Fevz

Bölüm 10 - Bazı Vazgeçişler (Özel Bölüm)

- Bölümde fazlaca argo kelime vardır. Rahatsız olacak varsa okumasın. Bu bölüm Mete evden gittikten sonra ne olduğunu anlatan bir bölümdür.

İyi okumalar 😙 -

"Adam gitti kadın bitti sözü o kadar doğru ki, o gitti ben bittim. Her şey başlamadan onun gidişi ile bitti."

Derya'dan,

Aşağı kattan gelen yüksek sesler dikkatimi dağılmıştı. Meteyi aklımda kaldığınca çizmeye çalıştım, başarmış- tım bence. Onu güzel bir şekilde çizmiştim. Çizdiğim fotoğrafı ona şimdi vermeyi düşünmüyordum. Kalemi elimden bırakarak son kez kağıdıma baktım. Karakalem çizdiğim resim onu yansıtıyordu. Beğeniceğine emindim. Ellerimi resmin üzerinde gezdirdim. Dağınık çizdiğim saçlarını ona yakışıyor- dum. Aşağıdaki kaos daha fazla büyümüştü. Resimden ilgilimi çekerek odamdan ayrıldım. Merdivenlerin başına gittiğim zaman gördüğüm şey beni şaşkına uğrattı. Açelya Ozanın üzerindeydi. Yerde boğuşuyor gibilerdi. Ne olmuştu burada?

"Ne oluyor burada?" Yüzümü elimden geldiğince sinirli tutmaya çalışarak onların yanına ilerledim. Sinirli olan ruh halimi onlara vurmaya çalıştım. Bu halim onları dize getiriyordu. Bu yönlerini bildiğim için genelde agresif oluyordum. Ne zaman yumuşak olsam cıvıklaşıyorlardı. "Açelya sevgilimin üzerinden kalk," sesimemir dolu çıkmıştı. Yerdeki Ozanın elini tutarak onu havaya kaldırdım. Burada garip bir koku vardı.

Yerden kaldırdığım Ozana bakıyordum. Ne olmuştu da Açelya ile boğuşmuşlardı. Tabii ya Ozan sarhoş olmuştu! Bu yüzden içeride garip bir koku vardı. Söyleyeceğim seyleri düşünürken kulağıma tanıdık bir ses ilişti. "Sanada merhaba abla," sesin geldiği yere çevirdim kafamı. Onun gelmesini beklemiyordum. Afallamıştım. Devin bana merhaba der gibi el sallıyordu. Onun yanında asla agresif olmazdım. Sinirli birisi olduğumu biliyordu. Ama buna rağmen beni sinirli gördüğü anlar bir elin parmağını geçmezdi.

"Senin ne işin var burada?" Dişlerimim arasında öfke içinde konuştum. Bu bir işaretti. Tam gelecek zamanı bulmuştu. Ozan sarhoştu ve küçük kardeşimin böyle bir anı görmesini istemezdim. Devin ben ne zaman sinir içinde olsam bu işte bir terslik olduğunu bilirdi.
"Onu buraya sen mi çağırdın?" Öfke ile Mete döndü bakışlarım. Ozan sarhoş olduğu zaman gözü hiçbir şey görmezdi. Mete ile tanıştığında ona belli etmese de onu sevmediğini anlamıştım. Meteye bakarak "Acılarımın üzerine neden geldin?" Dedim. Ona iftira atmak zorunda kalmıştım. Açelya sinirli hallerime hala alışık değildi. Tam bir şey söyleyecekken Mete onu durdurdu. Onun bu huyunu seviyordum. Bazen susmak en iyisidir. O benim bu hallerimden bir sorun olduğunu anlamamıştı ama yine de olayı büyütmedi.

"O ne demek lan?" Sarhoş olan Ozan duydukları karşısında öfkeden delirmişti. Alkolün etkisi ile ayakta duramıyordu ama Metenin gelerek ona bir tane geçirmişti. Mete güldü. "Siktir git lan buradan, bir daha sakın sevgilimin yanına gelme!" Ozanın söyledikleri ile kısa bir an bana baktı. Ona soğuklukla bakmaya çalışıyordum. Hayal kırıklığı ile yeşil haraleri solmuştu. Benden ona gitme dememi bekliyordu. Bunu söylemeyi isterdim ama şu an başımda Sarhoş Ozan gibi bir bela varken bu kelimeyi söylemek pek olası durmuyordu. Arkasına döndü. Yavaşça kapıya doğru ilerledi. Ne yani mağlubiyeti kabul mu etmişti? Nereye gidecek ki, gidecek yeri bile yoktu! Tamam şu an buradan gitmesi iyi bir şeydi ama gidecek yeri de yoktu. Aklıma gelen ilk ihtimali hemen uyguladım. Cebimden telefonumu çıkartarak abime mesaj attım. Bu durumda ben evden çıkamıyordum fakat abim çıkarak onu bulabilirdi.

Gözleri kapıdan çekerek Ozana diktim. Bu gerizekalı yine neden içmişti? "Bana bak," sinirle ona döndüm.

"Baktım güzelim," bana döndü.