Ufak bir bilgilendirme,
Bu bölüm önceki bölümde ve ileriki bölümde adı geçen sahnenin tamamıdır. Ara sıra bu tarz bölümler gelecektir. Tabii bunun yanında da asıl bölüm gelecektir.
Yeni bölüm (5. Bölüm) 1-2 saat içinde gelecektir.
**
*Bu bölüm Gece GENÇ'İN anlatımıyladır.*
**
İyi okumalar...
.
.
.
.
"Ben hiç bir işi yarım bırakmam"
🖇️
Bir nöbeti daha geride bırakmanın sevinciyle odadan çıktım. Üzerimi değiştirmiş eşyalarımı toplamıştım. Şuan bedenimi uykudan ziyade açlık sarıyordu. Çünkü ben zaten şu kadar saate nöbetin bitecek diye diye yemek yememiştim. Hatta açlığımın iyice arttığını fark ettiğimde eve giderim şunu yaparım ya da şunu söylerim diye kendimi gaza getirip bu hissin üzerini örtmüştüm. Lakin şuan o zamana dönsem bunu yine yapar mıydım? Şüphesiz ki EVET. Çünkü benn, akıllanmam.
Koridordan döndüğüm sırada Aslı'nın sesiyle durdum.
"Gece hanım" Tükenmiş bir şekilde ona dönerek umursamaz bir tonda sordum.
"Efendim?"
Yüzüne yapmacık bir tebessüm yakınarak sesini inceltti. Bunu yapmasının sebebi barizdi, ona kızacağımı düşünmesi. Çünkü kendisi buralarda yeniydi ve daha önce nöbeti bitenlere böyle söyleyince azar işitmişti. Haliyle artık herkese temkinli davranıyordu.
"Gece hanım, Fatih bey geldi. Dikişleri alınacakmış. Size haber vermemizi istedi." Kafamı sallayarak onayladım.
"Tamamdır. Hangi odada?"
Fatih'ti bu. Rahat olmak için mesai bitimini bekler, bir odaya geçip, geldiğini haber verdirirdi.
Aslı'dan hangi odada olduğunu öğrenip yanına gittim. Kapıyı açıp içeri girdim. Sedyede oturmuş, sırtını duvara yaslamıştı. Ona bakarken kapıyı kapattım. Bu kez sırtını duvardan ayırıp dik bir pozisyona geldi. Bakışlarını bana çevirdi. Yorgun olduğum için bakışma faslını kısa kesip sordum.
"Sen yine geldin mi?"
Dediğimle bir kahkaha patlattı. Gülüşüne bakarken yüzümde bir tebessüm oluştu. Gamzeleri, Kemal Sunal'ın da dediği gibi 'Sen böyle gülünce şuranda iki çukur oluyoya, ölünce beni oraya gömsünler' dedirttirecek cinstendi.
Kahkahası bitince üniformasının üstünü çevik bir hareketle çıkardı. Ardından yaklaşık 10 gün önce attığım dikişi gösterdi işaret parmağıyla. Ve nihayet konuştu.
"Başladığınız işi bitirmeniz için geldim, Gece hanım"
Dediğiyle eşyalarımı ve üzerimdeki hırkayı bir kenara bıraktım. Eldivenlere uzanırken onu yanıtladım.
"İyi yapmışsınız. Daha önce de dediğim gibi ben hiç bir işi yarım bırakmam."
Kaşlarını kaldırıp dudaklarını kıvırdı. Sesine hayret bir ton yerleşmişti.
"Hiç bir işi?"
Kendimden emin bir şekilde kafamı salladım. Bu sırada gereken malzemeleri hazırlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLE'M
Short Story... "E hayatım uyumayacak mıyız?" Alparslan afallamış ifadesini bu soru ile bir köşeye bıraktı. Ardından karısının koltuk altlarından kaldırıp başını yastığa getirdi. "Uyuyacağız hayatım, uyuyacağız ama görüyorum ki senin hiç uyumaya niyetin yok." U...
