Helalim

8. Bölüm

Selamın aleyküm!🫂

Hikayeye başlamadan oy verirseniz çok sevinirim!☺️

•••

Kalbim göğüs kafesimden çıkarcasına atarken Yusuf gözlerini bir an olsun, gözlerimden ayırmıyordu. Bakışlarımı Yusuf'tan çekip mutfağı incelemeye devam ettim. "Beni görmezlikten mi geliyorsun, bana mı öyle geldi?" Omuzlarımı silkip mutfaktan çıkarken arkamdaki adım sesleri kulağıma erişiyordu.

"Sana öyle gelmiştir canım, yoksa ben öyle bir şey yapar mıyım?" Merdivenleri çıkarken elimi tutan, el duraksamama sebep olmuştu. Yusuf'a dönüp, "Ne oldu?" Diye sordum.

"Karımın elini tutuyorum." Fazla açık sözlüsün, Yusuf'um. "Rahatsız mı oldun?" Diye sorunca hızla başımı iki tarafa salladım.

~~~

Salona geldiğimizde Yusuf, "Ben erkekler tarafına gideyim. Bir şey olursa mesaj at." Dedi ve arkasına dönüp gitti. Bense annemlerin yanına doğru ilerledim.

"Gel Meryem, biz oturalım." Nazlı teyze bana yanındaki sandalyeyi işaret ederken annem Dilan ablanın yanına doğru ilerlemişti. Öyle güzel olmuştu ki Dilan abla, kelimelerle anlatılamazdı.

Nazlı teyzenin yanına oturup açtığı kollara girdim. Nazlı teyze o kadar iyi biriydi ki bir anne sıcaklığını onda bulabilirdiniz. Geri çekildiğimde, "Evi gördün mü kızım? Bizim eşek oğlan inat etti, kendisi seçti her şeyi!"

Gülümseyip, "Gördüm Nazlı teyzem, her şey çok güzel." Diyince Nazlı teyzenin kaşları çatıldı. Sinirlenmiş miydi yoksa?

"Hâlâ 'teyze' diyorsun, ayıp kızım. Çok alınırım bak, ben sana 'kızım' diyorsam, sende bana 'anne' de. De bakayım hele!" Haklıydı.

"Peki, anne." Nazlı teyze gülümseyip sırtımı sıvazladı ve etrafa bakmaya başladı. "Anne," Nazlı annemin bakışları beni bulurken diyeceğim şeyi, nasıl diyebilirim bunu tartıyordum. "Yusuf evlenmeden önce, benim hakkımda bir şeylerden bahsetti mi?"

Nazlı anne gülümseyip, "Bir kaç şey söylemişti. Ben evlenmek istiyor mu diye sormuştum dayanamayıp ve kendisinin istediği biri yoksa bile benim bulabileceğimden bahsetmiştim. O da, 'istediğim biri yok ancak bana Meryem gibi birini bulabilirsen evlenirim' demişti." Sinirlendiğimi hissederken Yusuf'un bir başkasıyla evlenme düşüncesi bile beni yerle bir etmişti.

"Meryem, ne ara geldin kız!? Nazlı teyzeciğim biz alalım şu kızı!" Canan kolumu tutup kaldırırken içimdeki öfke dinmek bilmiyordu. Resmen hayal kırıklığına uğramıştım.

Ayağa kalktığımda Nazlı anneye el sallayıp dışarı çıkmıştık. "Grup tam olduğuna göre size bir şey anlatacağım!" Ebrar'ın heyecanlı sesi ile beraber bizi çekiştirmesi bir olmuştu.

Durduğumuzda Canan, "Söylesene kızım artık, seni mi bekleyeceğiz!?" Demişti. Ebrar nefesini bırakıp konuşmaya başladı.

"Hasan'la evleneceğiz! Teyzeme her şeyi anlattık! Size demek için uygun bir vakit aradım." Ebrar'ın dediği şey mutlu olmama sebep olurken yüzümde kocaman bir gülümseme oluşmuştu.

"Şu anı mı uygun buldun yani, Ebrar?" Canan'ın kaşları çatılmış, sinirle Ebrar'a bakıyordu. "Sabah çok uygundu mesela, mesela!" Sondaki 'mesela' kelimesini bastırıp uzatarak söylüyordu.

Ebrar, "Meryem sabah yoktu, Yusuf'la gitmişti." Dedi. Yusuf aklıma gelince yine sinirlenmiştim.

"Ben içeri gireyim, Dilan ablayla konuşmadım hem." Diyip arkamı döndüm ve içeri doğru ilerledim. Yusuf'u bir müddet görmesem içim çok rahat edecek çünkü kalbini kırmak istemiyorum.