----: Memories gone, feelings stay (pt2)

340 32 44
                                    



ការសន្ទនាតាមទូរសព្ទ

"តែលោកស្រីប្រធានខកខានមកក្រុមហ៊ុនច្រើនថ្ងៃហើយ បើលោកស្រីប្រធានទៅកម្ពុជាជាមួយគូរដណ្តឹងទៀតតើក្រុមហ៊ុននឹងវឹកវរប៉ុណ្ណាទៅ?" Isa's assistant

"មិនអីទេ ខលមកខ្ញុំបានគ្រប់ពេល ការងារណាដែលលោកអាចសម្រេចបានក៏ធ្វើទៅ"

៤ ថ្ងៃក្រោយ

"តោះអូនរួចរឺនៅ?"

"តោះ" Pichy ដើេចេញពីបន្ទប់ជាមួយកូនវ៉ាលីតូចមួយ

...

"អ្នកនាង?" ដើរមកដល់ឡាន Pichy ក៏ហៅ Isa ដែលបើកទ្វាឡានរកចូល Isa ក៏បែរមើលមក Pichy ភ្លាមៗ

"ខ្ញុំសុំរឿងមួយបានអត់?"

"និយាយមក" Isa ញញឹម

"អឺ... ខ្ញុំមិនដឹងថារឿងហ្នឹងធ្វើអោយអ្នកនាងអត់សប្បាយចិត្តរឺអត់ទេ តែខ្ញុំពិតជាអត់ទម្លាប់នឹងវាមែន"

"អ្នកនាងអាចនិយាយជាមួយខ្ញុំដូចអ្នកស្គាល់គ្នាធម្មតាៗបានទេ?"

"អូននឹងសប្បាយចិត្តបើបងធ្វើតាម?"

"..." Pichy ងក់ក្បាល

"អូខេតាមបំណងអូន... ចូលឡានមកប្រយត្ន័ខកជើងយន្តហោះ" Pichy ក៏ចូលឡានទាំងញញឹមសប្បាយចិត្ត

...

បន្ទប់ពីការហោះហើរយ៉ាងវែងឆ្ងាយអ្នកទាំងពីរក៏មកដល់កម្ពុជា ចុះមកដល់ម៉ាក់ប៉ា Pichy ក៏ហុចបាច់ផ្កាម្នាក់មួយអោយ Isa x Pichy

មកដល់ផ្ទះ

"ជិះពីប្រលានមកដល់ទីនេះគ្រប់យ៉ាងផ្លាស់ប្តូរទាំងអស់ លើកលែងតែប៉ាម៉ាក់កូន នៅតែក្មេងដដែល" Pichy សើច

"ចេះថាហើយកូនម៉ាក់"

"ឃើញកូនរឹងមាំចឹងម៉ាក់សប្បាយចិត្តណាស់ កូន Isa មើលថែកូនម៉ាក់បានល្អមែនទែន"

"កូនទាំងពីរសម្រាកសិនទៅចឹងធ្វើដំណើរយូរដែរ ចាំម៉ាក់ទៅរៀបចំអាហារពេលល្ងាច"

Short novel |Bellpich|Where stories live. Discover now