HAZAR | GAY

25

Hazar'ın göğsünde uzanmış huzurun tadını çıkarıyordum. Evet bugün fazlasıyla hayal kırıklığına uğramıştım ama Hazar gelip benimle konuşup güzelce iligilenince bütün kırgınlığım geçmişti, Hele bana aldığı çiçekler.. o çiçekleri gördüğüm de kendimi çok değerli hissetmiştim.

Bana sıkıca sarılmış elini de belime sarmıştı. Bende onun rahat göğsüne yaslamıştım kafamı, geleli yarım saat oluyordu sanırım ve geldiğinden beri böyle duruyorduk.

Kafamı hafif göğsünden kaldırıp gözlerine baktım, o da kafasını eğip bana bakmaya başladı.

'Çok özledim seni' dedim gözlerine bakarak, neredeyse bir haftadır bir birimizi görmüyorduk, o kadar özlemiştim ki yanımda olmasını,bana sarılmasını, öpmesini..

'Bende seni çok özledim bebeğim benim, burnumda tütüyordun günlerdir.' ellerini saçıma atıp geriye doğru okşamaya başladı.

'Benim güzel oğlumun dersleri nasıl gidiyor bakalım' söylediği şeyden sonra yanağımı yumuşak bir şekilde öptü, aynı şekilde bende onu öptüm.

'Çok iyi gidiyor, böyle devam edersem istediğim üniversiteyi kazanabirim' dedim mutlu mutlu ve tekrar göğsüne koydum kafamı, yerinde kıpırdandığın da anlamayarak tekrar ona döndüm.

'Birşey mi oldu?' dedim, kafasını olumsuz anlamada salladı hemen ve gülümsedi, anlamasam da tamam diyerek tekrar yerime yerleştim.

Saçlarımı hafif hafif okşamaya başladı.
'İstediğin üniversite nerede bebeğim' diye sordu. Hiç düşünmeden yüzümde ki gülümsemeyle 'Ankara üniversitesi' dedim.

Orası benim hayalimdi her zaman orada okumak istemiştim, belki de hukuk bölümü istediğim içindi, bana oranın hukuk bölümünün iyi olduğuyla alakalı çok şey anlatmışlardı. Oraya gidenlere hep özenmiştim. Şimdi aldığım puanlarla oraya gidebilecek gibi gözüküyordum ve bu durum beni çok mutlu ediyordu.

'Anladım güzelmiş' sanırım Hazar'ı birşeyler rahatsız ediyordu sesinden anlayabiliyordum.

'birşey mi oldu sevgilim' gözlerime bakıp alnıma uzunca bir öpücük bıraktı ve gülümsedi.

'Sevgilim diyen ağzını yerim senin' dudağıma sıkı bir öpücük bıraktı ve kafasını geri yatağa bıraktı.

'Birşey mi oldu?' diye sordum tekrar, sanki onu rahatsız eden birşeyler vardı hissediyordum.

'Hayır,sadece' bir kaç saniye sustu, kafamı göğsünden kaldırıp yüz yüze gelecek şekilde ona doğru döndüm, şimdi yan yana uzanıyorduk ve onun kolu benim boynumun altında kalıyordu.

'sadece?'

'Sanırım gidersen seni çok özlerim' dedi. Bunu dert etmesi o kadar normaldi ki ona hak veriyordum. En az bende bu konuyu kafama takıyordum. Geçen senelere kadar hayatımda Hazar yoktu ve ben gideceğime fazlasıyla emindim ama şimdi işler değişmişti, burada bana ait bir parça vardı. Hazar vardı.

'Evet bunu bende düşünüyorum' dedim. Gerekirse İstanbul'da okurdum. Hazar'ı o kadar çok seviyordum ki planlarımı değiştire bilirdim. Ne kadar hayalim Ankara'da olsa İstanbul'da okumayı dert etmezdim. Hem belki sonra Hazar ile beraber oralara gidip gezerdik.