Umudum

-5-

Merhaba!
Yeni bölüm geldiiiii!
Ay biliyorum harikayım ya jskssksksksl

Medya; naber canımın içisiii (^_^)

♡İyi okumalar...♡

Barış ile biraz daha konuşmuştuk genelde konumuz nelerden hoşlanırsın? İlerde ne yapmak istiyorsun? gibi şeylerdi.

Barış'ın; 27 yaşında, ikinci çocuk ve veteriner olduğunu, yeşil rengi sevdiğini, basketbol oynamayı, resim çizmeyi ( yeteneği de var ), yemek yemeyi, uyumayı, spor yapmayı sevdiğini ve Beşiktaşlı olduğunu öğrenmiş oldum. Ha bir de ablası 7 aylık hamile olduğu için gelememiş, eğer isteme olursa ona gelecekmiş.

Bende ona kendimi tanıtmıştım; 25 yaşında ve tek çocuk olduğumu, avukatlık okuduğumu, mavi rengi sevdiğimi, voleybol oynamayı, müzik dinlemeyi, uyumayı, yemek yapmayı ve yemeyi sevdiğimi. Ayrıca Galatasaraylı olduğumu anlatmıştım.

Beni dinlemesi ve verdiği tepkiler yüzümde kocaman bir gülümseme oluşturuyordu. Kalbim onunla iken hep hızlı atmıştı sanki maraton koşusundaymışım gibi...

İçerde sadece bir saat kalmıştık ama bu benim hayatımda geçirdiğim en güzel bir saatti. Yalan yok etkilenmiştim ondan, bana beni sevdiğini söylemişti. O koyu kahve gözleri, ela gözlerime değdiğinde içimde anlamlandıramadığım bir filiz yeşermiş ti.

Neydi bu? Sevilmek mi? Değer görmek mi?

Bir saatin sonunda anne(m) kapıyı açıp içeri girmemizi söylemişti. Önce o girdi içeri ardından da ben. Çınar amca oğlunun yüzünün güldüğünü görünce " inşallah bir dahaki gelişimiz isteme olacaktır " demiş ve ayağa kalkmıştı. Bütün aile yemek sofrasına geçip güzel sohbetler eşliğinde yemek yemiştik.

Onlar gittikten sonra eski halimize geliceğimizi bilmek ne acı...

Yemekten sonra çaylar içilmiş ve geç olduğu ( saat daha 21 ) için kalkmışlardı. Çınar amca aile üyeleri ile vedalaşıp en son da benim yanıma gelmiş elini öpmek istediğimde ise "benim gelinim olmanı çok isterim güzel kızım" demişti.

Ben gülümserken baba(m) rahatsızca yerinde kıpırdanmıştı.

Sıra Çiğdem teyzeye geldiğinde oda bana aynı yakınlığı göstermiş sarılıp öpmüştü başımdan. Samimi olduklarını anlamak çok da zor değildi benim için. Çınar amcanın dediklerini bir benzerini söyleyip uzaklaşmıştı benden.

En son sıra Barış'a geldiğinde elime bir kağıt tutuşturup 'Allah'a emanet ol' demişti. Bende ona aynı karşılığı verdiğimde ise gülümseyip gitmişti.

Kapı kapandığı gibi anne(m) yüzündeki gülümsemeyi silip eşarbını açmış " çabuk üzerini değiştir git bulaşıkları diz makinaya. Etrafı da süpür öyle çık odana! " diyerek emirler yağdırmış ve baba(m)ın koluna girerek onunla cilveleşmişti.

Hemde gözümün önünde yapıyor ya!

Onlara bakmak yerine hızla odama çıktım. Üzerimi değiştirdikten sonra odamı toplayıp mutfağa gitmiştim.

•~•~•~•

Hızlı bir şekilde işlerimi bitirip kendi odama geçtiğimde saat 23 olmuştu bile. Barışın elime tutuşturduğu kağıdı açıp yazılanlara baktım.

" 054********  bu benim numaram yazmanı bekleyeceğim.
- Barış "

Kağıtta yazan numarayı telefonuma yazıp kaydettim ve mesaj atmak için WhatsApp'a girdim.

Siz: Selamün aleyküm Barış, Bahar ben ( 23.18 )

Barış: Aleyküm selam Bahar ( 23.19 )

Siz: Kusura bakma bu saatte yazıp rahatsız ettim

Barış: Ah hayır estağfurullah sen yeterki yaz:')

Siz: Kâğıdı şimdi okuduğum için geç yazdım

Barış: Sorun değil Bahar

Siz: Uyuyor muydun?

Barış: Hayır, uzanıyordum sadece

Siz: Haa tamam

Barış: Hıhı

Siz: İyi

Barış: Peki

Siz: Jsksnsks tamam yeter bu kadar

Barış: Ksksjsksjsk bence de

Siz: O zaman Allah'a emanet ol

Barış: Sende, Allah rahatlık versin

Siz: Sanada

Barış: :')
( Görüldü )

Mesajına görüldü atıp telefonu kenara bıraktım. Bugün yorucu geçmişti ama hayatımın en güzel bir saatini de yaşadığım için mutluydum. Eğer Barış ile aramız böyle iyi olmaya devam ederse 'Evet' diyecektim.

Bana olan sevgisine inanmıştım evet ama bu o kadar basit olmadığı için biraz daha uzayacaktır tanışma süreci.

Yorgunlukla kafamı yastığa koydum ve uykunun güzel kollarına bıraktım kendimi.

Hayatta en sevdiğim şeye kavuştum yahu daha ne olsun?!

Bitti bölüm hakkında düşünceleriniz?
Diğer bölümde görüşelim.

Ay bende uykuyu çok seviyorum Bahar'cım 😋

Allah'a emanet olun...