27 Its Nothing

470 28 3
                                    

"Velasquez do you need a sample for DNA?"

Biglang bumukas ang pinto at mabilis na pumasok doon si Jude

"The hell no. I been working on it for a year Trish and finally this is it. Daddy na ako."

At mahigpit nya akong niyakap.

At siniil ng halik.

"Thank you. This is the greatest gift that I ever have in my whole life. I love you so much baby."

For the first time nakita kong umiyak ang isang Jude Nielsen Velasquez.

Isang simpleng salo salo lang ang inihanda ni Tita Divine para sa kaarawan ni Jude. Ayaw kasi nilang mastress ako.

Gusto sana ni Jude na umuwi kami ng probensiya para personal na ibalita kita mama at papa ang tungkol sa pag bubuntis ko pero hindi pumayag si Trish.

Mga malalapit na kaibigan at kapamilya lang ang inimbita sa birthday ni Jude.

Hindi rin muna namin ipinaalam sa kanila ang tungkol sa pagbubuntis ko.

Nagsialisan na ang mga bisita at medyo nahihilo na rin ako kaya hinanap ko na si Jude para makauwi na rin kami.

Alam kong nasa library sila ni tito yun kasi ang nagsisilbing office nila ni jude kapag kailangan nilang magtrabaho sa bahay.

Bahagyang nakabukas ang pinto kaya dinig ko ang usapan mula sa loob.

"Kailangan mong bumalik ng Japan."

"I can't Dad. Hindi ko pweding iwanan si Clay."

"Nandito kami ng Mommy mo. kami ng bahala sa kanya "

"Dad hindi ako babalik dun. Kailangan kong bantayan si Clay."

Pagmamatigas ni Jude.

"You Have to Jude Nielsen." Pasigaw na sabi ng daddy nya.

"Kailangan mong ayosin ang gulong ginawa mo doon. Dahil kung hindi mawawala lahat ng pinaghirapan mo!"

"Wala akong ginawa! Dad bakit ba ayaw nyong maniwala. Hinding hindi ako gagawa ng isang bagay na makakasira sa relasyon namin ni Clay." Galit na sabi ni Jude.

"Then probed it!"

Halos nagsisigawan na sila.

Doon na ako pumasok.

"What's going on?" Tanong ko.

"Clay." Tila gulat na gulat na sabi ni Jude.

"May problema.?"

"Wala Babe. Naguusap lang kami ni Dad."

"Base on what i heard hindi kayo naguusap nag sisigawan kayo. At ako ang pinauusapan nyo."

"Hindi babe. Its nothing."

"I'm tired of hearing that word Jude. Hindi ako tanga alam ko may problema. Why don't you tell me. Kasi alam ko nararamdaman ko kasali ako sa problemang yan."

Bigla akong niyakap ni Jude.

"No babe. Hindi ka kasali rito. At aayosin ko to promised."

"Kasali sya Nielsen so you have to tell her. She deserves to know."

"Dad please. "

"Its okay kung ayaw mong sabihin if you think I don't deserve to know so be it." I'm to tired to argue.

"Uuwi na muna po ako Tito. Gusto ko ng magpahinga."

"Lets go." Sabi ni Jude.

Itinaas ko ang aking kamay.

"Sa apartment ako uuwi. I will used you car. "

"Babe hindi ka pwede mag drive baka kung mapano ka."

"Don't tell me what I can and what I cannot do not unless you ready to be honest with me."

"Babe"

"Give me your key."

"No. Ihahatid kita."

"Jude please."

"Here. Used my car." Iniabot sa akin ni Tito ang susi ng sasakyan nya.

"Dad." Protesta ni Jude

"Gave her a break Nielsen. You never know what shes been through just to be with you. "

Kinuha ko ang susi at tinalikuran ko na sila.

Naramdaman ko ang unti unting pagpatak ng aking mga luha.

Nakakapod din pala mag mahal.

Yung sabi kong sa apartment ako uuwi si ko rin naman ginawa sa condo pa rin ako ni Jude umuwi.

Hinahanap kasi ng katawan ko ang presensiya nya I don't know if its the pregnancy hormones pero napapakalma ako ng amoy nya.

Kinuha ko ang unan at kumot sa sa kwarto namin, dinala ko sa guest room at doon muna ako natulog.

Nasa kalagitnaan na ako ng pagtulog ng maramdam ko ang pagtabi nya sa akin sa kama.

Hindi ko sya pinansin at nagpatuloy lang ako sa pagtulog.

Kinubukasan paggising ko wala na sya sa tabi ko.

Maaga syang umalis.

May nakahandang pagkain sa mesa.

Kumain lang ako at naghanda na rin para pumasok.

Pagbaba ko ay nakaabang na sa akin si Zach.

Alam ko na na nautosan na naman sya ni Jude. Kagabi sya sin ang nakasunod sa akin paguwi ko galing mansion ng mga Velasquez.

"Morning Zach." Bati ko sa kanya.

"Good morning Ms. Clay. Ipagdrive ko daw po kayo sabi ni Boss.

"Sure."

Ipinagbukas nya ako ng pinto sa likuran. Pero binuksan ko ang pinto sa unahan.

"Dito ako. Hindi kita Driver." Sabi ko.

Ngumiti sya.

Sumakay na rin sya at nagsimula ng magmaneho.

"Alam mo feeling ko ako na talaga ang binabantayan mo at hindi na si Jude. Araw na lang kitang nakikita na nakasunod sa akin " nakangiting sabi ko sa kanya.

"Ako na po talaga ang naka assign na close in security mo."

Napatingin ako sa kanya.

"Ha. Bakit? I mean hindi ko kailangan ng security. Hindi ako mayaman" sabi ko.

Ngumiti si Zach.

"Matagal ka ng may security. Ibang tauhan ko nga lang ang naka assign sayo."

"Seryoso. Kelan pa.?"

"I think 6 months ago. Mula ng isinapubliko nyo ang relasyon nyo. Hindi mo lang napapansin kasi kabilin bilinan ni boss na wag ipaalam sayo at aawayin mo nga daw sya."

Napabuga ako ng hangin. All this time may mga anino palang nakasunod sa akin.

"Ilan sila?"

"Apat."

"Panglima ka?"

Tumango sya.

"That's to much. Hindi ako mayaman walang magbabanta sa buhay ko at lalong walang magkakamaling kidnapin ako kasi wala namang pang bayad ng ransom ang pamilya ko."

"Hindi pamilya mo kundi si Boss. Maraming tao ang gustong pabagsakin sya at ang kompanya. Mga kalaban sa negosyo at mga taong nasasagasaan nya tuwing nanalo sya sa bidding. Alam mo na may mga taong hindi matanggap na mas magaling talaga ang JV kaysa sa kanila."

Napabuntong hininga ako.

Alam ko yun. Ilang beses na rin akong nakasama sa bidding at alam ko kung papano maglaban laban ang mga negosyante lalo na kapag malalaking project at milyon ang kikitain.

Fit into MineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon