HAZAR | GAY

14

Medyanın daha fazlasını hak ettiğini düşünüyorum 🤭

~~~

Okuduğum test kitabının ilk sorusunun altını beşinci kez çizerek anlamaya çalıştım,ama yine ve yine aklıma hiç birşey girmiyordu, normalde olsa şuan çözmem gereken alanı çoktan bitirmiş olmalıydım, okurken sorunun yarısına gelmeden yine aklıma gelen Hazar'dan başkası değildi.

Sinirlenip elimde ki kalemi kitabın üzerine atıp kitabın kapağını seri bir şekilde kapattım.

Dün söylediği şeyler sürekli kafamda dolanıyordu, neden bu konuya bu kadar kafa yorduğumu ben bile anlamıyordum, içimde ki o kıskançlık duygusu beni yiyip bitirmek ister gibi içimi kemiriyordu.

Abim dediğim adamı bu kadar sahiplenmek, bana aitmiş gibi kıskanmak yanlış gibi gelmeye başlamıştı, sonuçta o da birgün evlenip yuva kuracaktı, tek sorun bunları düşünmek beni daha da üzüyordu.

Evlenirse benden uzaklaştırdı, daha az gelirdi yanıma,daha az sarılırdı, en önemlilerinden biride beraber uyuyamazdık artık,sabahtan beri bunları düşünmekten başımı yeterince ağrıtmıştım.

Hasta olduğum için okula gitmemiştim, dün Hazar'da kalmıştım ve okula gitmeme izin vermemişti sabah işe giderken beni eve bırakmasını rica ettim kabul ettiğinde evime geçmiştim. Öğlene doğru iyice kendime geldiğimde kalkıp kütüphaneye geldim ama düşündüğüm şeylerden dolayı maalesef hiç bir verim alamamıştım.

Hazar'a sormak istesem de çekiniyordum en azından aşık olduğu kişiyi bilmek isterdim, tanıyor muydum acaba,genelde yan yana olurduk internetten de tanışmış olabilirdi, bugün ne yapıp edip kim olduğunu öğrenmem lazımdı.

Cebimden telefonumu çıkarıp Hazar ile konuşmalarıma girdim.

Zahir: Napıyorsun?

İyi misin?

Gerçekten mükemmel başlamıştım konuşmaya, adam şimdi bana cevap verse ne diyecektim ki. Bildirim sesi ile bazı gözler bana döndü, hâlâ kütüphanede olduğum için telefonu sessize alarak mesaj bölümüne girdim.

Hazar: İşteyim güzelim

Ben iyiyim de sen nasılsın
nasıl oldun,daha iyi misin?

Zahir: İyiyim hatta bomba gibiyim

Teşekkür ederim herşey için çorba
çok iyi geldi bana

Hazar: Teşekküre gerek yok

Beğenmene sevindim.

Zahir: Hıhım

Bir müddet mesajlarımıza baktım konuşma niye bitmişti yaa.

Hazar yazıyor...

Derin bir nefes alıp yazmasını bekledim, en sonunda yazdığında elim hemen klavyeye gitti.

Hazar: Birşey mi diyecektin canım

Zahir: Aslında evet

Bugün yoğun musun?

Yani musunuz abim ve sen

Hazar: Hayır gibi

Bugün pek birşey yoktu sanırsam

Neden ki?

Zahir: Canımız sıkıldı bizim Ali'yle

Şey yapalım dedik.

Hazar: Ney yapalım dediniz bebeğim