•~•~•~•
Akşam yemeğini hazırladıktan sonra onlara hiç görünmeden odama gitmeye çalıştım ama yine yakalanmıştım. Maalesef...
" Nereye gidiyorsun sofrayı da ben mi toparlayacağım. " Sesindeki sinsi ton gözlerimi sıkıca yummama sebep oldu.
" Yedikten sonra beni çağırın toplamaya gelirim. " Önüme dönmeden verdiğim cevaptan sonra katilimin sesini duydum.
" Yarın evi temizleyin seni istemeye gelecekler! " duyduğum sözler gözlerimi doldururken arkamı döndüm.
" Gelmesinler, hayır diyeceğim! " elini sert bir şekilde masaya vurdu. " Kes sesini, iyi bir para teklif ettiler. Daha iyisi çıkmazsa vereceğim seni! " Benden mal gibi bahsetmesi ona olan nefretimi körüklerken gözlerinin içine baktım. " Okulum seneye bitiyor mesleğimi elime alayım lütfen. "Avukat olup sizi sürüm sürüm süründüreceğim. Siz ve sizin gibi ailelere hayatı zindan etmezsem banada Bahar demesinler.
Gözlerini gözlerimden çekip tekrar vurdu masaya, çıkan ses titrememe sebep oldu.
" Sözümün üstüne söz söyleme. Kes sesini otur yerine, yarın en ufak saçma hareketinde seni okuldan alırım, haberin olsun beni sınama! " ayağa kalkıp salona gitti. Arkasından bakmakla kaldım sadece.
Arkamda duyduğum kahkaha ile sinirle ellerimi yumruk yaptım. Herşey onun yüzündendi. " Ben demiştim, seni o okuldan aldıracağım ve evleneceksin. " Sandalyeden kalkıp karşıma geçti. " Seni doğurduğum güne lanet olsun Bahar. " diyip mutfaktan kaçarcasına çıktı.
Gözlerim iyice dolarken dilimi ısırdığım için kanamıştı. Ağzımdan gelen kan tadı midemi bulandırırken sofrayı toplamaya başladım...
Ve bitti. Eminim ki aramızda Bahar gibi olan kardeşlerimiz var. Allah yardımcıları olsun. Susmamaları gerekiyor.
Anne(m) ve Baba(m) diye yazmamın bir sebebi var ilerde mutlaka öğrenirsiniz.
Diğer bölümde görüşelim...
Allah'a emanet olun...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudum
ChickLitSelam! Bu kitabı içimden geldiği gibi yazıyorum. Eleştiriye açık biriyim sınırlar aşılmadıkça tabii... Keyifli okumalar (。•̀ᴗ-)✧ Acı mı öldürür insanı, acıya alışmak mı? Doğru bildiğin yalanlar mı yakar canını, yalan uğruna heba olan yılların mı? ...