Fit into Mine

18 Overwhelmed

Hindi ko na ginising ng tanghalian si Jude hinayaan ko na lang sya matulog.

Hindi rin ako kumain sasabayan ko kasi sya kumainy na kami.

Kailangan kasi nilang pumunta sa school para sa early enrollment.

Alas dos na ng magising si Jude. Sakto tuyo na yung damit nya na nilabhan ko at naplantsa ko na rin.

"Morning" bati ko sa kanya.

"Love you." Sagot nya.

"Heh. Banggon na dyan at kakain na tayo. Gutom na ako."

"Anong oras na ba?" Kinuha nya ang phone nya na nasa bedside table.

"Ang aga pa. Gusto ko pa matulog."

"Bangon na at lalabas tayo iapapakilala ko sa buong bayan ang boyfriend ko."

Mabilis naman syang bumangon. Para lang batang pinangakuan ng kendi.

Pagkatapos naming kumain ay naligo lang ako.

Hinirman ko na muna sya ng jersey shorts kay Klien at ayaw nya mag pantalon.

Hindi na rin namin ginising sina zach at wacky safe naman si Jude kasi wala namang nakakakilala sa kanya sa bayan namin. Itext na lang sila ni jude ng nakaalis na kami para siguradong wala na silang magawa. Binilinan na lang namin sila na bantayan yung bahay at walang tao.

Ako na ang nagdrive kasi alam ko ang pasikot sikot sa amin.

Nakita ko ang pagiging alerto ni Jude sa bawat lugar na nadaraanan namin. As a developer alam ko every vacant lot is an opportunity for him to work on and develop into something profitable.

"May nakita ka na bang pweding maging site ng future project mo."

Ngumiti sya.

"Wala pa. Kasi iba ang project na iniisip ko sa ngayon."

"And that is.?"

"I'm looking for a place kung saan pwede ko ipatayo ang dream house natin. Gusto ko dito kasi healthy pa ang environment wala pang gaanong pollution. Tahimik din sya at malawak. We can build our kidz own playground here. And pwede ron tayong mag develop ng sariling farm natin dito. Tapos.."

Bigla king tinakpan ang bibig nya.

"Shut-up na overwhelmed ako sa mga pinagsasabi mo. Baka malunod na ako so take it easy okay. Relax. "

Ngumiti sya.

Kinuha nya ang kamay ko at hinalikan.

"I love you " sabi nya.

"Paulit ulit." Kinikilig na sabi ko.

"Sorry na ang tagal ko na kasing gustong sabihin yan sayo natatakot lang ako. Kasi baka ireject mo feelings ko."

"Wow ha. Wala pa ngang 24hours sinuko ko na sayo V card ko. Irereject pa talaga kita."

"Malay ko ba kung naakit ka lang sa kagwapohan ko kaya mo ako pinatulan."

Natawa ako dun.

Kinakabahan man ay naglakas loob na akong itanong sa kanya ang katanongang matagal ng gusto kong itanong sa kanya.

"Sya nga pala curious lang ako. How did your parents reacted when you told them about me.?"

Hindi sya nakasagot agad.

"Its okay kung ayaw mong sagutin." Sabi ko.

"Pullover " Sabi nya.

Itinabi ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada sa ilalim ng isang napakalaking puno ng nara.

Binuksan nya ang retractable roof ng sasakyan pati ang mga bintana.

Hinawakan nya ang kamay ko.

"Alam mo naman siguro na ako lang nagiisang tagapagmana ng mga magulang ko."

Tumango ako.

"Being me is not easy Babe. I never have any serious relationship. Kasi lahat ng nakilala kong babae kung hindi pera ang habol sa akin yung popularity. So my family specially my mom become overprotective of me."

Tiningnan nya ako sa mata bago nagpatuloy.

"Aaminin ko the moment na nakita nila yung profile picture ko na magkasama tayo they constantly bugging me about you. I never tell them a word. Natatakot kasi ako na baka may gawin o sabihin silang hindi maganda sayo at iwanan mo ako."

"I already expected that. At ihihanda ko na ang sarili ko dyan. Sino ba naman ako I'm just Claire Marie and you are JV."

"You're everything to me. And i already told them about that. I already made myself clear to them.

Madamdaming sabi nya.

"I will never give you up. They can disown me if they want but I will never give up on you. Mahal na mahal kita. If you cannot fit into my world. I will be the one who will fit into yours. Kaya kong iwanan ang lahat para sayo."

Hinawakan ko sya sa pisngi at buong pagsuyong hinaplos iyon.

"I am with you on this. Hindi kita iiwan kahit anong mangyari sabihin na nila kung ano man ang gusto nilang sabihin hindi kita susukuan mahal na mahal din kita. Patutunayan ko sa pamilya mo na iba ako sa mga nauna sa akin."

Bigla nya akong siniil ng halik.

"Wala kang dapat patunayan sa kahit sinuman, tandaan mo yan. You are the best thing that ever happen to me."

Muli kaming nagsalo sa isang mainit na halik.

Ng kapwa na kami nahimas masan ay pinaandar ko na uli ang sasakyan.

"Gusto mo pumunta sa school nina mama at papa.?" Tanong ko sa kanya.

"Sure"

Mabilis na sagot nya.

"Great. Lets go then at baka man lang maisipan mo mag donate ng isang classroom building para sa alma matter ko."

"Gusto mo 10 storey building pa. Or better yet iparenovate natin buong school.'

"Yabang nito." Sabi ko.

But I know walang imposible sa kanya.

Sa high school natuturo sina mama at Papa sa bayan namin yun na ang pinaka malaking public high school.

Wala pa ring pinagbago ang paralan kung saan ako nagtapos ng sekondarya.

May mga nadagdag na building pero ganun pa rin.

Ipinason namin sa gate ng paaralan ang sasakyan. Kilala pa ako bg guard doon kaya hindi nya na kami sinita.

Itinabi ko sa sasakyan ni papa ang sasakyan ni jude.

Magkasabay kaming bumaba.

Si Jude inikot ng paningin ang kabuoan ng campus.

"Lets go. Principals office tayo for sure nandun si papa."

"What happen?" Tanong nya na itinuro ang building na sinira ng bagyo.

"Nasira ng bagyo. Yan ang oinakunang school building dito made of light materials kaya madaling nasira ng bagyo.'

Tumango lang sya. Pero yung mata sya umiikot.

"Engineer Velazquez. May plano ka bang ipagawa uli ang building na yan.?" Tanong ko sa kanya.

"I'm thinking about it"

"Matutuwa si Papa nyan. Ang tagal nya ng ipinopropose yan sa deped at sa munisipyo kasi kulang kulang yung classrooms dito pero hanggang ngayon wala pa daw budget."

"I'll do it." Tila wala lang na sabi nya.

"What.?"

"Lets go hanapin na natin si papa at may paguusapan kami."

"Papa.? Close na kayo?" Pangaasar ko.

"Still working on it."